Mga Salmo 102
1 Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
Preghiera di un afflitto che è stanco e sfoga dinanzi a Dio la sua angoscia. Signore, ascolta la mia preghiera, a te giunga il mio grido.
2 Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
Non nascondermi il tuo volto; nel giorno della mia angoscia piega verso di me l'orecchio. Quando ti invoco: presto, rispondimi.
3 Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
Si dissolvono in fumo i miei giorni e come brace ardono le mie ossa.
4 Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
Il mio cuore abbattuto come erba inaridisce, dimentico di mangiare il mio pane.
5 Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
Per il lungo mio gemere aderisce la mia pelle alle mie ossa.
6 Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
Sono simile al pellicano del deserto, sono come un gufo tra le rovine.
7 Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
Veglio e gemo come uccello solitario sopra un tetto.
8 Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
Tutto il giorno mi insultano i miei nemici, furenti imprecano contro il mio nome.
9 Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
Di cenere mi nutro come di pane, alla mia bevanda mescolo il pianto,
10 Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
davanti alla tua collera e al tuo sdegno, perché mi sollevi e mi scagli lontano.
11 Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
I miei giorni sono come ombra che declina, e io come erba inaridisco.
12 Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
Ma tu, Signore, rimani in eterno, il tuo ricordo per ogni generazione.
13 Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
Tu sorgerai, avrai pietà di Sion, perché è tempo di usarle misericordia: l'ora è giunta.
14 Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
Poiché ai tuoi servi sono care le sue pietre e li muove a pietà la sua rovina.
15 Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
I popoli temeranno il nome del Signore e tutti i re della terra la tua gloria,
16 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
quando il Signore avrà ricostruito Sion e sarà apparso in tutto il suo splendore.
17 Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
Egli si volge alla preghiera del misero e non disprezza la sua supplica.
18 Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
Questo si scriva per la generazione futura e un popolo nuovo darà lode al Signore.
19 Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
Il Signore si è affacciato dall'alto del suo santuario, dal cielo ha guardato la terra,
20 aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
per ascoltare il gemito del prigioniero, per liberare i condannati a morte;
21 Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
perché sia annunziato in Sion il nome del Signore e la sua lode in Gerusalemme,
22 sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
quando si aduneranno insieme i popoli e i regni per servire il Signore.
23 Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
Ha fiaccato per via la mia forza, ha abbreviato i miei giorni.
24 Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
Io dico: Mio Dio, non rapirmi a metà dei miei giorni; i tuoi anni durano per ogni generazione.
25 Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
In principio tu hai fondato la terra, i cieli sono opera delle tue mani.
26 Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
Essi periranno, ma tu rimani, tutti si logorano come veste, come un abito tu li muterai ed essi passeranno.
27 Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
Ma tu resti lo stesso e i tuoi anni non hanno fine.
28 Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
I figli dei tuoi servi avranno una dimora, resterà salda davanti a te la loro discendenza.
