< Mga Salmo 121 >
1 Iyahat ko ang akong mga mata sa kabukiran. Asa man maggikan ang akong panabang?
Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?
2 Ang akong panabang naggikan kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.
Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.
3 Dili niya itugot nga madalin-as ang imong mga tiil; siya nga nagpanalipod kanimo dili magduka.
Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.
4 Tan-awa, ang magbalantay sa Israel dili magduka ni matulog.
Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.
5 Si Yahweh ang imong magbalantay; si Yahweh ang landong sa imong tuong kamot.
Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.
6 Ang adlaw dili makapasakit kanimo sa panahon sa adlaw, ni ang bulan panahon sa kagabhion.
Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.
7 Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nga kasakitan, ug panalipdan niya ang imong kinabuhi.
Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.
8 Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nimong buhaton sukad karon ug hangtod sa kahangtoran.
Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.