Panultihon 7
1 Akong anak, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga pagmando diha sa imong kaugalingon.
My son, guard my words and conceal my precepts within you.
2 Tumana ang akong mga mando ug pagkinabuhi ug tipigi ang akong gitudlo ingon nga mansanas sa imong mga mata.
Son, preserve my commandments, and you shall live. And keep my law as the pupil of your eye.
3 Ihigot kini sa imong mga tudlo; isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
Bind it with your fingers; write it on the tablets of your heart.
4 Sultihi ang kaalam, “Ikaw ang akong igsoong babaye,” ug tawaga ang panabot nga imong suod nga paryente,
Say to wisdom, “You are my sister,” and call prudence your friend.
5 aron nga malikay ang imong kaugalingon gikan sa dili matarong nga babaye, gikan sa langyaw nga babaye uban sa iyang malumo nga mga pulong.
So may she guard you from the woman who is an outsider, and from the stranger who sweetens her words.
6 Sa bintana sa akong balay nagtan-aw ako sa rehas.
For I gaze from the window of my house, through the lattice,
7 Nagtan-aw ako sa walay kasinatian nga mga tawo, ug namatikdan ko taliwala sa batan-ong mga kalalakin-an ang usa ka batan-on nga walay panabot.
and I see little ones. I consider a frenzied youth,
8 Kana nga batan-ong lalaki milabay sa dalan duol sa kanto sa babaye, ug miadto siya padulong sa balay niini.
who crosses the street at the corner and close to the way of that house.
9 Kilomkilom kadto, sa pagsalop sa adlaw, sa panahon sa kagabhion ug sa kangitngit.
He steps into shadows, as day becomes evening, into the darkness and gloom of the night.
10 Didto gitagbo siya sa babaye, nga nagbisti sama sa usa ka gabaligya ug dungog, nga adunay bakak nga kasingkasing.
And behold, a woman meets him, dressed like a harlot, prepared to captivate souls: chattering and rambling,
11 Sabaan siya ug sukwahi ang iyang mga pamaagi; dili makapuyo ang iyang mga tiil sa balay.
unwilling to bear silence, unable to keep her feet at home,
12 Karon anaa sa kadalanan, unya diha sa mercado, ug diha sa matag kanto naghulat siya aron sa pag-atake.
now outside, now in the streets, now lying in ambush near the corners.
13 Busa gigunitan niya siya ug gihalokan siya, uban sa isog nga panagway miingon siya kaniya,
And overtaking the youth, she kisses him, and with a provocative face, she flatters him, saying:
14 “Naghalad ako karong adlawa, gituman ko ang akong mga panumpa,
“I vowed sacrifices for well-being. Today I have repaid my vows.
15 busa migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa matinguhaong pagpangita sa imong panagway, ug nakaplagan ko ikaw.
Because of this, I have gone out to meet you, desiring to see you, and I have found you.
16 Gihapinan ko ang akong higdaanan sa dekolor nga lino gikan sa Ehipto.
I have woven my bed with cords. I have strewn it with embroidered tapestries from Egypt.
17 Gibutangan ko ang akong higdaanan ug mira, aloe, ug cinamon.
I have sprinkled my bed with myrrh, aloe, and cinnamon.
18 Dali, mag-inom kita hangtod matagbaw sa gugma hangtod buntag; maglipay kita pag-ayo sa mga buhat sa gugma.
Come, let us be inebriated in abundance, and let us delight in the embraces of desire, until the day begins to dawn.
19 Kay ang akong bana wala sa iyang balay; naglakaw siya sa halayo nga panaw.
For my husband is not in his house. He has gone away on a very long journey.
20 Nagdala siya ug puntil sa salapi; mobalik siya sa adlaw sa pagtakdol sa bulan.”
He took with him a bag of money. He will return to his house on the day of the full moon.”
21 Sa daghang pulong nahaylo niya siya; uban sa iyang malumo nga mga ngabil napahisalaag niya siya.
She enmeshed him with many words, and she drew him forward with the flattery of her lips.
22 Sa walay langan misunod siya kaniya sama sa baka nga pagapatyon, sama sa lagsaw nga nalit-ag,
Immediately, he follows her, like an ox being led to the sacrifice, and like a lamb acting lasciviously, and not knowing that he is being drawn foolishly into chains,
23 hangtod ang pana motusok sa atay niini. Sama siya sa langgam nga nagdali pagpadulong sa lit-ag. Wala siya masayod nga kawad-an siya sa iyang kinabuhi.
until the arrow pierces his liver. It is just as if a bird were to hurry into the snare. And he does not know that his actions endanger his own soul.
24 Ug karon akong mga anak, paminaw kanako, pamatia ang mga pulong sa akong baba.
Therefore, my son, hear me now, and attend to the words of my mouth.
25 Hinaot nga ang imong kasingkasing dili mopadulong sa iyang mga dalan; ayaw pagpahisalaag ngadto sa iyang mga dalan.
Do not let your mind be pulled into her ways. And do not be deceived by her paths.
26 Siya ang hinungdan nga daghang mga tawo ang nasamdan; daghan na kaayo ang iyang gipamatay nga mga tawo.
For she has tossed aside many wounded, and some of those who were very strong have been slain by her.
