< Mga Salmo 102 >

1 Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
A Prayer for the Poor; when he is deeply afflicted, and pours out his supplication before the Lord. Hear my prayer, O Lord, and let my cry come to you.
2 Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
Turn not away your face from me: in the day [when] I am afflicted, incline your ear to me: in the day [when] I shall call upon you, speedily hear me.
3 Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
For my days have vanished like smoke, and my bones have been parched like a stick.
4 Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
I am blighted like grass, and my heart is dried up; for I have forgotten to eat my bread.
5 Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
By reason of the voice of my groaning, my bone has cleaved to my flesh.
6 Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
I have become like a pelican of the wilderness;
7 Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
I have become like an owl in a ruined house. I have watched, and am become as a sparrow dwelling alone on a roof.
8 Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
All the day long mine enemies have reproached me; and they that praised me have sworn against me.
9 Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
For I have eaten ashes as it were bread, and mingled my drink with weeping;
10 Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
because of your anger and your wrath: for you have lifted me up, and dashed me down.
11 Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
My days have declined like a shadow; and I am withered like grass.
12 Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
But you, Lord, endure for ever, and your memorial to generation and generation.
13 Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
You shall arise, and have mercy upon Sion: for [it is] time to have mercy upon her, for the set time is come.
14 Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
For your servants have taken pleasure in her stones, and they shall pity her dust.
15 Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
So the nations shall fear your name, O Lord, and all kings your glory.
16 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
For the Lord shall build up Sion, and shall appear in his glory.
17 Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
He has had regard to the prayer of the lowly, and has not despised their petition.
18 Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
Let this be written for another generation; and the people that shall be created shall praise the Lord.
19 Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
For he has looked out from the height of his sanctuary; the Lord looked upon the earth from heaven;
20 aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
to hear the groaning of the fettered ones, to loosen the sons of the slain;
21 Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
to proclaim the name of the Lord in Sion, and his praise in Jerusalem;
22 sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
when the people are gathered together, and the kings, to serve the Lord.
23 Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
He answered him in the way of his strength: tell me the fewness of my days.
24 Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
Take me not away in the midst of my days: your years [are] through all generations.
25 Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
In the beginning you, O Lord, did lay the foundation of the earth; and the heavens are the works of your hands.
26 Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
They shall perish, but you remain: and [they all] shall wax old as a garment; and as a vesture shall you fold them, and they shall be changed.
27 Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
But you are the same, and your years shall not fail.
28 Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
The children of your servants shall dwell [securely], and their seed shall prosper for ever.

< Mga Salmo 102 >