< Nahum 3 >
1 Pagkaalaot sa siyudad nga napuno sa dugo! Napuno kini sa pagpamakak ug pagpangawat sa kabtangan; ang mga biktima anaa kanunay kaniya.
Woe to the bloody city! Full of lies and plunder, without end is the spoil.
2 Apan karon adunay kasaba sa mga paglatigo ug ang tingog sa mga ligid nga nagtuyok, nagdagan nga mga kabayo, ug nag-untol untol nga mga karwahe.
Hear the crack of the whip, hear the rattle of wheels. Galloping horses, jolting chariots.
3 Adunay mga tawong nagkabayo nga misulong, nagpangidlap nga mga espada, nagsinawsinaw nga mga bangkaw, daghan ang mga minatay, nagtipun-og ang mga lawas. Dili maihap ang mga patay nga lawas; ang ilang mga kaaway nangapandol diha kanila.
Horsemen charging, swords flashing, spears glittering, a multitude of slain, a heap of bodies, no end to the corpses over which people stumble!
4 Kini nahitabo tungod sa unodnong mga buhat sa mga maanyag nga nagbaligya sa ilang dungog, ug ang hanas sa paggamit ug salamangka, nga nagbaligya sa kanasoran pinaagi sa iyang pagkabigaon, ug tungod kaniya ang katawhan nagabuhat ug salamangka.
‘Because you acted like a whore, bewitching the nations, enticing the peoples,
5 “Tan-awa, makigbatok ako kanimo”—kini ang gisulti ni Yahweh nga makagagahom. “Akong pagawalison ang imong palda ug ipakita ang imong tinagoang bahin ngadto sa kanasoran, maulawan ka ngadto sa mga gingharian.
I am against you, Nineveh’ the Lord of hosts declares. ‘I will strip your clothes and show the nations your nakedness, and the kingdoms your shame.
6 Labayan ko ikaw ug hugaw ug mahimo kang mangil-ad; himoon ko ikaw nga talan-awon sa tanan.
‘I will fling loathsome filth at you, and make you an object of contempt, a spectacle,
7 Moabot ang panahon nga molikay ang tanan motan-aw kanimo ug moingon, 'nagun-ob na ang Nineve; kinsa ba ang mohilak alang kaniya?' Asa man ako makakita ug tawo nga mohupay kanimo?”
so that everyone who sees you will flee from you and say: “Nineveh is laid waste, who will mourn for her?”
8 Ninibe, mas labaw pa ba ikaw kaysa sa Tebes, nga natukod sa Suba sa Nilo, nga nalibotan siya ug tubig, nga ang nanalipod mao ang lawod, nga ang pader niini mao ang dagat?
‘Are you any better than Thebes, which stood on the banks of the Nile, with waters around as a rampart, whose wall was the sea of waters?
9 Ang Etiopia ug ang Ehipto mao ang iyang kusog, ug kini walay kinutoban; ang Put ug ang Libya mao ang iyang kaabin.
Her strength was Ethiopia and Egypt. The Libyans were her helpers, and Put with its countless people.
10 Apan ang Tebes nabihag; ug naulipon siya; ang iyang gagmay nga kabataan gipangwataswatas diha sa likoanan sa mga dalan; ang iyang mga kaaway nagripa alang sa iyang halangdon nga kalalakin-an, ug gipangkadinahan ang tanan niyang mga bantogan nga tawo.
Yet she was exiled and made captive. On all corners of the streets her infants were dashed to pieces. Lots were cast for her nobles, all her great ones were bound in chains.
11 Mahubog ka usab; ug mosulay ka sa pagtago, ug mangita ka usab ug katagoan gikan sa imong kaaway.
‘You too, Nineveh, will be drunk with fear; you too will seek a place of escape from the foe.
12 Ang tanan nimong mga kota mahisama sa kahoy nga igera nga mao pay pagkahinog: kung uyogon kini, mangahulog kini ngadto sa baba sa mokaon niini.
All your fortresses are fig trees with the first ripe figs; if shaken, they fall into the mouth of the eater!
13 Tan-awa, ang katawhan nga anaa kanimo mga babaye; ang ganghaan sa imong yuta abli kaayo alang sa imong mga kaaway; gilamoy sa kalayo ang ilang mga rehas.
Your troops are weak as women before your foes; the gates of your land are wide open; your defenses burned down.
14 Lakaw pagkalos ug tubig alang sa nanagbabag; palig-ona ang imong kota; adto ngadto sa yuta nga kulonon masaha kini; kuhaa ang hulmahan alang sa tisa.
‘Draw water for the siege, strengthen your forts. Go to the clay pits and tread the clay; take up the brick moulds.
15 Lamoyon ka didto sa kalayo, ug ang espada maoy mopokan kanimo. Pagalamoyon ka niini ingon nga mga gagmay nga dulon nga molamoy sa tanan. Himoa ang imong kaugalingon sama kadaghan sa gagmay nga mga dulon, pagdaghan sama sa dagkong mga dulon.
There the fire will consume you, the sword will cut you down. Multiply like the locust or a swarm of grasshoppers.
16 Gipadaghan nimo ang imong mga tigbaligya nga mas daghan pa kaysa mga bituon sa kalangitan; apan sama sila sa gagmay nga mga dulon: mangawat sila sa yuta ug unya molupad palayo.
Increase the numbers of your merchants until they are more than the stars of heaven,
17 Ang imong mga prinsipe sama kadaghan sa dagkong mga dulon, ug ang imong mga heneral sama sa ilang panon nga mitugdong sa mga pader sa adlaw nga tingbugnaw. Apan sa dihang mosidlak ang adlaw manglupad sila ug walay usa nga nasayod kung asa.
until your watchmen are locusts, and your scribes like grasshoppers, which swarm in the hedges on a cold day; but when the sun rises they fly away, no one knows where.
18 Hari sa Asiria, ang imong magbalantay nakatulog; ang imong magmamando nagpahulay. Nagkatibulaag ang imong katawhan sa kabukiran, ug walay usa nga makatigom kanila.
‘King of Assyria: your princes slumber, your nobles sleep! Your people are scattered on the mountains with no one to gather them!
19 Walay mahitabong kaayohan alang sa imong mga samad. Hilabihan ang imong mga samad. Ang matag usa nga makadungog sa balita bahin kanimo mopakpak sa ilang mga kamot sa kalipay diha kanimo. Kinsa bay makaikyas sa imong makanunayon nga pagkadaotan?
There is no healing for your hurt, your wound is incurable. All who hear of your fate clap their hands in joy, for who has escaped your limitless cruelty?’