Mga Salmo 102
1 Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
A PRAYER OF THE AFFLICTED WHEN HE IS FEEBLE, AND POURS OUT HIS COMPLAINT BEFORE YHWH. O YHWH, hear my prayer, indeed, my cry comes to You.
2 Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
Do not hide Your face from me, In a day of my adversity, Incline Your ear to me, In the day I call, hurry, answer me.
3 Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
For my days have been consumed in smoke, And my bones have burned as a firebrand.
4 Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
Struck as the herb, and withered, is my heart, For I have forgotten to eat my bread.
5 Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
From the voice of my sighing My bone has cleaved to my flesh.
6 Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
I have been like to a pelican of the wilderness, I have been as an owl of the dry places.
7 Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
I have watched, and I am As a bird alone on the roof.
8 Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
All the day my enemies reproached me, Those mad at me have sworn against me.
9 Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
Because I have eaten ashes as bread, And have mingled my drink with weeping,
10 Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
From Your indignation and Your wrath, For You have lifted me up, And cast me down.
11 Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
My days [are] stretched out as a shadow, And I am withered as the herb.
12 Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
And You, O YHWH, abide for all time, And Your memorial from generation to generation.
13 Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
You rise—You pity Zion, For the time to favor her, For the appointed time has come.
14 Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
For Your servants have been pleased with her stones, And they favor her dust.
15 Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
And nations fear the Name of YHWH, And all kings of the earth Your glory,
16 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
For YHWH has built Zion, He has been seen in His glory,
17 Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
He turned to the prayer of the destitute, And He has not despised their prayer.
18 Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
This is written for a later generation, And the people created praise YAH.
19 Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
For He has looked From the high place of His sanctuary. YHWH looked attentively from the heavens to earth,
20 aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
To hear the groan of the prisoner, To loose sons of death,
21 Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
To declare in Zion the Name of YHWH, And His praise in Jerusalem,
22 sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
In the peoples being gathered together, And the kingdoms—to serve YHWH.
23 Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
He has humbled my power in the way, He has shortened my days.
24 Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
I say, “My God, do not take me up in the midst of my days,” Your years [are] through all generations.
25 Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
You founded the earth before time, And the heavens [are] the work of Your hands.
26 Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
They perish, and You remain, And all of them become old as a garment, You change them as clothing, And they are changed.
27 Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
And You [are] the same, and Your years are not finished.
28 Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
The sons of Your servants continue, And their seed is established before You!
