Nehemias 1

1 Ang mga pulong ni Nehemias anak nga lalaki ni Hacalia: Niining tungora nahitabo kini sa bulan sa Kislev, sa ika-20 ka tuig, samtang anaa ako sa portico sa Susa,

Nehemias, Hakalias Søns, Handeler. Og det skete udi Kislev Maaned, i det tyvende Aar, da jeg var i Susan paa Slottet,

2 usa sa akong igsoon nga lalaki, si Hanani, ang miabot kuyog ang pipila ka mga tawo sa Juda, ug nangutana ako kanila mahitungod sa mga Judio nga nakaikyas, ug sa nahabilin nga mga Judio nga anaa didto, ug mahitungod sa Jerusalem.

da kom Hanani, en af mine Brødre, han og nogle Mænd fra Juda; og jeg spurgte dem om Jøderne, som vare undkomne, som vare overblevne af Fangenskabet, og om Jerusalem.

3 Miingon sila kanako, “Katong anaa sa probinsya nga nahibilin sa pagkabihag kanila anaa sa dakong kagubot ug kaulawan tungod kay ang paril sa Jerusalem nangalumpag ug nasunog ang mga ganghaan niini.”

Og de sagde mig: De overblevne, som ere overblevne af Fangenskabet, ere der i Landskabet udi stor Ulykke og i Forsmædelse, og Jerusalems Mur er nedreven, og dens Porte ere opbrændte med Ild.

4 Sa nadungog ko kining mga pulong, Milingkod ako ug mihilak, ug sa pila ka adlaw nagpadayon ako sa pagbangotan ug pagpuasa ug nag-ampo atubangan sa Dios sa langit.

Og det skete, der jeg hørte disse Ord, satte jeg mig hen og græd og sørgede nogle Dage, og jeg fastede og bad for Guds Ansigt i Himmelen.

5 Unya miingon ako, “Ikaw si Yahweh, ang Dios sa langit, ang Dios nga bantogan ug kahibulongan, nga nagtipig sa kasabotan ug nagpabilin nga nahigugma uban niadtong nahigugma kanimo ug nagtuman sa imong mga sugo.

Og jeg sagde: Ak Herre, Himmelens Gud! den store og forfærdelige Gud, som holder Pagten og Miskundheden med dem, som ham elske og holde hans Bud!

6 Paminaw sa akong mga pag-ampo ug ablihi ang imong mga mata, aron madungog nimo ang pag-ampo sa imong alagad nga nag-ampo ako kanimo adlaw ug gabii alang sa katawhan sa Israel nga imong mga sulugoon. Isugid ko kanimo ang mga sala sa katawhan sa Israel, nga nakasala kami batok kanimo. Nakasala ako ug ang panimalay sa akong amahan.

Kære, lad dit Øre mærke derpaa, og dine Øjne være aabnede til at høre paa din Tjeners Bøn, som jeg beder for dit Ansigt i Dag, Dag og Nat for Israels Børn, dine Tjenere; og jeg bekender Israels Børns Synder, som vi have syndet imod dig, baade jeg og min Faders Hus have syndet.

7 Nagpakadaotan kami pag-ayo, ug wala namo gituman ang imong mga sugo, mga balaod, ug ang tulumanon nga imong gimando sa imong alagad nga si Moises.

Vi have handlet saare slet imoi dig og ikke holdt de Bud og de Skikke og de Love, som du har budet Mose, din Tjener.

8 Palihog hinumdomi ang pulong nga imong gimando sa imong alagad nga si Moises, 'Kung dili kamo magmatinumanon, patibulaagon ko kamo sa ubang mga nasod,

Kære, kom det Ord i Hu, som du bød Mose, din Tjener, sigende: Naar I forsynde eder, da skal jeg adsprede eder iblandt Folkene;

9 apan kung mobalik kamo kanako ug sundon ninyo ang akong mga sugo ug tumanon kini, bisan magkatibulaag ang imong katawhan sa halayo nga dapit, tigomon ko kamo pag-usab gikan didto ug dalhon ko kamo sa dapit nga akong gipili aron magpabilin ang akong ngalan.'

men naar I vende om til mig og holde mine Bud og gøre efter dem, om da end nogen af eder er bortdreven indtil Himmelens Ende, saa vil jeg dog samle dem derfra og føre dem til det Sted, som jeg har udvalgt, til at lade mit Navn bo der.

10 Karon imoha silang mga sulugoon ug imong katawhan, sa diin imong giluwas pinaagi sa imong dakong gahom ug sa kusgang kamot.

De ere dog dine Tjenere og dit Folk, som du har forløst ved din store Kraft, og ved din stærke Haand.

11 Nagpakilooy ako kanimo, Yahweh, paminawa karon ang pag-ampo sa imong alagad ug sa pag-ampo sa imong mga alagad nga nagpasidungog sa imong ngalan. Karon hatagi ang imong alagad ug kalamposan, ug ihatag kaniya ang kalooy sa atubangan niining tawhana.” Nag-alagad ako ingon nga tigtagay ngadto sa hari.

Ak, Herre! Kære, lad dit Øre mærke paa din Tjeners Bøn og paa dine Tjeneres Bøn, deres, som have Velbehag i at frygte dit Navn, og lad det dog lykkes for din Tjener i Dag, og giv ham Barmhjertighed for denne Mands Ansigt. Men jeg var da Kongens Mundskænk.