Mga Salmo 102
1 Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
Escucha mi oración, oh Yavé, Y llegue mi clamor a Ti.
2 Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
No escondas de mí tu rostro en el día de mi angustia. Inclina a mí tu oído. El día cuando te invoco apresúrate a responderme.
3 Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
Porque mis días se disuelven como humo, Y mis huesos arden como una chimenea.
4 Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
Mi corazón está herido. Se marchita como la hierba. En verdad olvido comer mi pan.
5 Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
Por la voz de mi gemido Mis huesos se pegaron a mi carne.
6 Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
Soy semejante a la lechuza del desierto. Soy como un búho de las soledades.
7 Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
Estoy desvelado. Me siento como pájaro solo en un tejado.
8 Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
Mis enemigos me afrentan todo el día. Los que contra mí se enfurecen Se conjuraron contra mí.
9 Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
He comido cenizas como pan Y mezclado mi bebida con lágrimas
10 Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
A causa de tu indignación y de tu ira, Porque me levantaste y me lanzaste.
11 Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
Mis días son una sombra que se prolonga, Y me marchito como hierba.
12 Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
Pero Tú, oh Yavé, permaneces para siempre, Y tu Nombre por todas las generaciones.
13 Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
Te levantarás, tendrás misericordia de Sion, Porque es tiempo de tener compasión de ella, Pues llegó el tiempo señalado.
14 Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
Ciertamente tus esclavos hallan deleite en sus piedras, Y tienen compasión del polvo de ella.
15 Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
Así las naciones temerán al Nombre de Yavé, Y todos los reyes de la tierra [temerán] tu gloria.
16 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
Porque Yavé habrá edificado a Sion Será visto en su gloria.
17 Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
Ha considerado la oración de los desposeídos, Y no habrá despreciado su ruego.
18 Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
Esto será escrito para la generación venidera, Para que un pueblo que está aún por nacer alabe a YA,
19 Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
Porque miró desde lo alto de su Santuario. Desde el cielo Yavé miró a la tierra
20 aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
Para escuchar el gemido de los presos, Para libertar a los sentenciados a muerte.
21 Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
Que digan en Sion la fama de Yavé Y su alabanza en Jerusalén,
22 sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
Cuando los pueblos y reinos sean juntamente congregados, Para servir a Yavé.
23 Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
Él debilitó mi fuerza en el camino. Acortó mis días.
24 Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
Digo: Oh ʼEL mío, no me levantes en la mitad de mis días. Tus años son por todas las generaciones.
25 Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
Desde la antigüedad fundaste la tierra, Y los cielos son obra de sus manos.
26 Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
Ellos perecerán, Pero Tú permaneces. Todos ellos se desgastarán como una ropa, Como una ropa los cambiarás, Y pasarán.
27 Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
Pero Tú eres el mismo, Y tus años no tendrán fin.
28 Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
Los hijos de tus esclavos vivirán seguros, Y sus descendientes serán establecidos delante de Ti.
