Mga Salmo 102
1 Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
Hear my prayer, O Jehovah, and let my cry come to thee.
2 Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
Hide not thy face from me in the day of my distress. Incline thine ear to me. In the day when I call answer me speedily.
3 Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
For my days consume away like smoke, and my bones are burned as a firebrand.
4 Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
My heart is smitten like grass, and withered, for I forget to eat my bread.
5 Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
Because of the voice of my groaning my bones cling to my flesh.
6 Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.
7 Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
I watch, and have become like a sparrow that is alone upon the house-top.
8 Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
My enemies reproach me all the day. Those who are mad against me do curse by me.
9 Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
10 Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
because of thine indignation and thy wrath. For thou have taken me up, and cast me away.
11 Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
My days are like a shadow that declines, and I am withered like grass.
12 Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
But thou, O Jehovah, will abide forever, and thy memorial to all generations.
13 Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
Thou will arise, and have mercy upon Zion, for it is time to have pity upon her, yea, the set time has come.
14 Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
For thy servants take pleasure in her stones, and have pity upon her dust.
15 Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
So the nations shall fear the name of Jehovah, and all the kings of the earth thy glory.
16 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
For Jehovah has built up Zion. He has appeared in his glory.
17 Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
He has regarded the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.
18 Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
This shall be written for the generation to come. And a people which shall be created shall praise Jehovah.
19 Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven Jehovah beheld the earth,
20 aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
to hear the sighing of the prisoner, to loose those who are appointed to death,
21 Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
that men may declare the name of Jehovah in Zion, and his praise in Jerusalem,
22 sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
when the peoples are gathered together, and the kingdoms, to serve Jehovah.
23 Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
He weakened my strength in the way. He shortened my days.
24 Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
I said, O my God, take me not away in the midst of my days. Thy years are throughout all generations.
25 Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
Of old thou laid the foundation of the earth, and the heavens are the work of thy hands.
26 Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
They shall perish, but thou shall endure. Yea, all of them shall grow old like a garment. As a vesture thou shall change them, and they shall be changed,
27 Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
but thou are the same, and thy years shall have no end.
28 Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
The sons of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee.
