< Mga Salmo 122 >

1 Nalipay ako pag-ayo sa dihang miingon (sila) kanako, “Mangadto kita sa balay ni Yahweh.”
Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»
2 Jerusalem, ang among mga tiil nagtindog diha sa imong mga ganghaan!
Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.
3 Jerusalem, ang usa ka siyudad nga maayong pagkatukod!
Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.
4 Motungas ang kabanayan didto sa Jerusalem—ang kabanayan ni Yahweh—ingon nga pagpamatuod alang sa Israel, aron makapasalamat sa ngalan ni Yahweh.
Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.
5 Atua didto nahimutang ang mga trono sa paghukom, ang trono sa balay ni David.
For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.
6 Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem! “Hinaot nga kadtong nahigugma kanimo adunay kalinaw.
Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!
7 Hinaot nga adunay kalinaw diha sa mga paril nga maoy nagpanalipod kanimo, ug hinaot nga aduna silay kalinaw diha sa imong mga kota.”
Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!
8 Alang sa kaayohan sa akong mga kaigsoonan ug sa akong mga higala ako moingon, “Hinaot nga adunay kalinaw diha kanimo.”
For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»
9 Alang sa kaayohan sa balay ni Yahweh nga atong Dios, mangita ako ug kaayohan alang kanimo.
For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.

< Mga Salmo 122 >