Mga Salmo 102
1 Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
A prayer of the afflicted when he is faint and pours out his lament before Yahweh. Hear my prayer, Yahweh; hear my cry to you.
2 Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
Do not hide your face from me in my time of trouble. Listen to me. When I call out to you, answer me quickly.
3 Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
For my days pass away like smoke, and my bones burn like fire.
4 Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
My heart is crushed, and I am like grass that has withered. I forget to eat any food.
5 Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
With my continual groaning, I have become very thin.
6 Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
I am like a pelican of the wilderness; I have become like an owl in the ruins.
7 Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
I lie awake like a solitary bird, alone on the housetop.
8 Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
My enemies taunt me all day long; those who mock me use my name in curses.
9 Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
I eat ashes like bread and mix my drink with tears.
10 Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
Because of your raging anger, you have lifted me up to throw me down.
11 Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
My days are like a shadow that fades, and I have withered like grass.
12 Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
But you, Yahweh, live forever, and your fame is for all generations.
13 Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
You will rise up and have mercy on Zion. Now is the time to have mercy upon her; the appointed time has come.
14 Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
For your servants hold her stones dear and feel compassion for the dust of her ruins.
15 Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
The nations will respect your name, Yahweh, and all the kings of the earth will honor your glory.
16 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
Yahweh will rebuild Zion and will appear in his glory.
17 Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
At that time, he will respond to the prayer of the destitute; he will not reject their prayer.
18 Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
This will be written for future generations, and a people not yet born will praise Yahweh.
19 Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
For he has looked down from the holy heights; from heaven Yahweh has viewed the earth,
20 aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
to hear the groaning of the prisoners, to release those who were condemned to death.
21 Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
Then men will proclaim the name of Yahweh in Zion and his praise in Jerusalem
22 sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
when the peoples and kingdoms gather together to serve Yahweh.
23 Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
He has taken away my strength in the middle of life. He has shortened my days.
24 Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
I said, “My God, do not take me away in the middle of life; you are here throughout all generations.
25 Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
In ancient times you set the earth in place; the heavens are the work of your hands.
26 Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
They will perish, but you will remain; they will all grow old like a garment; like clothing, you will remove them, and they will disappear.
27 Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
But you are the same, and your years will have no end.
28 Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
The children of your servants will live on, and their descendants will live in your presence.”
