< Nahum 3 >
1 Pagkaalaot sa siyudad nga napuno sa dugo! Napuno kini sa pagpamakak ug pagpangawat sa kabtangan; ang mga biktima anaa kanunay kaniya.
Woe to the city of blood! it is all full of lies and robbery; never ceaseth the preying;
2 Apan karon adunay kasaba sa mga paglatigo ug ang tingog sa mga ligid nga nagtuyok, nagdagan nga mga kabayo, ug nag-untol untol nga mga karwahe.
The noise of a whip, and the noise of the rattling of wheels, and of prancing horses, and of the skipping chariots.
3 Adunay mga tawong nagkabayo nga misulong, nagpangidlap nga mga espada, nagsinawsinaw nga mga bangkaw, daghan ang mga minatay, nagtipun-og ang mga lawas. Dili maihap ang mga patay nga lawas; ang ilang mga kaaway nangapandol diha kanila.
Horsemen mount, and there are the flaming sword and the glittering spear: and there is a multitude of slain, and heaps of carcasses; and without end are the corpses; they stumble on their corpses;
4 Kini nahitabo tungod sa unodnong mga buhat sa mga maanyag nga nagbaligya sa ilang dungog, ug ang hanas sa paggamit ug salamangka, nga nagbaligya sa kanasoran pinaagi sa iyang pagkabigaon, ug tungod kaniya ang katawhan nagabuhat ug salamangka.
Because of the multitude of the lewd deeds of the harlot, that is rich in gracefulness, the mistress of witchcrafts, that selleth nations through her lewd deeds, and families through her witchcrafts.
5 “Tan-awa, makigbatok ako kanimo”—kini ang gisulti ni Yahweh nga makagagahom. “Akong pagawalison ang imong palda ug ipakita ang imong tinagoang bahin ngadto sa kanasoran, maulawan ka ngadto sa mga gingharian.
Behold, I will be against thee, saith the Lord of hosts; and I will lay thy skirts open over thy face, and I will let nations see thy nakedness, and kingdoms thy shame.
6 Labayan ko ikaw ug hugaw ug mahimo kang mangil-ad; himoon ko ikaw nga talan-awon sa tanan.
And I will cast abominable filth upon thee, and defile thee, and will render thee a dirt-heap.
7 Moabot ang panahon nga molikay ang tanan motan-aw kanimo ug moingon, 'nagun-ob na ang Nineve; kinsa ba ang mohilak alang kaniya?' Asa man ako makakita ug tawo nga mohupay kanimo?”
And it shall come to pass, that all they that see thee shall flee from thee, and say, Laid waste is Nineveh: who will condole with her? whence shall I seek comforters for thee?
8 Ninibe, mas labaw pa ba ikaw kaysa sa Tebes, nga natukod sa Suba sa Nilo, nga nalibotan siya ug tubig, nga ang nanalipod mao ang lawod, nga ang pader niini mao ang dagat?
Art thou better than No-amon, that was situated on the rivers, that had water round about her, the rampart of which was the sea, and the walls of which rose out of the sea?
9 Ang Etiopia ug ang Ehipto mao ang iyang kusog, ug kini walay kinutoban; ang Put ug ang Libya mao ang iyang kaabin.
Ethiopia the numerous, and Egypt that was without end, Put and Lubim were thy helpers.
10 Apan ang Tebes nabihag; ug naulipon siya; ang iyang gagmay nga kabataan gipangwataswatas diha sa likoanan sa mga dalan; ang iyang mga kaaway nagripa alang sa iyang halangdon nga kalalakin-an, ug gipangkadinahan ang tanan niyang mga bantogan nga tawo.
Yet also she was exiled, was carried away into captivity; also her young children were dashed in pieces at the corners of all streets: and for her honorable men they cast lots, and all her great ones were bound with chains.
11 Mahubog ka usab; ug mosulay ka sa pagtago, ug mangita ka usab ug katagoan gikan sa imong kaaway.
Thou also shalt be made drunken, thou shalt be hidden from view: thou also shalt seek refuge because of the enemy.
12 Ang tanan nimong mga kota mahisama sa kahoy nga igera nga mao pay pagkahinog: kung uyogon kini, mangahulog kini ngadto sa baba sa mokaon niini.
All thy strong-holds shall be like fig-trees with the first ripe figs, which, if they be shaken, will fall into the mouth of the eater.
13 Tan-awa, ang katawhan nga anaa kanimo mga babaye; ang ganghaan sa imong yuta abli kaayo alang sa imong mga kaaway; gilamoy sa kalayo ang ilang mga rehas.
Behold, thy people are become women in the midst of thee: unto thy enemies are the gates of thy land set wide open; the fire hath devoured thy bars.
14 Lakaw pagkalos ug tubig alang sa nanagbabag; palig-ona ang imong kota; adto ngadto sa yuta nga kulonon masaha kini; kuhaa ang hulmahan alang sa tisa.
Water for the siege draw for thyself, fortify thy strongholds: go into the clay, and tread the mortar, make strong the brick-kiln.
15 Lamoyon ka didto sa kalayo, ug ang espada maoy mopokan kanimo. Pagalamoyon ka niini ingon nga mga gagmay nga dulon nga molamoy sa tanan. Himoa ang imong kaugalingon sama kadaghan sa gagmay nga mga dulon, pagdaghan sama sa dagkong mga dulon.
There shall the fire devour thee; the sword shall cut thee off, it shall devour thee up like the cankerworm: [though] thou make thyself many as the cankerworm; make thyself many as the locusts.
16 Gipadaghan nimo ang imong mga tigbaligya nga mas daghan pa kaysa mga bituon sa kalangitan; apan sama sila sa gagmay nga mga dulon: mangawat sila sa yuta ug unya molupad palayo.
[Though] thou hadst multiplied thy merchants more than the stars of heaven: the cankerworm spreadeth itself out, and flieth away.
17 Ang imong mga prinsipe sama kadaghan sa dagkong mga dulon, ug ang imong mga heneral sama sa ilang panon nga mitugdong sa mga pader sa adlaw nga tingbugnaw. Apan sa dihang mosidlak ang adlaw manglupad sila ug walay usa nga nasayod kung asa.
Thy crowned ones are like the locusts, and thy leaders like the swarms of locusts, which camp in the hedges on a cold day, but when the sun ariseth they flee away, and their place is not known where they are.
18 Hari sa Asiria, ang imong magbalantay nakatulog; ang imong magmamando nagpahulay. Nagkatibulaag ang imong katawhan sa kabukiran, ug walay usa nga makatigom kanila.
Thy shepherds slumber, O king of Assyria; thy valiant men are at rest: scattered are thy people upon the mountains, and there is none that gathereth them.
19 Walay mahitabong kaayohan alang sa imong mga samad. Hilabihan ang imong mga samad. Ang matag usa nga makadungog sa balita bahin kanimo mopakpak sa ilang mga kamot sa kalipay diha kanimo. Kinsa bay makaikyas sa imong makanunayon nga pagkadaotan?
There is no healing for thy breach; fatal is thy wound: all that hear the report of thee will clap their hands over thee; for over whom did not thy wickedness pass continually?