Mga Salmo 121

1 Iyahat ko ang akong mga mata sa kabukiran. Asa man maggikan ang akong panabang?

En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?

2 Ang akong panabang naggikan kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.

Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.

3 Dili niya itugot nga madalin-as ang imong mga tiil; siya nga nagpanalipod kanimo dili magduka.

Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.

4 Tan-awa, ang magbalantay sa Israel dili magduka ni matulog.

Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.

5 Si Yahweh ang imong magbalantay; si Yahweh ang landong sa imong tuong kamot.

Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.

6 Ang adlaw dili makapasakit kanimo sa panahon sa adlaw, ni ang bulan panahon sa kagabhion.

Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.

7 Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nga kasakitan, ug panalipdan niya ang imong kinabuhi.

Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.

8 Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nimong buhaton sukad karon ug hangtod sa kahangtoran.

Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.