Panultihon 7
1 Akong anak, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga pagmando diha sa imong kaugalingon.
My son, keep my words, And treasure up my commandments with thee!
2 Tumana ang akong mga mando ug pagkinabuhi ug tipigi ang akong gitudlo ingon nga mansanas sa imong mga mata.
Keep my commandments and live! Yea, my teaching, as the apple of thine eye!
3 Ihigot kini sa imong mga tudlo; isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
Bind them upon thy fingers, Write them upon the tablet of thy heart!
4 Sultihi ang kaalam, “Ikaw ang akong igsoong babaye,” ug tawaga ang panabot nga imong suod nga paryente,
Say unto wisdom, “Thou art my sister!” And call understanding thy near acquaintance;
5 aron nga malikay ang imong kaugalingon gikan sa dili matarong nga babaye, gikan sa langyaw nga babaye uban sa iyang malumo nga mga pulong.
That they may keep thee from the wife of another, From the stranger, that useth smooth words.
6 Sa bintana sa akong balay nagtan-aw ako sa rehas.
For through the window of my house, Through the lattice I was looking forth,
7 Nagtan-aw ako sa walay kasinatian nga mga tawo, ug namatikdan ko taliwala sa batan-ong mga kalalakin-an ang usa ka batan-on nga walay panabot.
And I saw among the simple ones, I discerned among the youths, A young man void of understanding.
8 Kana nga batan-ong lalaki milabay sa dalan duol sa kanto sa babaye, ug miadto siya padulong sa balay niini.
He was passing through the street near her corner, And was going the way to her house,
9 Kilomkilom kadto, sa pagsalop sa adlaw, sa panahon sa kagabhion ug sa kangitngit.
At twilight, in the evening, At midnight, yea, in the thick darkness.
10 Didto gitagbo siya sa babaye, nga nagbisti sama sa usa ka gabaligya ug dungog, nga adunay bakak nga kasingkasing.
And, behold, a woman met him, In the attire of a harlot, and subtle of heart, —
11 Sabaan siya ug sukwahi ang iyang mga pamaagi; dili makapuyo ang iyang mga tiil sa balay.
One noisy and unruly, Whose feet abide not in her house;
12 Karon anaa sa kadalanan, unya diha sa mercado, ug diha sa matag kanto naghulat siya aron sa pag-atake.
Who is now in the streets, now in the broad places, And lurketh near every corner.
13 Busa gigunitan niya siya ug gihalokan siya, uban sa isog nga panagway miingon siya kaniya,
She caught hold of him and kissed him, And with a shameless face said to him,
14 “Naghalad ako karong adlawa, gituman ko ang akong mga panumpa,
“Thank-offerings have been upon me, And this day have I performed my vows;
15 busa migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa matinguhaong pagpangita sa imong panagway, ug nakaplagan ko ikaw.
Therefore came I forth to meet thee, —Diligently to seek thy face, and I have found thee!
16 Gihapinan ko ang akong higdaanan sa dekolor nga lino gikan sa Ehipto.
I have spread my bed with coverlets, With tapestry of the thread of Egypt.
17 Gibutangan ko ang akong higdaanan ug mira, aloe, ug cinamon.
I have sprinkled my bed With myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Dali, mag-inom kita hangtod matagbaw sa gugma hangtod buntag; maglipay kita pag-ayo sa mga buhat sa gugma.
Come, let us take our fill of love until the morning; Let us solace ourselves with caresses.
19 Kay ang akong bana wala sa iyang balay; naglakaw siya sa halayo nga panaw.
For the good-man is not at home; He is gone a long journey;
20 Nagdala siya ug puntil sa salapi; mobalik siya sa adlaw sa pagtakdol sa bulan.”
He hath taken a purse of money with him; At the day of the full moon he will return.”
21 Sa daghang pulong nahaylo niya siya; uban sa iyang malumo nga mga ngabil napahisalaag niya siya.
By her much fair speech she seduced him; By the smoothness of her lips she drew him away.
22 Sa walay langan misunod siya kaniya sama sa baka nga pagapatyon, sama sa lagsaw nga nalit-ag,
He goeth after her straightway, As an ox goeth to the slaughter, Or as one in fetters to the chastisement of the fool,
23 hangtod ang pana motusok sa atay niini. Sama siya sa langgam nga nagdali pagpadulong sa lit-ag. Wala siya masayod nga kawad-an siya sa iyang kinabuhi.
Till an arrow strike through his liver; —As a bird hasteneth into the snare, And knoweth not that it is laid for its life.
24 Ug karon akong mga anak, paminaw kanako, pamatia ang mga pulong sa akong baba.
Now, therefore, ye children, hearken to me, And attend to the words of my mouth!
25 Hinaot nga ang imong kasingkasing dili mopadulong sa iyang mga dalan; ayaw pagpahisalaag ngadto sa iyang mga dalan.
Let not thy heart turn aside to her ways; Go not astray in her paths!
26 Siya ang hinungdan nga daghang mga tawo ang nasamdan; daghan na kaayo ang iyang gipamatay nga mga tawo.
For many are the wounded which she hath cast down; Yea, countless is the number of those slain by her.
