Mga Salmo 147
1 Dayega si Yahweh, kay maayo nga mag-awit sa mga pagdayeg sa atong Dios, maayo kini, ug angay ang pagdayeg.
Praise ye Jah! for it is good. Sing psalms of our God; for it is pleasant: praise is comely.
2 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Jerusalem, gitigom niya ang mga nagkatibulaag nga katawhan sa Israel.
Jehovah doth build up Jerusalem: he gathereth the outcasts of Israel.
3 Giayo niya ang nasakitan nga kasingkasing ug gibugkosan ang ilang mga samad.
He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
4 Naihap niya ang mga bituon, ginganlan niya kining tanan.
He counteth the number of the stars; he giveth names to them all.
5 Bantogan ang atong Ginoo ug hilabihan kagamhanan, ang iyang panabot dili masukod.
Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.
6 Gipataas ni Yahweh ang mga dinaogdaog, ug gipalukapa niya ang mga daotan ngadto sa yuta.
Jehovah lifteth up the meek; he abaseth the wicked to the earth.
7 Awiti si Yahweh uban ang pagpasalamat, awiti ug mga pagdayeg ang atong Dios dinuyogan sa alpa.
Sing unto Jehovah with thanksgiving; sing psalms upon the harp unto our God:
8 Gitabonan niya ang kalangitan sa mga panganod ug giandam ang ulan alang sa kalibotan, aron motubo ang sagbot sa kabukiran.
Who covereth the heavens with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains;
9 Gihatagan niya ug mga pagkaon ang mga mananap ug ang mga pisu sa uwak sa dihang (sila) mopiyak.
Who giveth to the cattle their food, to the young ravens which cry.
10 Wala siya makakaplag ug kalipay diha sa kusog sa kabayo, wala siya mahimuot sa kusgan nga mga paa sa tawo.
He delighteth not in the strength of the horse, he taketh not pleasure in the legs of a man;
11 Mahimuot lamang si Yahweh niadtong magpasidungog kaniya, nga naglaom sa iyang matinud-anon nga kasabotan.
Jehovah taketh pleasure in those that fear him, in those that hope in his loving-kindness.
12 Dayega si Yahweh, Jerusalem, dayega ang imong Dios, Zion.
Laud Jehovah, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
13 Kay gipalig-on niya ang mga babag sa imong mga ganghaan, gipanalanginan niya ang imong mga anak taliwala kanimo.
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee;
14 Magdala siya ug kauswagan sulod sa imong mga utlanan, tagbawon ka niya sa labing maayo nga trigo.
He maketh peace in thy borders; he satisfieth thee with the finest of the wheat.
15 Gipadala niya ang iyang kasugoan ngadto sa kalibotan, ang iyang sugo moabot dayon.
He sendeth forth his oracles to the earth: his word runneth very swiftly.
16 Gihimo niya ang niyebe sama sa balahibo sa karnero, gikatag niya ang gagmay nga ice sama sa abo.
He giveth snow like wool, scattereth the hoar frost like ashes;
17 Nagpaulan siya ug ice sama sa dinugmok nga tinapay, kinsa man ang makaagwanta sa kabugnaw nga iyang gipadala?
He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
18 Gipadala niya ang iyang sugo ug nangalanay kini, gipahuros niya ang hangin ug gipadagayday ang tubig.
He sendeth his word, and melteth them; he causeth his wind to blow — the waters flow.
19 Gimantala niya ang iyang pulong ngadto kang Jacob, ang iyang kabalaoran ug ang iyang matarong nga kasugoan sa Israel.
He sheweth his word unto Jacob, his statutes and his judgments unto Israel.
20 Wala niya kini buhata sa uban nga nasod, ug mahitungod sa iyang kasugoan, wala (sila) masayod niini. Dayega si Yahweh.
He hath not dealt thus with any nation; and as for [his] judgments, they have not known them. Hallelujah!
