Panultihon 9
1 Ang kaalam nagtukod sa kaugalingon niyang panimalay; naglilok siya ug pito ka mga haligi gikan sa mga bato.
Dieva gudrība ir uztaisījusi savu namu, viņa uzcirtusi savus septiņus pīlārus;
2 Giandam niya ang iyang mga mananap aron idalit sa panihapon; gisagolan niya ang iyang bino; ug giandam niya ang iyang lamisa.
Viņa nokāvusi savus kaujamos, jaukusi savu vīnu, ir jau klājusi savu galdu;
3 Gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye aron pagdapit ug pagpanawag gikan sa hataas nga bahin sa siyudad:
Viņa izsūtījusi savas kalpones; viņa sauc no pilsētas augstākām vietām:
4 “Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Miingon siya ngadto sa mga walay alamag.
„Kas nejēga, lai griežas šurp!“kas neprātīgs, uz to viņa saka:
5 “Dali, kaon sa akong pagkaon, ug pag-inom sa bino nga akong gisagolan.
„Nāciet, ēdiet no manas maizes, un dzeriet no vīna, ko esmu jaukusi.
6 Biyai ang yano nimong mga binuhatan, ug pagkinabuhi; paglakaw sa dalan nga adunay salabotan.
Atstājiet nejēdzību, tad dzīvosiet, un staigājiet pa atzīšanas ceļu!“
7 Si bisan kinsa nga mobadlong sa mabugalbugalon nag-awhag ug pagdaogdaog ug si bisan kinsa nga mobadlong sa tawong daotan masakitan.
Kas smējēju pamāca, tas dabūs kaunu, un kas bezdievīgo pārmāca, apsmieklu.
8 Ayaw badlonga ang mabugalbugalon, kay dumtan ka niya; badlonga ang tawong maalamon, ug higugmaon ka niya.
Nepamāci smējēju, ka viņš tevi neienīst; pamāci prātīgo, tas tevi mīlēs.
9 Hatagi ug pagpanudlo ang tawong maalamon, ug mahimo pa gayod siyang maalamon; tudloi ang tawong matarong, ug madugangan pa ang iyang nakat-onan.
Dod prātīgam, tad viņš tiks jo prātīgs, māci taisnu, tad viņš pieaugs mācībā.
10 Ang pagkahadlok kang Yahweh mao ang sinugdanan sa kaalam ug ang kahibalo sa Balaan mao ang pagsabot.
Tā Kunga bijāšana ir gudrības iesākums, un izprast, kas svēts, tā ir atzīšana.
11 Kay pinaagi kanako modaghan pa ang imong mga adlaw ug madugangan ang mga tuig sa imong kinabuhi.
Jo caur mani taps daudz tavu dienu un vairosies tev dzīvības gadi.
12 Kung maalamon ka, maalam ka sa imong kaugalingon, apan kung magbugalbugal ka, mag-inusara kang magpas-an niini.”
Ja tu gudrs, tad tu sev gudrs; ja tu smējējs, tad tu viens pats to nesīsi.
13 Ang babayeng buangbuang sabaan— wala siya natudloan ug walay nahibaloan.
Nejēdzība ir sieva tītīga, ģeķīga, kas neatjēdz nenieka
14 Naglingkod siya sa pultahan sa iyang puluy-anan, sa lingkoranan sa hataas nga mga dapit sa lungsod.
Tā sēž sava nama durvīs uz goda krēsla pilsētas augstās vietās,
15 Nagatawag siya niadtong nangagi, ngadto sa mga tawong tul-id nga nagalakaw sa ilang dalan.
Aicināt tos, kas iet garām pa ceļu, kas staigā savās taisnās tekās.
16 “Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Giingnan niya kadtong mga walay alamag.
Kas nejēga, lai griežas šurp! Un kas neprātīgs, uz to viņa saka:
17 “Tam-is ang kinawat nga tubig ug maayo ang tinapay nga gikaon sa tago.”
„Zagts ūdens ir salds, un slēpta maize garda!“
