Mga Salmo 102
1 Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
Bøn av ein arming, når han vanmegtast og let sitt klagemål strøyma fram for Herren. Herre, høyr mi bøn, og lat mitt rop koma fram til deg!
2 Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
Løyn ikkje ditt andlit for meg den dagen eg er i naud! Bøyg ditt øyra til meg! Den dagen eg ropar, svara meg snart!
3 Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
For dagarne mine hev fare burt som ein røyk, og mine bein er som glødde i eld.
4 Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
Mitt hjarta er solstukke og visnar som gras, for eg hev gløymt å eta brødet mitt.
5 Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
For mi høgmælte stynjing heng beini fast ved kjøtet mitt.
6 Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
Eg likjest pelikanen i øydemarki, eg er som ula på aude stader.
7 Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
Eg lyt vaka og vera som ein einsleg fugl på taket.
8 Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
Heile dagen spottar mine fiendar meg, dei som reint er ville mot meg, sver ved meg.
9 Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
For eg et oska som brød, og drykken min blandar eg med gråt
10 Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
for din vreide og din harm skuld, for du hev teke meg upp og kasta meg burt.
11 Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
Mine dagar er som ein skugge når han lengjest, og eg visnar som gras.
12 Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
Men du, Herre, sit i all æva, og ditt minne varer frå ætt til ætt.
13 Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
Du vil standa upp, du vil miskunna Sion, for det er tid til å vera nådig mot henne, ja, timen er komen.
14 Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
For dine tenarar hev godhug for steinarne hennar, og dei ynkast yver hennar grus.
15 Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
Og heidningar skal ottast Herrens namn, og alle kongar på jordi di æra.
16 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
For Herren hev bygt upp att Sion, han hev synt seg i si æra;
17 Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
han hev vendt seg til bøni frå dei hjelpelause, og han hev ikkje vanvyrdt deira bøn.
18 Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
Dette skal verta uppskrive for den komande ætti, og det folket som vert skapt, skal lova Herren,
19 Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
for han hev set ned frå si heilage høgd, Herren hev frå himmelen skoda på jordi
20 aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
og vil høyra sukken frå den bundne og løysa ut daudens born,
21 Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
so dei i Sion skal forkynna Herrens namn og hans pris i Jerusalem,
22 sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
når folkeslag kjem i hop og kongerike til å tena Herren.
23 Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
Han hev bøygt mi kraft på vegen, han hev korta av mine dagar.
24 Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
Eg segjer: Min Gud, tak meg ikkje burt midt i mine dagar! Frå ætt til ætt varer dine år.
25 Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
Fordom grunnfeste du jordi, og himmelen er verk av dine hender.
26 Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
Dei skal forgangast, men du stend; alle skal dei eldast som eit klæde, som ein klædnad skifter du deim, og dei vert umskifte;
27 Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
men du er den same, og dine år tek aldri ende.
28 Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
Borni åt dine tenarar skal bu i ro, og deira avkjøme skal standa trygt for di åsyn.
