< Mga Salmo 105 >
1 Pasalamati si Yahweh, sangpita ang iyang ngalan; ibalita sa kanasoran ang iyang nabuhat.
Give ye thanks to Yahweh, Call upon his Name, Make known, among the peoples, his doings;
2 Awiti siya, awiti siya ug mga pagdayeg; isugilon ang tanang katingalahang butang nga iyang nahimo.
Sing ye to him, Make ye music to him, Speak ye of all his wonders.
3 Pagpasigarbo sa iyang balaang ngalan; tugoti nga magmaya ang kasingkasing niadtong nangita kang Yahweh.
Make your boast in his holy Name, Joyful be the heart of them who are seeking Yahweh.
4 Pangitaa si Yahweh ug ang iyang kusog; pangitaa kanunay ang iyang presensya.
Search out Yahweh and his strength, Seek diligently his face at all times.
5 Hinumdomi ang katingalahang mga butang nga iyang nahimo, ang iyang milagro ug ang kasugoan sa iyang baba,
Remember his wonders which he hath done, His portents, and the just decisions of his mouth.
6 kamong mga kaliwat ni Abraham nga iyang sulugoon, kamong katawhan ni Jacob, nga iyang pinili.
O ye Seed of Abraham—his servants, Sons of Jacob—his chosen ones:
7 Siya si Yahweh, nga atong Dios. Ang iyang kasugoan anaa sa tibuok kalibotan.
Yahweh himself, is our God, Through all the land, are his just decision.
8 Kanunay niyang hinumdoman ang iyang kasabotan sa kahangtoran, ang pulong nga iyang gimando alang sa liboan nga mga kaliwatan.
He hath remembered, unto times age-abiding, his covenant, The word he commanded, to a thousand generations;
9 Hinumdoman niya ang kasabotan nga iyang gihimo kang Abraham ug ang iyang gipanumpa ngadto kang Isaac.
Which he solemnised with Abraham, and his oath, to Isaac;
10 Mao kini ang iyang gipamatud-an ngadto kang Jacob ingon nga balaod ug ngadto kang Israel ingon nga walay kataposang kasabotan.
And confirmed it unto Jacob for a statute, To Israel, as a covenant age-abiding;
11 Miingon siya, “Ihatag ko kanimo ang yuta sa Canaan ingon nga bahin sa imong panulondon.”
Saying, To thee, will I give the land of Canaan, As your inherited portion;
12 Gisulti niya kini sa dihang diyutay pa lamang (sila) gamay pa gayod, ug mga langyaw sa yuta.
While as yet they were men easily counted, —A very few, and sojourners therein;
13 Miadto (sila) sa nagkalainlaing kanasoran ug gikan sa usa ka gingharian ngadto sa uban.
And they wandered from nation to nation, From a kingdom, to another people.
14 Wala niya tugoti nga daogdaogon (sila) ni bisan kinsa; gibadlong niya ang mga hari alang sa ilang kaayohan.
He suffered no son of earth to oppress them, And reproved—for their sakes—[even] kings!
15 Miingon siya, “Ayaw hilabti ang akong mga pinili, ug ayaw pasipad-i ang akong mga propeta.”
Ye may not touch mine Anointed ones, And, to my Prophets, may ye do no wrong.
16 Mitawag siya ug kagutom ibabaw sa yuta; giundang niya ang pagpadala ug tinapay.
Then called he a famine over the land, All the staff of bread, he brake;
17 Nagpadala siya ug tawo una kanila; gibaligya si Jose ingon nga sulugoon.
He sent before them a man, For a slave, was he sold—[even] Joseph;
18 Ang iyang mga tiil gibugkosan ug mga kadena; ang iyang liog giyugohan ug puthaw,
They forced, into a fetter, his foot, Into the iron, entered his soul;
19 hangtod sa takna nga ang iyang mga pulong natuman, ug ang pulong ni Yahweh misulay kaniya.
Until the time when his word came to pass, Speech of Yahweh, proved him;
20 Nagpadala ang hari ug sulugoon aron pagpagawas kaniya; ang magmamando sa katawhan nagpalingkawas kaniya.
The king sent, and set him free, One having dominion over peoples, yet loosed he his bonds;
21 Gihimo niya siyang piniyalan sa iyang panimalay ingon nga tigdumala sa tanan niyang gipanag-iyahan
He appointed him lord to his household, And one having dominion over all he possessed;
22 aron sa pagpanudlo sa iyang mga prinsipe sama sa iyang gipangandoy ug sa pagtudlo sa kaalam sa iyang mga kadagkoan.
That he might bind his rulers as he pleased, And, his elders, he might embue with wisdom.
