Nehemias 5
1 Unya mipatugbaw sa hilabihan nga pagtuaw ang mga kalalakin-an ug ang ilang mga asawa batok sa ilang isigka mga Judio.
Around this time some people and their wives started a tremendous argument with the other Jews.
2 Tungod kay adunay pipila nga nag-ingon, “Daghan kami uban sa among mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye. Busa tugoti kami nga makakuha ug trigo aron makakaon kami ug magpabilin nga buhi.”
They were complaining, “Our families are so large we need more food so we can eat and live.”
3 Miingon usab ang pipila, “Giprenda namo ang among kaumahan, ang among mga kaparasan, ug ang among mga balay aron makabaton ug trigo panahon sa tinggutom.”
Others added, “We've had to mortgage our fields, our vineyards, and our homes to buy food during the famine.”
4 Miingon usab ang uban, “Nanghulam kami ug salapi nga ibuhis sa hari sa among mga kaumahan ug sa among mga kaparasan.
Still more said, “We've had to borrow money on our fields and vineyards to pay the king's tax.
5 Apan karon ang among unod ug dugo sama lang sa among mga kaigsoonan, ug ang among mga anak sama lang sa ilang mga anak. Napugos kami sa pagbaligya sa among mga anak nga mga lalaki ug sa among mga anak nga mga babaye aron mamahimong mga ulipon. Ang pipila sa among mga anak nga babaye ulipon nang daan. Apan wala kami gahom sa pagtabang niini tungod kay gipanag-iya na karon sa ubang mga tawo ang among mga kaumahan ug ang among mga kaparasan.”
Even though we are the same people as our creditors and though our children are the same as their children, yet we going to have to turn our sons and daughters into slaves. In fact some of our daughters have already been enslaved, but we can't do anything about it, because our fields and our vineyards are now owned by others.”
6 Nasuko ako pag-ayo sa dihang nadungog ko ang ilang pagtuaw ug kining mga pulong.
I became very angry when I heard them protesting their grievances.
7 Unya naghunahuna ako mahitungod niini, ug mipasaka ako ug mga sumbong batok sa mga halangdon ug sa mga opisyal. Miingon ako kanila, “Nagpatanto kamo, ang matag-usa sa iyang kaugalingong igsoon.” Nagpahigayon ako ug dakong panagtigom batok kanila
I thought it over and then I went to argue with the nobles and officials, telling them, “You are charging your own brothers interest!” So I called a large meeting to deal with them.
8 ug giingnan ko sila, “Kutob sa among mahimo, gipalit namo pagbalik ang atong mga kaigsoonang mga Judio gikan sa pagkaulipon ug sa pagkabaligya ngadto sa mga nasod, apan gibaligya hinuon ninyo ang inyong mga igsoong lalaki ug igsoong babaye aron ibaligya nila kini pagbalik kanamo!” Mihilom sila ug wala gayod makakaplag ug pulong nga isulti.
There I told them, “We have done as much as we can to buy back our Jewish brothers who were sold to foreigners, but now you are selling your own brothers as slaves! Are you expecting to sell them back to us?” They kept quiet because they couldn't think of anything to say.
9 Miingon usab ako, “Dili maayo ang inyong gibuhat. Dili ba kamo maglakaw nga adunay kahadlok sa atong Dios aron kapugngan ang pagbiaybiay sa atong mga kaaway nga mga nasod?
“What you're doing isn't right,” I told them. “Don't you think you should respect our God so that enemy nations don't criticize us?
10 Magpahulam ako ug ang akong mga igsoong lalaki ug ang akong mga sulugoon kanilag salapi ug trigo. Apan kinahanglan nga moundang na kita sa pagkuha ug tubo niining maong mga hulam.
I, as well as my brothers and my men have been have been lending the people money and food. Please, let's stop this business of charging interest!
11 Ibalik kanila karong adlawa ang ilang mga kaumahan, ang ilang mga kaparasan, ang ilang olibohan ug ang ilang mga balay ug ang tubo sa salapi, ang trigo, ang bag-ong bino, ug ang lana nga inyong gikuha gikan kanila.”
