< Panultihon 5 >

1 Akong anak, tagda ang akong kaalam; paminawa pag-ayo ang akong pagpanabot,
My son! to my wisdom give attention, To mine understanding incline thine ear,
2 aron makakat-on ka sa pagkamabinantayon ug ang imong mga ngabil manalipod sa kahibalo.
To observe thoughtfulness, And knowledge do thy lips keep.
3 Kay ang mga ngabil sa mananapaw gidagaydayan sa dugos ug ang iyang baba mas danlog pa kaysa lana,
For the lips of a strange woman drop honey, And smoother than oil [is] her mouth,
4 apan sa kataposan sama siya kapait sa panyawan, moputol sama sa hait nga espada.
And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.
5 Ang iyang mga tiil mokanaog ngadto sa kamatayon; ang iyang mga lakang mopadulong sa Sheol. (Sheol h7585)
Her feet are going down to death, Sheol do her steps take hold of. (Sheol h7585)
6 Wala siyay paghunahuna sa dalan sa kinabuhi. Naglatagaw ang iyang mga lakang; wala siya masayod kung asa siya mopadulong.
The path of life — lest thou ponder, Moved have her paths — thou knowest not.
7 Ug karon, akong mga anak, paminaw kanako; ayaw talikdi ang pagpaminaw sa mga pulong sa akong baba.
And now, ye sons, hearken to me, And turn not from sayings of my mouth.
8 Ipahilayo ang imong dalan gikan kaniya ug ayaw pagpaduol sa pultahan sa iyang balay.
Keep far from off her thy way, And come not near unto the opening of her house,
9 Sa ingon niana nga paagi dili nimo mahatag ang imong dungog sa uban o ang mga tuig sa imong kinabuhi ngadto sa bangis nga tawo;
Lest thou give to others thy honour, And thy years to the fierce,
10 ang mga langyaw dili magkombira sa imong bahandi; ang imong hinagoan dili maadto sa balay sa mga langyaw.
Lest strangers be filled [with] thy power, And thy labours in the house of a stranger,
11 Sa kataposan sa imong kinabuhi mag-agulo ka kung ang imong unod ug ang imong lawas mawad-an na ug kapuslanan.
And thou hast howled in thy latter end, In the consumption of thy flesh and thy food,
12 Moingon ka, “Gidumtan ko ang pagpanton ug nasilag ang akong kasingkasing sa pagbadlong!
And hast said, 'How have I hated instruction, And reproof hath my heart despised,
13 Wala ako mituman sa akong mga magtutudlo o naminaw sa akong mga tigpanudlo.
And I have not hearkened to the voice of my directors, And to my teachers have not inclined mine ear.
14 Hapit ako madaot sa hingpit diha sa taliwala sa katilingban, sa panagtigom sa katawhan.”
As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a company.
15 Pag-inom ug tubig nga gikan sa imong kaugalingong sudlanan ug pag-inom ug tubig nga gikan sa imong kaugalingong atabay.
Drink waters out of thine own cistern, Even flowing ones out of thine own well.
16 Nag-awas ba ang imong mga tuboran sa bisan asa ug ang imong mga sapa nagdagayday ba sa mga plaza?
Let thy fountains be scattered abroad, In broad places rivulets of waters.
17 Himoa nga kini alang lamang sa imong kaugalingon ug dili alang sa mga langyaw nga uban kanimo.
Let them be to thee for thyself, And not to strangers with thee.
18 Hinaot nga mapanalanginan ang imong tuboran ug hinaot nga magmaya ka sa asawa sa imong pagkabatan-on.
Let thy fountain be blessed, And rejoice because of the wife of thy youth,
19 Kay siya mao ang mahigugmaong usa ug bayeng usa nga malumo. Tugoti nga ang iyang mga dughan mopuno kanimo sa kalipay sa tanang panahon; pagpaulipon kanunay sa iyang gugma.
A hind of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy thee at all times, In her love magnify thyself continually.
20 Kay nganong ikaw, akong anak, magpaulipon sa usa ka mananapaw; nganong imong gakson ang mga dughan sa laing babaye?
And why dost thou magnify thyself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?
21 Si Yahweh makakita sa tanang buhaton sa tawo ug naglantaw sa tanang dalan nga iyang gilakwan.
For over-against the eyes of Jehovah are the ways of each, And all his paths He is pondering.
22 Ang daotang tawo madakpan pinaagi sa iyang kaugalingong mga kasaypanan; ang mga pisi sa iyang sala mohikot kaniya pag-ayo.
His own iniquities do capture the wicked, And with the ropes of his sin he is holden.
23 Mamatay siya tungod kay wala siya napanton; nahisalaag siya tungod sa iyang hilabihang pagkabuangbuang.
He dieth without instruction, And in the abundance of his folly magnifieth himself!

< Panultihon 5 >