< Nahum 2 >

1 Ang usa nga modugmok kanimo padulong na aron makig-batok kanimo. Butangi ug tawo ang mga pader sa siyudad, bantayi ang mga kadalanan, himoa ang imong kaugalingon nga lig-on, tigoma ang imong mga kasundalohan.
En Adspreder drager op imod dig, vogt Befæstningen, spejd Vejen, styrk Lænderne, anspænd Kraften stærkt!
2 Kay si Yahweh ang magpasig-uli sa pagkahalangdon ni Jacob, sama sa pagkahalangdon sa Israel, bisan pa ug giguba ug gilaglag sa mga kawatan ang mga sanga sa ilang kaparasan.
Thi Herren genopretter Jakobs Herlighed ligesom Israels Herlighed; thi Røvere have udplyndret dem og ødelagt deres Vinkviste.
3 Pula ang mga taming sa iyang makusganong kalalakin-an, ug ang maisogong kalalakin-an gibistihan ug pula; ang mga karwahe nanagpangidlap uban ang ilang puthaw sa adlaw nga nahimo silang andam, ug ang cipris nga bangkaw ila nang gikaway.
Hans vældiges Skjold er rødligt, Heltene ere klædte i Skarlagen, Vognene funkle af Staal paa den Dag, han ruster, og Spydene svinges.
4 Ang mga karwahe misutoy na sa mga kadalanan; nagdali-dali sila nga nagbalikbalik diha sa halapad nga kadalanan. Daw sama sila sa mga sulo, ug nanagan sila sama sa mga kilat.
Paa Gaderne fare Vognene som rasende, de ile af Sted paa de aabne Pladser, deres Udseende er som Blus, de løbe som Lynet.
5 Ang usa nga modugmok kanimo nagtawag sa iyang mga opisyal; nagkabangga-anay ang matag-usa diha sa ilang pagmartsa; nagdali-dali sila aron sulungon ang pader sa siyudad. Ang dagko nga taming naandam na aron sa pagpanalipod sa mga moataki.
Han kommer sine ypperlige Mænd i Hu, de snuble under deres Gang, de haste hen til dens Mur; men Stormtaget er oprejst.
6 Ang mga ganghaan sa mga suba napugos sa pag-abli, ug ang palasyo nangaguba.
Portene ud imod Floderne, ere opladte, og Paladset er modløst.
7 Ang rayna gihuboan sa iyang mga sanina ug gibihag; ang iyang mga sulugoon nga babaye nagdanguyngoy sama sa mga salampati, ug nagpamukmok sa ilang mga dughan.
Men det er beskikket: Hun blottes, hun drages op, og hendes Piger sukke, som Duer sukke, de slaa sig paa deres Bryst.
8 Ang Ninibe mahisama sa nagtulo nga linaw sa tubig, uban ang iyang katawhan nga mibuhagay sama sa naga-agas nga tubig. Misinggit ang uban, “Hunong, hunong,” apan walay usa nga milingi.
Og Ninive var ligesom en vandrig Fiskedam, fra de Dage af da den blev til; men de fly: „Staar! staar!‟ men ingen ser sig tilbage.
9 Panguha-a ang kinawat nga mga plata, panguha-a ang kinawat nga bulawan, kay walay kataposan niini, ngadto sa katahom sa tanang maayo nga mga butang sa Ninibe.
Røver Sølv! røver Guld! der er dog ingen Ende paa Forraadet, en Herlighed af alle Haande kostelige Ting.
10 Ang Ninibe haw-ang ug naguba na. Naluya ang kasingkasing sa matag-usa, nangurog ang ilang mga tuhod, ug ang kasubo anaa sa tanan; nangluspad ang ilang mga dagway.
Øde og Ørk og Ødelæggelse og et forsagt Hjerte, og Vaklen i Knæerne, og Smerte i alle Lænder! og alles Ansigter have skiftet Farve.
11 Asa naman ang langob sa mga liyon, ang dapit kung asa ginapakaon ang gagmay nga mga liyon, ang dapit diin nagalakaw-lakaw ang laki ug baye nga liyon, uban ang gagmay nga mga liyon, diin wala silay gikahadlokan?
Hvor er nu Løvernes Bolig og denne, de unge Løvers Vildbane, hvor Løven, Løvinden gik, Løveungen, og der var ingen, som forfærdede dem.
12 Ang liyon mowatas-watas sa iyang mga tinukob alang sa iyang gagmay nga mga liyon; siya moluok sa iyang mga tinukob alang sa mga bayeng liyon, ug pun-on niya sa iyang mga tinukob ang langob, ug mapuno ang iyang tagoanan sa giwatas-watas nga mga lawas.
En Løve, der røvede, hvad der var nok til dens Unger, og kvalte til sine Løvinder og fyldte sine Huler med Rov og sine Boliger med det røvede.
13 “Tan-awa, makigbatok ako kanimo”—mao kini ang gipamulong ni Yahweh sa katawhan. “Sunogon ko ang inyong mga karwahe ug mag-aso kini, ug ang espada magalamoy sa imong batan-ong mga liyon. Pagaputlon ko ang imong pagkakawatan gikan sa imong kayutaan, ug dili na gayod madunggan ang mga tingog sa imong mga mensahero.”
Se, jeg kommer imod dig, siger den Herre Zebaoth, og jeg vil brænde dine Vogne, saa de gaa op i Røg, og Sværd skal fortære dine unge Løver; og jeg vil udrydde dit Rov af Jorden, og dine Sendebuds Røst skal ikke høres ydermere.

< Nahum 2 >