Mga Salmo 121

1 Iyahat ko ang akong mga mata sa kabukiran. Asa man maggikan ang akong panabang?

۱ سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

2 Ang akong panabang naggikan kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.

۲ اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

3 Dili niya itugot nga madalin-as ang imong mga tiil; siya nga nagpanalipod kanimo dili magduka.

۳ او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

4 Tan-awa, ang magbalantay sa Israel dili magduka ni matulog.

۴ اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

5 Si Yahweh ang imong magbalantay; si Yahweh ang landong sa imong tuong kamot.

۵ خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

6 Ang adlaw dili makapasakit kanimo sa panahon sa adlaw, ni ang bulan panahon sa kagabhion.

۶ آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

7 Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nga kasakitan, ug panalipdan niya ang imong kinabuhi.

۷ خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

8 Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nimong buhaton sukad karon ug hangtod sa kahangtoran.

۸ خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.