Panultihon 31
1 Ang mga pulong ni Haring Lemuel— ang panagna nga gitudlo sa iyang inahan.
Words of Lemuel a king, a declaration that his mother taught him:
2 Unsa man, akong anak? Ug unsa man, anak sa akong sabakan? ug unsa man, anak sa akong mga panaad? —
'What, my son? and what, son of my womb? And what, son of my vows?
3 Ayaw ihatag ang imong kusog sa babaye, o ang imong mga pamaagi niadtong maglaglag sa mga hari.
Give not to women thy strength, And thy ways to wiping away of kings.
4 Dili kini alang sa mga hari, Lemuel, dili kini alang sa mga hari aron pag-inom sa bino, ni ang mga magmamando aron mangutana, “Hain man ang isog nga ilimnon?”
Not for kings, O Lemuel, Not for kings, to drink wine, And for princes a desire of strong drink.
5 Tungod kay kung moinom sila, makalimtan nila kung unsa ang kasugoan, ug yatakan ang mga katungod sa tanang mga gidaogdaog.
Lest he drink, and forget the decree, And change the judgment of any of the sons of affliction.
6 Hatagi ug isog nga ilimnon ang mga tawo nga mangahanaw ug bino niadtong hilabihan ang kasakit.
Give strong drink to the perishing, And wine to the bitter in soul,
7 Moinom siya ug mahikalimtan niya ang iyang kawalad-on ug dili niya mahinumdoman ang iyang kasamok.
He drinketh, and forgetteth his poverty, And his misery he remembereth not again.
8 Pakigsulti alang niadtong dili makasulti, alang sa kaayohan sa tanan nga hapit na mangahanaw.
Open thy mouth for the dumb, For the right of all sons of change.
9 Pagsulti ug paghukom pinaagi sa sukdanan kung unsa ang husto ug labani ang katungod sa mga kabos ug nagakinahanglan nga mga tawo.
Open thy mouth, judge righteously, Both the cause of the poor and needy!'
10 Kinsa man ang makakita ug takos nga asawa? Ang iyang kabililhon labaw pa sa mga alahas.
A woman of worth who doth find? Yea, far above rubies [is] her price.
11 Ang kasingkasing sa iyang bana mosalig kaniya, ug dili gayod siya mahimong kabos.
The heart of her husband hath trusted in her, And spoil he lacketh not.
12 Mobuhat gayod siya ug maayong mga butang alang kaniya ug dili ang daotan sa tanang mga adlaw sa iyang kinabuhi.
She hath done him good, and not evil, All days of her life.
13 Magpili siya ug balahibo sa karnero ug lanot sa lino nga tanom, ug magabuhat uban ang kalipay sa iyang mga kamot.
She hath sought wool and flax, And with delight she worketh [with] her hands.
14 Sama siya sa nagpatigayon nga mga sakayan; nagdala siya sa iyang pagkaon gikan sa halayo.
She hath been as ships of the merchant, From afar she bringeth in her bread.
15 Mobangon siya samtang gabii pa ug mohatag ug pagkaon sa iyang panimalay, ug ibahinbahin niya ang buluhaton alang sa iyang mga sulugoong babaye.
Yea, she riseth while yet night, And giveth food to her household, And a portion to her damsels.
16 Maghunahuna siya ug uma ug paliton kini, uban sa kinitaan sa iyang mga kamot motanom siya ug paras.
She hath considered a field, and taketh it, From the fruit of her hands she hath planted a vineyard.
17 Bistihan niya ang iyang kaugalingon sa kusog ug himoon niyang kusgan ang iyang mga bukton.
She hath girded with might her loins, And doth strengthen her arms.
18 Makita niya kung unsa ang maayo nga makaginansya siya; sa tibuok gabii wala gipalong ang iyang lampara.
She hath perceived when her merchandise [is] good, Her lamp is not extinguished in the night.
19 Gibutang niya ang iyang mga kamot sa lamboranan, ug iyang gigunitan ang nilubid nga tanod.
Her hands she hath sent forth on a spindle, And her hands have held a distaff.
20 Gituy-od niya ang iyang kamot sa mga tawong kabos; gituy-od niya ang iyang kamot sa mga tawong nanginahanglan.
Her hand she hath spread forth to the poor, Yea, her hands she sent forth to the needy.
21 Dili siya mahadlok sa niyebe alang sa iyang panimalay, kay ang tibuok niya nga panimalay nabistihan sa dagtom pula.
She is not afraid of her household from snow, For all her household are clothed [with] scarlet.
22 Naghimo siya ug hapin alang sa iyang higdaanan, ug nagbisti siya ug labing maayo nga tapul nga lino.
Ornamental coverings she hath made for herself, Silk and purple [are] her clothing.
23 Inila ang iyang bana sa mga ganghaan, kung molingkod siya kauban sa mga kadagkoan sa yuta.
Known in the gates is her husband, In his sitting with elders of the land.
24 Naghimo siya ug lino nga mga panapton ug gibaligya kini, ug nagbaligya siya ug mga bakus sa mga nagapatigayon.
Linen garments she hath made, and selleth, And a girdle she hath given to the merchant.
25 Nabistihan siya uban ang kusog ug kadungganan, ug mokatawa siya sa dihang moabot ang panahon.
Strength and honour [are] her clothing, And she rejoiceth at a latter day.
26 Magabuka siya sa iyang baba uban ang kaalam ug ang balaod sa pagkamaluluy-on anaa sa iyang dila.
Her mouth she hath opened in wisdom, And the law of kindness [is] on her tongue.
27 Nagabantay siya sa tanang pamaagi sa iyang panimalay ug dili mokaon sa tinapay nga walay pulos
She [is] watching the ways of her household, And bread of sloth she eateth not.
28 Mobangon ang iyang mga anak ug tawgon siya ug bulahan ug ang iyang bana modayeg kaniya, ug moingon,
Her sons have risen up, and pronounce her happy, Her husband, and he praiseth her,
29 “Daghang buotan nga mga babaye, apan silang tanan dili makalabaw kanimo.”
'Many [are] the daughters who have done worthily, Thou hast gone up above them all.'
30 Ang katahom malimbongon, ug ang kaanyag walay kapuslanan, apan ang babaye nga mahinadlokon kang Yahweh, pagadayegon siya.
The grace [is] false, and the beauty [is] vain, A woman fearing Jehovah, she may boast herself.
31 Ihatag kaniya ang kinitaan sa iyang mga kamot ug tugoti ang iyang mga buhat nga modayeg kaniya diha sa mga ganghaan.
Give ye to her of the fruit of her hands, And her works do praise her in the gates!
