Panultihon 7
1 Akong anak, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga pagmando diha sa imong kaugalingon.
Сину мій, бережи ти слова́ мої, мої ж заповіді заховай при собі,
2 Tumana ang akong mga mando ug pagkinabuhi ug tipigi ang akong gitudlo ingon nga mansanas sa imong mga mata.
бережи мої заповіді — та й живи, а наука моя — немов в о́чах твоїх та зіни́ця,
3 Ihigot kini sa imong mga tudlo; isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
прив'яжи їх на па́льцях своїх, напиши на табли́ці тій серця свого!
4 Sultihi ang kaalam, “Ikaw ang akong igsoong babaye,” ug tawaga ang panabot nga imong suod nga paryente,
На мудрість скажи: „Ти сестра моя!“а розум назви: „ Мій дові́рений!“
5 aron nga malikay ang imong kaugalingon gikan sa dili matarong nga babaye, gikan sa langyaw nga babaye uban sa iyang malumo nga mga pulong.
щоб тебе стерегти́ від блудни́ці, від чужи́нки, що мовить м'яке́нькі слова́.
6 Sa bintana sa akong balay nagtan-aw ako sa rehas.
Бо я визира́в був в вікно свого дому, через ґрати мого вікна́,
7 Nagtan-aw ako sa walay kasinatian nga mga tawo, ug namatikdan ko taliwala sa batan-ong mga kalalakin-an ang usa ka batan-on nga walay panabot.
і приглядавсь до неві́ж, розглядався між мо́лоддю. І юна́к ось, позба́влений розуму,
8 Kana nga batan-ong lalaki milabay sa dalan duol sa kanto sa babaye, ug miadto siya padulong sa balay niini.
прохо́див по ринку при розі його, і ступив по дорозі до дому її,
9 Kilomkilom kadto, sa pagsalop sa adlaw, sa panahon sa kagabhion ug sa kangitngit.
коли вітере́ць повівав був увечорі дня, у те́мряві ночі та мо́року.
10 Didto gitagbo siya sa babaye, nga nagbisti sama sa usa ka gabaligya ug dungog, nga adunay bakak nga kasingkasing.
Аж ось жінка в убра́нні блудни́ці назу́стріч йому́, із серцем підсту́пним,
11 Sabaan siya ug sukwahi ang iyang mga pamaagi; dili makapuyo ang iyang mga tiil sa balay.
галасли́ва та непогамо́вана, її но́ги у домі своїм не бувають:
12 Karon anaa sa kadalanan, unya diha sa mercado, ug diha sa matag kanto naghulat siya aron sa pag-atake.
раз на вулиці, раз на майда́нах, і при кожному ро́зі чату́є вона.
13 Busa gigunitan niya siya ug gihalokan siya, uban sa isog nga panagway miingon siya kaniya,
І вхопи́ла вона його міцно та й поцілувала його, безсоро́мним зробила обличчя своє та й сказала йому:
14 “Naghalad ako karong adlawa, gituman ko ang akong mga panumpa,
„У мене тепер мирні жертви, — ви́повнила я сьогодні обі́ти свої!
15 busa migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa matinguhaong pagpangita sa imong panagway, ug nakaplagan ko ikaw.
Тому́ то я вийшла назу́стріч тобі, пошукати обличчя твого́, — і знайшла я тебе!
16 Gihapinan ko ang akong higdaanan sa dekolor nga lino gikan sa Ehipto.
Килима́ми я ви́стелила своє ло́же, — ткани́нами різних кольо́рів з єгипетського полотна́,
17 Gibutangan ko ang akong higdaanan ug mira, aloe, ug cinamon.
посте́лю свою я поси́пала ми́ррою, ало́єм та цинамо́ном.
18 Dali, mag-inom kita hangtod matagbaw sa gugma hangtod buntag; maglipay kita pag-ayo sa mga buhat sa gugma.
Ходи ж, аж до ра́нку впива́тися будем коха́нням, любов'ю наті́шимось ми!
19 Kay ang akong bana wala sa iyang balay; naglakaw siya sa halayo nga panaw.
Бо вдома нема чоловіка, — пішов у далеку дорогу:
20 Nagdala siya ug puntil sa salapi; mobalik siya sa adlaw sa pagtakdol sa bulan.”
вузлик срібла́ він узяв в свою руку, — хіба́ на день по́вні пове́рне до дому свого“.
21 Sa daghang pulong nahaylo niya siya; uban sa iyang malumo nga mga ngabil napahisalaag niya siya.
Прихили́ла його велемо́вством своїм, обле́сливістю своїх губ його зва́била, —
22 Sa walay langan misunod siya kaniya sama sa baka nga pagapatyon, sama sa lagsaw nga nalit-ag,
він ра́птом за нею пішов, немов віл, до зарі́зу прова́джений, і немов пес, що ведуть його на ланцюгу́ до ув'я́знення,
23 hangtod ang pana motusok sa atay niini. Sama siya sa langgam nga nagdali pagpadulong sa lit-ag. Wala siya masayod nga kawad-an siya sa iyang kinabuhi.
як той птах, поспішає до сі́тки, і не знає, що це на життя його па́стка ...
24 Ug karon akong mga anak, paminaw kanako, pamatia ang mga pulong sa akong baba.
А тепер, мої діти, мене ви послу́хайте, і на слова́ моїх уст уважа́йте:
25 Hinaot nga ang imong kasingkasing dili mopadulong sa iyang mga dalan; ayaw pagpahisalaag ngadto sa iyang mga dalan.
Хай не збо́чує серце твоє на дороги її, не блукай ти стежка́ми її,
26 Siya ang hinungdan nga daghang mga tawo ang nasamdan; daghan na kaayo ang iyang gipamatay nga mga tawo.
бо вона багатьох уже тру́пами ки́нула, і числе́нні всі, нею заби́ті!
