< Nehemias 5 >

1 Unya mipatugbaw sa hilabihan nga pagtuaw ang mga kalalakin-an ug ang ilang mga asawa batok sa ilang isigka mga Judio.
Beberapa waktu kemudian banyak orang Yahudi, baik laki-laki maupun wanita, mulai mengeluh tentang orang-orang sebangsanya.
2 Tungod kay adunay pipila nga nag-ingon, “Daghan kami uban sa among mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye. Busa tugoti kami nga makakuha ug trigo aron makakaon kami ug magpabilin nga buhi.”
Ada yang berkata, "Anakku banyak. Kami perlu gandum untuk hidup."
3 Miingon usab ang pipila, “Giprenda namo ang among kaumahan, ang among mga kaparasan, ug ang among mga balay aron makabaton ug trigo panahon sa tinggutom.”
Ada lagi yang berkata, "Aku terpaksa menggadaikan ladang, kebun anggur dan rumah kami untuk membeli gandum supaya jangan mati kelaparan."
4 Miingon usab ang uban, “Nanghulam kami ug salapi nga ibuhis sa hari sa among mga kaumahan ug sa among mga kaparasan.
Dan ada lagi yang berkata, "Kami telah meminjam uang untuk melunasi pajak yang ditentukan raja untuk ladang dan kebun anggur kami.
5 Apan karon ang among unod ug dugo sama lang sa among mga kaigsoonan, ug ang among mga anak sama lang sa ilang mga anak. Napugos kami sa pagbaligya sa among mga anak nga mga lalaki ug sa among mga anak nga mga babaye aron mamahimong mga ulipon. Ang pipila sa among mga anak nga babaye ulipon nang daan. Apan wala kami gahom sa pagtabang niini tungod kay gipanag-iya na karon sa ubang mga tawo ang among mga kaumahan ug ang among mga kaparasan.”
Bukankah kami juga orang Yahudi? Bukankah anak kami sama dengan anak-anak Yahudi yang lain? Meskipun begitu kami terpaksa membiarkan anak-anak kami menjadi budak. Bahkan ada anak gadis kami yang telah dijual menjadi budak. Kami tidak berdaya karena ladang dan kebun anggur kami sudah kami gadaikan."
6 Nasuko ako pag-ayo sa dihang nadungog ko ang ilang pagtuaw ug kining mga pulong.
Mendengar keluhan mereka itu, aku menjadi marah sekali
7 Unya naghunahuna ako mahitungod niini, ug mipasaka ako ug mga sumbong batok sa mga halangdon ug sa mga opisyal. Miingon ako kanila, “Nagpatanto kamo, ang matag-usa sa iyang kaugalingong igsoon.” Nagpahigayon ako ug dakong panagtigom batok kanila
dan memutuskan untuk bertindak. Lalu kutegur para pemuka dan pemimpin rakyat. Kataku, "Kamu menindas saudara-saudaramu sendiri!" Kemudian aku mengadakan rapat umum untuk menangani masalah itu,
8 ug giingnan ko sila, “Kutob sa among mahimo, gipalit namo pagbalik ang atong mga kaigsoonang mga Judio gikan sa pagkaulipon ug sa pagkabaligya ngadto sa mga nasod, apan gibaligya hinuon ninyo ang inyong mga igsoong lalaki ug igsoong babaye aron ibaligya nila kini pagbalik kanamo!” Mihilom sila ug wala gayod makakaplag ug pulong nga isulti.
dan berkata, "Dengan sekuat tenaga kita telah menebus saudara-saudara kita orang Yahudi yang terpaksa menjual dirinya kepada bangsa asing. Tetapi sekarang kamu ini justru memaksa mereka menjual dirinya kepada kamu, padahal kamu juga orang Yahudi!" Para pemimpin itu tidak dapat menjawab sepatah kata pun.
9 Miingon usab ako, “Dili maayo ang inyong gibuhat. Dili ba kamo maglakaw nga adunay kahadlok sa atong Dios aron kapugngan ang pagbiaybiay sa atong mga kaaway nga mga nasod?
Lalu kataku lagi, "Perbuatanmu itu tidak baik! Seharusnya kamu hidup dengan rasa takut kepada Allah. Dengan demikian musuh kita yang tidak bertuhan itu tidak kamu beri kesempatan untuk menghina kita.
10 Magpahulam ako ug ang akong mga igsoong lalaki ug ang akong mga sulugoon kanilag salapi ug trigo. Apan kinahanglan nga moundang na kita sa pagkuha ug tubo niining maong mga hulam.
Aku sendiri, saudara-saudaraku dan rekan-rekanku telah meminjamkan uang dan gandum kepada rakyat. Kami tidak akan memintanya kembali.
11 Ibalik kanila karong adlawa ang ilang mga kaumahan, ang ilang mga kaparasan, ang ilang olibohan ug ang ilang mga balay ug ang tubo sa salapi, ang trigo, ang bag-ong bino, ug ang lana nga inyong gikuha gikan kanila.”