Give them back right now their fields, vineyards, olive groves, and houses, along with the one percent interest on the money, grain, new wine, and olive oil that you have been charging them.”
12 Unya miingon sila, “Ibalik namo kung unsa ang among gikuha gikan kanila, ug wala kami pangayoon gikan kanila. Buhaton namo ang imong gisulti.” Unya gitawag ko ang mga pari, ug gipapanumpa ko sila nga himoon nila kung unsa ang ilang gisaad.
“We will give it back,” they replied, “and we won't demand anything more from them. We'll do as you say.” So I summoned the priests and made the nobles and officials swear an oath that they'd do what they had promised.
13 Giuyog ko ang sidsid sa akong bisti ug miingon, “Hinaot nga uyogon sa Dios ang balay ug mga kabtangan sa matag tawo nga dili magtuman sa iyang saad. Aron nga mauyog siya ug makabsan.” Miingon ang tanan nga nagkatigom, “Amen,” unya gidayeg nila si Yahweh ug gibuhat sa mga tawo ang ilang gisaad.
I shook out the folds of my robe and said, “This is how my God will shake you out of your homes and out of your possessions if you don't keep your promise! If you don't, you'll be shaken out and end up with nothing!” Everyone there said, “Amen,” and praised the Lord. The people did what they'd promised.
14 Busa sukad sa higayon sa pagtuboy kanako nga mamahimong gobernador sa yuta sa Juda, gikan sa ika-20 ka tuig hangtod sa ika-32 ka tuig sa paghari ni Artaxerxes, 12 ka tuig, wala ako mikaon ni ang akong mga kaigsoonan sa pagkaon nga giandam alang sa gobernador.
In addition to this, from the day King Artaxerxes appointed me as governor in the land of Judah, which was from his twentieth year until his thirty-second year, a total of twelve years, neither I nor my brothers ate the food which was allocated to the governor.
15 Apan ang gobernador kaniadto nga nahiuna kanako naghatag ug bug-at nga mga palas-anon sa mga tawo, ug nagkuha gikan kanila ug 40 ka mga shekels nga plata alang sa ilang matag-adlaw nga pagkaon ug bino. Bisan ang ilang mga sulugoon nagdaogdaog sa katawhan. Apan wala ako magbuhat sama niana tungod kay may kahadlok ako sa Dios.
But the governors before me had placed a heavy burden on the people, taking forty shekels of silver from them as well as food and wine. Their assistants also extorted the people. But because of my respect for God I didn't act like that.
16 Nagpadayon usab ako sa pagtukod sa pader, ug wala kami nagpalit ug yuta, ug nagkatigom ang tanan nakong mga sulugoon didto alang sa pagtrabaho.
I also made rebuilding the wall my top priority, and I assigned all my workers to help with that. We didn't acquire any land for ourselves.
17 Sa akong lamesa anaa ang mga Judio ug mga opisyal, 150 ka mga kalalakin-an, gawas niadtong miadto kanamo gikan sa mga nasod nga nakapalibot kanamo.
I had 150 Jews and officials eating at my table, as well as visitors from nearby countries.
18 Karon sa matag adlaw mag-andam ug usa ka torong baka, unom ka piniling karnero, ug mga langgam usab, ug sa matag ikanapulo nga adlaw abundansya ang tanang matang sa bino, apan bisan niining tanan wala ako mangayo ug pagkaon nga alang sa gobernador, tungod kay bug-at ra kaayo ang maong pagpangayo ngadto sa katawhan.
Every day I paid for one ox, six good sheep, and poultry. Every ten days I paid for a large supply of all kinds of wine. But I never demanded the governor's food allowance, because the people were already carrying a heavy burden.
19 Hinumdomi ako, akong Dios, sa pagbuhat ug maayo, tungod kay gibuhat ko kining tanan alang niining katawhan.
Please remember me positively, my God, for all that I've done for this people.
