Mga Salmo 102
1 Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out his complaint before Jehovah. Jehovah, hear my prayer, and let my cry come unto thee.
2 Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
Hide not thy face from me: in the day of my trouble, incline thine ear unto me; in the day I call, answer me speedily.
3 Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as a firebrand.
4 Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
My heart is smitten and withered like grass; yea, I have forgotten to eat my bread.
5 Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
By reason of the voice of my groaning, my bones cleave to my flesh.
6 Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
I am become like the pelican of the wilderness, I am as an owl in desolate places;
7 Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
I watch, and am like a sparrow alone upon the housetop.
8 Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
Mine enemies reproach me all the day; they that are mad against me swear by me.
9 Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
10 Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
Because of thine indignation and thy wrath; for thou hast lifted me up, and cast me down.
11 Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
My days are like a lengthened-out shadow, and I, I am withered like grass.
12 Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
But thou, Jehovah, abidest for ever, and thy memorial from generation to generation.
13 Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
Thou wilt rise up, thou wilt have mercy upon Zion: for it is the time to be gracious to her, for the set time is come.
14 Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
For thy servants take pleasure in her stones, and favour her dust.
15 Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
And the nations shall fear the name of Jehovah, and all the kings of the earth thy glory.
16 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
When Jehovah shall build up Zion, he will appear in his glory.
17 Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
He will regard the prayer of the destitute one, and not despise their prayer.
18 Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
This shall be written for the generation to come; and a people that shall be created shall praise Jah:
19 Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
For he hath looked down from the height of his sanctuary; from the heavens hath Jehovah beheld the earth,
20 aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
To hear the groaning of the prisoner, to loose those that are appointed to die;
21 Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
That the name of Jehovah may be declared in Zion, and his praise in Jerusalem,
22 sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
When the peoples shall be gathered together, and the kingdoms, to serve Jehovah.
23 Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
He weakened my strength in the way, he shortened my days.
24 Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
I said, My God, take me not away in the midst of my days! ...Thy years are from generation to generation.
25 Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
Of old hast thou founded the earth, and the heavens are the work of thy hands:
26 Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
They shall perish, but thou continuest; and all of them shall grow old as a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.
27 Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
But thou art the Same, and thy years shall have no end.
28 Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
The children of thy servants shall abide, and their seed shall be established before thee.
