Nahum 3
1 Pagkaalaot sa siyudad nga napuno sa dugo! Napuno kini sa pagpamakak ug pagpangawat sa kabtangan; ang mga biktima anaa kanunay kaniya.
Woe to the bloody city! It is all full of lies [and] violence; the prey departeth not.
2 Apan karon adunay kasaba sa mga paglatigo ug ang tingog sa mga ligid nga nagtuyok, nagdagan nga mga kabayo, ug nag-untol untol nga mga karwahe.
The crack of the whip, and the noise of the rattling of the wheels, and of the prancing horses, and of the bounding chariots!
3 Adunay mga tawong nagkabayo nga misulong, nagpangidlap nga mga espada, nagsinawsinaw nga mga bangkaw, daghan ang mga minatay, nagtipun-og ang mga lawas. Dili maihap ang mga patay nga lawas; ang ilang mga kaaway nangapandol diha kanila.
The horseman springing up, and the glitter of the sword, and the flash of the spear, and a multitude of slain, and a mass of carcases, and no end of corpses: they stumble over their corpses.
4 Kini nahitabo tungod sa unodnong mga buhat sa mga maanyag nga nagbaligya sa ilang dungog, ug ang hanas sa paggamit ug salamangka, nga nagbaligya sa kanasoran pinaagi sa iyang pagkabigaon, ug tungod kaniya ang katawhan nagabuhat ug salamangka.
— Because of the multitude of the fornications of the well-favoured harlot, mistress of sorceries, that selleth nations through her fornications, and families through her sorceries,
5 “Tan-awa, makigbatok ako kanimo”—kini ang gisulti ni Yahweh nga makagagahom. “Akong pagawalison ang imong palda ug ipakita ang imong tinagoang bahin ngadto sa kanasoran, maulawan ka ngadto sa mga gingharian.
behold, I am against thee, saith Jehovah of hosts; and I will uncover thy skirts upon thy face, and I will shew the nations thy nakedness, and the kingdoms thy shame.
6 Labayan ko ikaw ug hugaw ug mahimo kang mangil-ad; himoon ko ikaw nga talan-awon sa tanan.
And I will cast abominable filth upon thee, and make thee vile, and will set thee as a gazing stock.
7 Moabot ang panahon nga molikay ang tanan motan-aw kanimo ug moingon, 'nagun-ob na ang Nineve; kinsa ba ang mohilak alang kaniya?' Asa man ako makakita ug tawo nga mohupay kanimo?”
And it shall come to pass, [that] all they that see thee shall flee from thee, and shall say, Nineveh is laid waste! Who will bemoan her? whence shall I seek comforters for thee?
8 Ninibe, mas labaw pa ba ikaw kaysa sa Tebes, nga natukod sa Suba sa Nilo, nga nalibotan siya ug tubig, nga ang nanalipod mao ang lawod, nga ang pader niini mao ang dagat?
Art thou better than No-Amon, that was situate among the rivers, [that had] the waters round about her, whose rampart was the sea, [and] of the sea was her wall?
9 Ang Etiopia ug ang Ehipto mao ang iyang kusog, ug kini walay kinutoban; ang Put ug ang Libya mao ang iyang kaabin.
Ethiopia was her strength, and Egypt, and it was infinite; Phut and the Libyans were her helpers.
10 Apan ang Tebes nabihag; ug naulipon siya; ang iyang gagmay nga kabataan gipangwataswatas diha sa likoanan sa mga dalan; ang iyang mga kaaway nagripa alang sa iyang halangdon nga kalalakin-an, ug gipangkadinahan ang tanan niyang mga bantogan nga tawo.
She too was carried away, she went into captivity: her infants also were dashed in pieces, at the top of all the streets; and they cast lots for her honourable men, and all her great men were bound with chains.
11 Mahubog ka usab; ug mosulay ka sa pagtago, ug mangita ka usab ug katagoan gikan sa imong kaaway.
Thou also shalt be drunken: thou shalt be hid; thou also shalt seek a refuge from the enemy.
12 Ang tanan nimong mga kota mahisama sa kahoy nga igera nga mao pay pagkahinog: kung uyogon kini, mangahulog kini ngadto sa baba sa mokaon niini.
All thy strongholds are [like] fig-trees with the first-ripe figs: if they be shaken, they even fall into the mouth of the eater.
13 Tan-awa, ang katawhan nga anaa kanimo mga babaye; ang ganghaan sa imong yuta abli kaayo alang sa imong mga kaaway; gilamoy sa kalayo ang ilang mga rehas.
Behold, thy people in the midst of thee are [as] women: the gates of thy land are set wide open unto thine enemies; the fire devoureth thy bars.
14 Lakaw pagkalos ug tubig alang sa nanagbabag; palig-ona ang imong kota; adto ngadto sa yuta nga kulonon masaha kini; kuhaa ang hulmahan alang sa tisa.
Draw thee water for the siege, strengthen thy fortresses; go into the clay, and tread the mortar, make strong the brick-kiln.
15 Lamoyon ka didto sa kalayo, ug ang espada maoy mopokan kanimo. Pagalamoyon ka niini ingon nga mga gagmay nga dulon nga molamoy sa tanan. Himoa ang imong kaugalingon sama kadaghan sa gagmay nga mga dulon, pagdaghan sama sa dagkong mga dulon.
There shall the fire devour thee; the sword shall cut thee off; it shall devour thee like the cankerworm. Make thyself many as the cankerworm, make thyself many as the locust.
16 Gipadaghan nimo ang imong mga tigbaligya nga mas daghan pa kaysa mga bituon sa kalangitan; apan sama sila sa gagmay nga mga dulon: mangawat sila sa yuta ug unya molupad palayo.
Thou hast multiplied thy merchants more than the stars of the heavens; the cankerworm spreadeth himself out and flieth away.
17 Ang imong mga prinsipe sama kadaghan sa dagkong mga dulon, ug ang imong mga heneral sama sa ilang panon nga mitugdong sa mga pader sa adlaw nga tingbugnaw. Apan sa dihang mosidlak ang adlaw manglupad sila ug walay usa nga nasayod kung asa.
Thy chosen men are as the locusts, and thy captains as swarms of grasshoppers, which camp in the hedges in the cold day: when the sun ariseth they flee away, and their place is not known where they are.
18 Hari sa Asiria, ang imong magbalantay nakatulog; ang imong magmamando nagpahulay. Nagkatibulaag ang imong katawhan sa kabukiran, ug walay usa nga makatigom kanila.
Thy shepherds slumber, O king of Assyria; thy nobles lie still; thy people are scattered upon the mountains, and no man gathereth them.
19 Walay mahitabong kaayohan alang sa imong mga samad. Hilabihan ang imong mga samad. Ang matag usa nga makadungog sa balita bahin kanimo mopakpak sa ilang mga kamot sa kalipay diha kanimo. Kinsa bay makaikyas sa imong makanunayon nga pagkadaotan?
There is no healing of thy breach; thy wound is grievous; all that hear the report of thee clap the hands over thee; for upon whom hath not thy wickedness passed continually?
