Panultihon 7
1 Akong anak, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga pagmando diha sa imong kaugalingon.
Min Søn, vogt dig mine Ord, mine Bud maa du gemme hos dig;
2 Tumana ang akong mga mando ug pagkinabuhi ug tipigi ang akong gitudlo ingon nga mansanas sa imong mga mata.
vogt mine Bud, saa skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;
3 Ihigot kini sa imong mga tudlo; isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle,
4 Sultihi ang kaalam, “Ikaw ang akong igsoong babaye,” ug tawaga ang panabot nga imong suod nga paryente,
sig til Visdommen: »Du er min Søster!« og kald Forstanden Veninde,
5 aron nga malikay ang imong kaugalingon gikan sa dili matarong nga babaye, gikan sa langyaw nga babaye uban sa iyang malumo nga mga pulong.
at den maa vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.
6 Sa bintana sa akong balay nagtan-aw ako sa rehas.
Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;
7 Nagtan-aw ako sa walay kasinatian nga mga tawo, ug namatikdan ko taliwala sa batan-ong mga kalalakin-an ang usa ka batan-on nga walay panabot.
og blandt de tankeløse saa jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;
8 Kana nga batan-ong lalaki milabay sa dalan duol sa kanto sa babaye, ug miadto siya padulong sa balay niini.
han gik paa Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem paa Vej til hendes Hus
9 Kilomkilom kadto, sa pagsalop sa adlaw, sa panahon sa kagabhion ug sa kangitngit.
i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.
10 Didto gitagbo siya sa babaye, nga nagbisti sama sa usa ka gabaligya ug dungog, nga adunay bakak nga kasingkasing.
Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;
11 Sabaan siya ug sukwahi ang iyang mga pamaagi; dili makapuyo ang iyang mga tiil sa balay.
løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;
12 Karon anaa sa kadalanan, unya diha sa mercado, ug diha sa matag kanto naghulat siya aron sa pag-atake.
snart paa Gader, snart paa Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun;
13 Busa gigunitan niya siya ug gihalokan siya, uban sa isog nga panagway miingon siya kaniya,
hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;
14 “Naghalad ako karong adlawa, gituman ko ang akong mga panumpa,
»Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,
15 busa migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa matinguhaong pagpangita sa imong panagway, ug nakaplagan ko ikaw.
gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!
16 Gihapinan ko ang akong higdaanan sa dekolor nga lino gikan sa Ehipto.
Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred,
17 Gibutangan ko ang akong higdaanan ug mira, aloe, ug cinamon.
jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;
18 Dali, mag-inom kita hangtod matagbaw sa gugma hangtod buntag; maglipay kita pag-ayo sa mga buhat sa gugma.
kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!
19 Kay ang akong bana wala sa iyang balay; naglakaw siya sa halayo nga panaw.
Thi Manden er ikke hjemme, paa Langfærd er han draget;
20 Nagdala siya ug puntil sa salapi; mobalik siya sa adlaw sa pagtakdol sa bulan.”
Pengepungen tog han med, ved Fuldmaane kommer han hjem!«
21 Sa daghang pulong nahaylo niya siya; uban sa iyang malumo nga mga ngabil napahisalaag niya siya.
Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;
22 Sa walay langan misunod siya kaniya sama sa baka nga pagapatyon, sama sa lagsaw nga nalit-ag,
tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,
23 hangtod ang pana motusok sa atay niini. Sama siya sa langgam nga nagdali pagpadulong sa lit-ag. Wala siya masayod nga kawad-an siya sa iyang kinabuhi.
til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.
24 Ug karon akong mga anak, paminaw kanako, pamatia ang mga pulong sa akong baba.
Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!
25 Hinaot nga ang imong kasingkasing dili mopadulong sa iyang mga dalan; ayaw pagpahisalaag ngadto sa iyang mga dalan.
Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild paa hendes Stier;
26 Siya ang hinungdan nga daghang mga tawo ang nasamdan; daghan na kaayo ang iyang gipamatay nga mga tawo.
thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.