Hendaklah kamu juga menghapuskan hutang-hutang rakyat kepadamu itu, baik yang berupa uang atau gandum, maupun anggur atau minyak zaitun. Kembalikanlah dengan segera ladang, kebun anggur, kebun zaitun dan rumah mereka!"
12 Unya miingon sila, “Ibalik namo kung unsa ang among gikuha gikan kanila, ug wala kami pangayoon gikan kanila. Buhaton namo ang imong gisulti.” Unya gitawag ko ang mga pari, ug gipapanumpa ko sila nga himoon nila kung unsa ang ilang gisaad.
Para pemimpin itu menjawab, "Nasihat itu akan kami turuti. Kami akan mengembalikan semua dan tidak akan menuntut pembayaran apa-apa dari mereka." Lalu kupanggil para imam dan kusuruh pemimpin-pemimpin tadi bersumpah di depan imam-imam itu, bahwa apa yang telah mereka ucapkan itu, betul-betul akan mereka laksanakan.
13 Giuyog ko ang sidsid sa akong bisti ug miingon, “Hinaot nga uyogon sa Dios ang balay ug mga kabtangan sa matag tawo nga dili magtuman sa iyang saad. Aron nga mauyog siya ug makabsan.” Miingon ang tanan nga nagkatigom, “Amen,” unya gidayeg nila si Yahweh ug gibuhat sa mga tawo ang ilang gisaad.
Kemudian kubuka selempang pinggangku lalu kukebaskan sambil berkata, "Beginilah hendaknya Allah mengebaskan setiap orang yang tidak menepati janjinya. Orang itu akan menjadi melarat, rumah dan segala hartanya akan diambil oleh Allah!" Seluruh sidang menjawab, "Amin!" lalu memuji TUHAN. Maka para pemimpin itu menepati janji mereka.
14 Busa sukad sa higayon sa pagtuboy kanako nga mamahimong gobernador sa yuta sa Juda, gikan sa ika-20 ka tuig hangtod sa ika-32 ka tuig sa paghari ni Artaxerxes, 12 ka tuig, wala ako mikaon ni ang akong mga kaigsoonan sa pagkaon nga giandam alang sa gobernador.
Aku sudah menjadi gubernur Yehuda dua belas tahun lamanya, yaitu mulai dari tahun kedua puluh sampai tahun ketiga puluh dua pemerintahan Raja Artahsasta. Selama waktu itu aku dan saudara-saudaraku tidak pernah mengambil tunjanganku sebagai gubernur.
15 Apan ang gobernador kaniadto nga nahiuna kanako naghatag ug bug-at nga mga palas-anon sa mga tawo, ug nagkuha gikan kanila ug 40 ka mga shekels nga plata alang sa ilang matag-adlaw nga pagkaon ug bino. Bisan ang ilang mga sulugoon nagdaogdaog sa katawhan. Apan wala ako magbuhat sama niana tungod kay may kahadlok ako sa Dios.
Gubernur-gubernur sebelum aku, telah menjadi beban bagi rakyat sebab mereka menuntut 40 uang perak sehari untuk makanan dan anggur. Bahkan, pegawai-pegawai mereka juga menindas rakyat. Tetapi aku tidak mau berbuat begitu karena aku takut kepada Allah.
16 Nagpadayon usab ako sa pagtukod sa pader, ug wala kami nagpalit ug yuta, ug nagkatigom ang tanan nakong mga sulugoon didto alang sa pagtrabaho.
Segala tenagaku kucurahkan kepada pembangunan tembok dan aku tidak mendapat tanah sedikit pun sebagai imbalan, walaupun semua pembantuku ikut bekerja pada pembangunan itu.
17 Sa akong lamesa anaa ang mga Judio ug mga opisyal, 150 ka mga kalalakin-an, gawas niadtong miadto kanamo gikan sa mga nasod nga nakapalibot kanamo.
Seratus lima puluh orang Yahudi dan para pemuka mereka biasa kujamu makan di rumahku, belum terhitung tamu-tamu dari bangsa-bangsa tetangga kami.
18 Karon sa matag adlaw mag-andam ug usa ka torong baka, unom ka piniling karnero, ug mga langgam usab, ug sa matag ikanapulo nga adlaw abundansya ang tanang matang sa bino, apan bisan niining tanan wala ako mangayo ug pagkaon nga alang sa gobernador, tungod kay bug-at ra kaayo ang maong pagpangayo ngadto sa katawhan.
Setiap hari kusediakan atas biayaku sendiri seekor sapi, enam ekor domba yang gemuk dan banyak ayam. Di samping itu, tiap sepuluh hari kulengkapi persediaan anggurku. Meskipun begitu aku tidak mau menuntut tunjangan jabatan gubernur, karena aku tahu bahwa beban rakyat sudah cukup berat.
19 Hinumdomi ako, akong Dios, sa pagbuhat ug maayo, tungod kay gibuhat ko kining tanan alang niining katawhan.
Aku mohon ya Allah, ingatlah segala yang telah kubuat untuk bangsa ini dan berkatilah aku.

< Nehemias 5 >