< Nahum 3 >

1 Pagkaalaot sa siyudad nga napuno sa dugo! Napuno kini sa pagpamakak ug pagpangawat sa kabtangan; ang mga biktima anaa kanunay kaniya.
Woe to the bloody city! it is all full of lies and robbery; the prey departeth not;
2 Apan karon adunay kasaba sa mga paglatigo ug ang tingog sa mga ligid nga nagtuyok, nagdagan nga mga kabayo, ug nag-untol untol nga mga karwahe.
The noise of a whip, and the noise of the rattling of the wheels, and of the pransing horses, and of the jumping chariots.
3 Adunay mga tawong nagkabayo nga misulong, nagpangidlap nga mga espada, nagsinawsinaw nga mga bangkaw, daghan ang mga minatay, nagtipun-og ang mga lawas. Dili maihap ang mga patay nga lawas; ang ilang mga kaaway nangapandol diha kanila.
The horseman lifteth up both the bright sword and the glittering spear: and there is a multitude of slain, and a great number of dead bodies; and there is no end of their bodies; they stumble upon their bodies:
4 Kini nahitabo tungod sa unodnong mga buhat sa mga maanyag nga nagbaligya sa ilang dungog, ug ang hanas sa paggamit ug salamangka, nga nagbaligya sa kanasoran pinaagi sa iyang pagkabigaon, ug tungod kaniya ang katawhan nagabuhat ug salamangka.
Because of the multitude of the harlotries of the wellfavoured harlot, the mistress of witchcrafts, that selleth nations through her harlotries, and families through her witchcrafts.
5 “Tan-awa, makigbatok ako kanimo”—kini ang gisulti ni Yahweh nga makagagahom. “Akong pagawalison ang imong palda ug ipakita ang imong tinagoang bahin ngadto sa kanasoran, maulawan ka ngadto sa mga gingharian.
Behold, I am against thee, saith the LORD of hosts; and I will remove thy skirts upon thy face, and I will show the nations thy nakedness, and the kingdoms thy shame.
6 Labayan ko ikaw ug hugaw ug mahimo kang mangil-ad; himoon ko ikaw nga talan-awon sa tanan.
And I will cast abominable filth upon thee, and make thee vile, and will set thee as a gazingstock.
7 Moabot ang panahon nga molikay ang tanan motan-aw kanimo ug moingon, 'nagun-ob na ang Nineve; kinsa ba ang mohilak alang kaniya?' Asa man ako makakita ug tawo nga mohupay kanimo?”
And it shall come to pass, that all they that look upon thee shall flee from thee, and say, Nineveh is laid waste: who will bemoan her? Where shall I seek comforters for thee?
8 Ninibe, mas labaw pa ba ikaw kaysa sa Tebes, nga natukod sa Suba sa Nilo, nga nalibotan siya ug tubig, nga ang nanalipod mao ang lawod, nga ang pader niini mao ang dagat?
Art thou better than populous No, that dwelt among the rivers, that had the waters around it, whose rampart was the sea, and her wall was from the sea?
9 Ang Etiopia ug ang Ehipto mao ang iyang kusog, ug kini walay kinutoban; ang Put ug ang Libya mao ang iyang kaabin.
Cush and Egypt were her strength, and it was infinite; Put and Lubim were thy helpers.
10 Apan ang Tebes nabihag; ug naulipon siya; ang iyang gagmay nga kabataan gipangwataswatas diha sa likoanan sa mga dalan; ang iyang mga kaaway nagripa alang sa iyang halangdon nga kalalakin-an, ug gipangkadinahan ang tanan niyang mga bantogan nga tawo.
Yet was she carried away, she went into captivity: her young children also were dashed in pieces at the head of all the streets: and they cast lots for her honourable men, and all her great men were bound in chains.
11 Mahubog ka usab; ug mosulay ka sa pagtago, ug mangita ka usab ug katagoan gikan sa imong kaaway.
Thou also shalt be drunk: thou shalt be hidden, thou also shalt seek strength because of the enemy.
12 Ang tanan nimong mga kota mahisama sa kahoy nga igera nga mao pay pagkahinog: kung uyogon kini, mangahulog kini ngadto sa baba sa mokaon niini.
All thy strong holds shall be like fig trees with the firstripe figs: if they be shaken, they shall even fall into the mouth of the eater.
13 Tan-awa, ang katawhan nga anaa kanimo mga babaye; ang ganghaan sa imong yuta abli kaayo alang sa imong mga kaaway; gilamoy sa kalayo ang ilang mga rehas.
Behold, thy people in the midst of thee are women: the gates of thy land shall be set wide open to thy enemies: the fire shall devour thy bars.
14 Lakaw pagkalos ug tubig alang sa nanagbabag; palig-ona ang imong kota; adto ngadto sa yuta nga kulonon masaha kini; kuhaa ang hulmahan alang sa tisa.
Draw thee waters for the siege, fortify thy strong holds: go into clay, and tread the morter, make strong the brickkiln.
15 Lamoyon ka didto sa kalayo, ug ang espada maoy mopokan kanimo. Pagalamoyon ka niini ingon nga mga gagmay nga dulon nga molamoy sa tanan. Himoa ang imong kaugalingon sama kadaghan sa gagmay nga mga dulon, pagdaghan sama sa dagkong mga dulon.
There shall the fire devour thee; the sword shall cut thee off, it shall eat thee up like the cankerworm: make thyself many as the cankerworm, make thyself many as the locusts.
16 Gipadaghan nimo ang imong mga tigbaligya nga mas daghan pa kaysa mga bituon sa kalangitan; apan sama sila sa gagmay nga mga dulon: mangawat sila sa yuta ug unya molupad palayo.
Thou hast multiplied thy merchants above the stars of heaven: the cankerworm spoileth, and flieth away.
17 Ang imong mga prinsipe sama kadaghan sa dagkong mga dulon, ug ang imong mga heneral sama sa ilang panon nga mitugdong sa mga pader sa adlaw nga tingbugnaw. Apan sa dihang mosidlak ang adlaw manglupad sila ug walay usa nga nasayod kung asa.
Thy princes are as the locusts, and thy captains as the great grasshoppers, which settle in the hedges in the cold day, but when the sun ariseth they flee away, and their place is not known where they are.
18 Hari sa Asiria, ang imong magbalantay nakatulog; ang imong magmamando nagpahulay. Nagkatibulaag ang imong katawhan sa kabukiran, ug walay usa nga makatigom kanila.
Thy shepherds slumber, O king of Assyria: thy nobles shall dwell in the dust: thy people are scattered upon the mountains, and no man gathereth them.
19 Walay mahitabong kaayohan alang sa imong mga samad. Hilabihan ang imong mga samad. Ang matag usa nga makadungog sa balita bahin kanimo mopakpak sa ilang mga kamot sa kalipay diha kanimo. Kinsa bay makaikyas sa imong makanunayon nga pagkadaotan?
There is no healing of thy bruise; thy wound is grievous: all that hear the report of thee shall clap the hands over thee: for upon whom hath not thy wickedness passed continually?

< Nahum 3 >