23 Unya miadto si Israel sa Ehipto, ug nagpuyo si Jacob ngadto sa yuta ni Ham.
So Israel came into Egypt, And, Jacob, sojourned in the land of Ham;
24 Gihimong mabungahon ni Yahweh ang iyang katawhan, ug gihimo (sila) nga mas kusgan kaysa ilang mga kaaway.
And he made his people exceeding fruitful, —And caused them to become stronger than their adversaries.
25 Gitugotan niya ang ilang mga kaaway nga masilag sa iyang katawhan, aron pasipad-an ang iyang mga sulugoon.
He let them turn their heart—To hate his people, To deal treacherously with his servants;
26 Gipadala niya si Moises, nga iyang sulugoon, ug si Aaron, nga iyang gipili.
He sent Moses his servant, Aaron, whom he had chosen.
27 Naghimo (sila) sa iyang timaan taliwala sa mga Ehiptohanon, ug ang iyang mga kahibulongan didto sa yuta ni Ham.
He set among them his threatening signs, And his wonders, in the land of Ham;
28 Nagpadala siya ug kangingit ug gihimo niya kadtong yutaa nga ngitngit, apan ang mga katawhan wala motuman sa iyang mga sugo.
He sent darkness, and made it dark, But they rebelled against his words;
29 Gihimo niyang dugo ang ilang mga tubig ug gipatay ang ilang mga isda.
He turned their waters into blood, And so caused their fish to die;
30 Ang ilang yuta nalukop sa mga baki, bisan sa lawak sa ilang mga magmamando.
Their land swarmed with frogs, In the chambers of their kings!
31 Miingon siya, ug nalukop sa langaw ug tagnok ang tibuok nilang kanasoran.
He spake, and there came in the gad-fly, Gnats, in all their bounds;
32 Gihimo niyang ice ang ilang ulan, uban ang nagdilaab nga kalayo sa ilang yuta.
He made their showers—hail, A fire flaming throughout their land;
33 Gidaot niya ang ilang mga paras ug mga kahoy nga igera; gidaot niya ang kakahoyan sa ilang kabukiran.
And he smote their vines, and their fig-trees, And brake in pieces the trees of their bounds;
34 Misulti siya, ug ang mga dulon miabot, ug daghang mga dulon.
He spake—then came the swarming locust, —The devouring locust, and that without number;
35 Gikaon sa mga dulon ang tanang tanom sa ilang yuta; gikaon nila ang tanang abot sa yuta.
And devoured all the herbage in their land, And devoured the fruit of their ground.
36 Gipatay niya ang tanang kinamagulangang anak sa ilang dapit, ang tanang unang bunga sa ilang kusog.
Then smote he every firstborn in their land, The beginning of all their strength;
37 Gipagawas niya ang mga Israelita inubanan sa bulawan ug mga plata; walay napandol sa iyang banay diha sa dalan.
Thus brought he them forth, with silver and gold, Nor was there, throughout his tribes, one that faltered;
38 Nangalipay ang mga Ehiptohanon sa ilang pagbiya, tungod kay nangahadlok kanila ang mga Ehiptohan.
Egypt rejoiced when they went out, For the dread of them had fallen upon them.
39 Iyang gibukhad ang panganod aron sa pagtabon kanila ug naghimo ug kalayo aron pag-iwag sa kagabhion.
He spread out a cloud as a covering, And fire, to give light by night,
40 Nangayo ug pagkaon ang mga Israelita, ug gidad-an (sila) ug buntog ug gitagbaw (sila) pinaagi sa tinapay nga gikan sa langit.
They asked, and he brought in the quail, —And, with the bread of the heavens, he satisfied them;
41 Gipaliki niya ang bato, ug mibuhagay ang tubig gikan niini; midagayday kini sa kamingawan sama sa sapa.
He opened the rock, and there gushed forth waters, They flowed along, through parched places, as a river;
42 Kay gihinumdoman niya ang iyang balaang saad ngadto kang Abraham nga iyang sulugoon.
For he remembered his holy word, With Abraham his servant.
43 Gigiyahan niya ang iyang katawhan pagawas inubanan sa kalipay, ang iyang pinili inubanan sa panagsinggit sa kadaogan.
Thus brought he forth his people with gladness, —With shouts of triumph, his chosen ones;
44 Gihatag niya kanila ang yuta sa kanasoran; gipanag-iyahan nila ang kabtangan sa katawhan
And gave them, the lands of the nations, And, of the toil of the peoples, took they possession:
45 aron nga ilang tipigan ang iyang mga sugo ug tumanon ang iyang mga balaod. Dalaygon si Yahweh.
In order that they might observe his statutes, And, over his laws, might keep watch, Praise ye Yah.