< Panultihon 7 >

1 Akong anak, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga pagmando diha sa imong kaugalingon.
Min Søn! bevar mine Ord, og gem mine Bud hos dig.
2 Tumana ang akong mga mando ug pagkinabuhi ug tipigi ang akong gitudlo ingon nga mansanas sa imong mga mata.
Hold mine Bud, saa skal du leve, og min Lov som din Øjesten.
3 Ihigot kini sa imong mga tudlo; isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
Bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle!
4 Sultihi ang kaalam, “Ikaw ang akong igsoong babaye,” ug tawaga ang panabot nga imong suod nga paryente,
Sig til Visdommen: Du er min Søster, og Forstanden kalde du din Kynding;
5 aron nga malikay ang imong kaugalingon gikan sa dili matarong nga babaye, gikan sa langyaw nga babaye uban sa iyang malumo nga mga pulong.
for at den maa bevare dig fra en fremmed Kvinde, fra en ubekendt, som gør sine Ord glatte.
6 Sa bintana sa akong balay nagtan-aw ako sa rehas.
Thi jeg saa ud af mit Hus's Vindu, igennem mit Gitter;
7 Nagtan-aw ako sa walay kasinatian nga mga tawo, ug namatikdan ko taliwala sa batan-ong mga kalalakin-an ang usa ka batan-on nga walay panabot.
og jeg saa iblandt de uerfarne, jeg blev var iblandt Sønnerne et ungt Menneske, som fattedes Forstand,
8 Kana nga batan-ong lalaki milabay sa dalan duol sa kanto sa babaye, ug miadto siya padulong sa balay niini.
og han gik forbi paa Gaden ved hendes Hjørne og skred frem ad Vejen til hendes Hus,
9 Kilomkilom kadto, sa pagsalop sa adlaw, sa panahon sa kagabhion ug sa kangitngit.
i Tusmørket om Aftenen efter Dagen, midt i Natten og Mørket.
10 Didto gitagbo siya sa babaye, nga nagbisti sama sa usa ka gabaligya ug dungog, nga adunay bakak nga kasingkasing.
Og se, en Kvinde mødte ham i Horesmykke og underfundig i Hjertet,
11 Sabaan siya ug sukwahi ang iyang mga pamaagi; dili makapuyo ang iyang mga tiil sa balay.
støjende og ustyrlig, hendes Fødder kunne ikke blive i hendes Hus.
12 Karon anaa sa kadalanan, unya diha sa mercado, ug diha sa matag kanto naghulat siya aron sa pag-atake.
Stundom er hun ude, stundom paa Gaderne og lurer ved alle Hjørner.
13 Busa gigunitan niya siya ug gihalokan siya, uban sa isog nga panagway miingon siya kaniya,
Og hun tog fat paa ham og kyssede ham, hun gjorde sit Ansigt frækt og sagde til ham:
14 “Naghalad ako karong adlawa, gituman ko ang akong mga panumpa,
Der paalaa mig Takoffer, i Dag har jeg betalt mine Løfter;
15 busa migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa matinguhaong pagpangita sa imong panagway, ug nakaplagan ko ikaw.
derfor er jeg gaaet ud at møde dig, at søge dit Ansigt, og jeg har fundet dig.
16 Gihapinan ko ang akong higdaanan sa dekolor nga lino gikan sa Ehipto.
Jeg har redet mit Leje med Tæpper, med stribet Tøj af Garn fra Ægypten;
17 Gibutangan ko ang akong higdaanan ug mira, aloe, ug cinamon.
jeg har overstænket min Seng med Myrra. Aloe og Kanel;
18 Dali, mag-inom kita hangtod matagbaw sa gugma hangtod buntag; maglipay kita pag-ayo sa mga buhat sa gugma.
kom, lader os beruse os i Kærlighed indtil Morgenen, lader os forlyste os i Elskov;
19 Kay ang akong bana wala sa iyang balay; naglakaw siya sa halayo nga panaw.
thi Manden er ikke hjemme, han er faren lang Vej bort;
20 Nagdala siya ug puntil sa salapi; mobalik siya sa adlaw sa pagtakdol sa bulan.”
han tog Pengeknuden med sig, han kommer hjem til Fuldmaanedagen.
21 Sa daghang pulong nahaylo niya siya; uban sa iyang malumo nga mga ngabil napahisalaag niya siya.
Hun bøjede ham med sin megen Overtalelse, tilskyndte ham med sine smigrende Læber.
22 Sa walay langan misunod siya kaniya sama sa baka nga pagapatyon, sama sa lagsaw nga nalit-ag,
Hvo der hastelig gaar efter hende, kommer som Oksen til Slagterbænken og som i Fodlænken, der er til Daarens Tugtelse,
23 hangtod ang pana motusok sa atay niini. Sama siya sa langgam nga nagdali pagpadulong sa lit-ag. Wala siya masayod nga kawad-an siya sa iyang kinabuhi.
indtil en Pil sønderskærer hans Lever; ligesom Fuglen skynder sig til Snaren og ved ikke, at det gælder dens Liv.
24 Ug karon akong mga anak, paminaw kanako, pamatia ang mga pulong sa akong baba.
Saa hører mig nu, I Børn! og agter paa min Munds Ord!
25 Hinaot nga ang imong kasingkasing dili mopadulong sa iyang mga dalan; ayaw pagpahisalaag ngadto sa iyang mga dalan.
Lad dit Hjerte ikke vige af til hendes Veje, lad dig ikke forvildes paa hendes Stier;
26 Siya ang hinungdan nga daghang mga tawo ang nasamdan; daghan na kaayo ang iyang gipamatay nga mga tawo.
thi mange ere de gennemborede, som hun har fældet, og mangfoldige alle de, hun har ihjelslaget.
27 Ang iyang balay anaa sa dalan padulong sa Sheol; padulong kini sa ubos ngadto sa mga lawak sa kamatayon. (Sheol h7585)
Hendes Hus ere Veje til Dødsriget; de gaa ned til Dødens Kamre. (Sheol h7585)

< Panultihon 7 >