Panultihon 7
1 Akong anak, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga pagmando diha sa imong kaugalingon.
My son! Keep my sayings, And lay up my commands with you.
2 Tumana ang akong mga mando ug pagkinabuhi ug tipigi ang akong gitudlo ingon nga mansanas sa imong mga mata.
Keep my commands, and live, And my law as the pupil of your eye.
3 Ihigot kini sa imong mga tudlo; isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
Bind them on your fingers, Write them on the tablet of your heart.
4 Sultihi ang kaalam, “Ikaw ang akong igsoong babaye,” ug tawaga ang panabot nga imong suod nga paryente,
Say to wisdom, “You [are] my sister.” And cry to understanding, “Relative!”
5 aron nga malikay ang imong kaugalingon gikan sa dili matarong nga babaye, gikan sa langyaw nga babaye uban sa iyang malumo nga mga pulong.
To preserve you from a strange woman, From a stranger who has made her sayings smooth.
6 Sa bintana sa akong balay nagtan-aw ako sa rehas.
For at a window of my house, I have looked out through my casement,
7 Nagtan-aw ako sa walay kasinatian nga mga tawo, ug namatikdan ko taliwala sa batan-ong mga kalalakin-an ang usa ka batan-on nga walay panabot.
And I see among the simple ones, I discern among the sons, A young man lacking understanding,
8 Kana nga batan-ong lalaki milabay sa dalan duol sa kanto sa babaye, ug miadto siya padulong sa balay niini.
Passing on in the street, near her corner, And the way [to] her house he steps,
9 Kilomkilom kadto, sa pagsalop sa adlaw, sa panahon sa kagabhion ug sa kangitngit.
In the twilight—in the evening of day, In the darkness of night and blackness.
10 Didto gitagbo siya sa babaye, nga nagbisti sama sa usa ka gabaligya ug dungog, nga adunay bakak nga kasingkasing.
And behold, a woman to meet him—(A harlot’s dress, and watchful of heart,
11 Sabaan siya ug sukwahi ang iyang mga pamaagi; dili makapuyo ang iyang mga tiil sa balay.
She [is] noisy, and stubborn, her feet do not rest in her house.
12 Karon anaa sa kadalanan, unya diha sa mercado, ug diha sa matag kanto naghulat siya aron sa pag-atake.
Now in an out-place, now in broad places, And she lies in wait near every corner)—
13 Busa gigunitan niya siya ug gihalokan siya, uban sa isog nga panagway miingon siya kaniya,
And she laid hold on him and kissed him, She has hardened her face and says to him,
14 “Naghalad ako karong adlawa, gituman ko ang akong mga panumpa,
“Sacrifices of peace-offerings [are] by me, Today I have completed my vows.
15 busa migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa matinguhaong pagpangita sa imong panagway, ug nakaplagan ko ikaw.
Therefore I have come forth to meet you, To earnestly seek your face, and I find you.
16 Gihapinan ko ang akong higdaanan sa dekolor nga lino gikan sa Ehipto.
I decked my bed [with] ornamental coverings, Carved works—cotton of Egypt.
17 Gibutangan ko ang akong higdaanan ug mira, aloe, ug cinamon.
I sprinkled my bed [with] myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Dali, mag-inom kita hangtod matagbaw sa gugma hangtod buntag; maglipay kita pag-ayo sa mga buhat sa gugma.
Come, we are filled [with] love until the morning, We delight ourselves in loves.
19 Kay ang akong bana wala sa iyang balay; naglakaw siya sa halayo nga panaw.
For the man is not in his house, He has gone on a long journey.
20 Nagdala siya ug puntil sa salapi; mobalik siya sa adlaw sa pagtakdol sa bulan.”
He has taken a bag of money in his hand, At the day of the new moon he comes to his house.”
21 Sa daghang pulong nahaylo niya siya; uban sa iyang malumo nga mga ngabil napahisalaag niya siya.
She turns him aside with the abundance of her speech, She forces him with the flattery of her lips.
22 Sa walay langan misunod siya kaniya sama sa baka nga pagapatyon, sama sa lagsaw nga nalit-ag,
He is going after her straight away, he comes as an ox to the slaughter, And as a chain to the discipline of a fool,
23 hangtod ang pana motusok sa atay niini. Sama siya sa langgam nga nagdali pagpadulong sa lit-ag. Wala siya masayod nga kawad-an siya sa iyang kinabuhi.
Until an arrow splits his liver, As a bird has hurried to a snare, And has not known that it [is] for its life.
24 Ug karon akong mga anak, paminaw kanako, pamatia ang mga pulong sa akong baba.
And now, you sons, listen to me, And give attention to sayings of my mouth.
25 Hinaot nga ang imong kasingkasing dili mopadulong sa iyang mga dalan; ayaw pagpahisalaag ngadto sa iyang mga dalan.
Do not let your heart turn to her ways, Do not wander in her paths,
26 Siya ang hinungdan nga daghang mga tawo ang nasamdan; daghan na kaayo ang iyang gipamatay nga mga tawo.
For many [are] the wounded she caused to fall, And mighty [are] all her slain ones.
