< Miquias 3 >

1 Miingon ako, “Karon paminaw, kamong mga pangulo ni Jacob ug mga magmamando sa panimalay sa Israel: Dili ba husto man ang inyong pagsabot sa hustisya?
Then said I, Hear, I pray you, ye heads of Jacob, and ye judges of the house of Israel, —Is it not yours to know justice?
2 Kamo nga nasilag sa maayo ug nahigugma sa daotan, kamo nga milangkat sa ilang mga panit, sa ilang mga unod gikan sa ilang mga bukog—
Ye haters of right, and lovers of wrong, —tearing away their skin from off them, and their flesh from off their bones;
3 gikaon usab ninyo ang unod sa akong katawhan, ug gilangkat ang ilang panit, gibali ang ilang mga bukog, ug gitagodtagod kini, sama sa karne nga anaa sulod sa kulon, ug sa karne nga anaa sulod sa kaldero.
Who indeed have eaten the flesh of my people, and, their skin from off them, have stript, and, their bones, have they broken in pieces, —and will spread them out, as flesh with a fork, and as flesh, in the midst of a pot.
4 Unya motuaw kamong mga magmamando ngadto kang Yahweh, apan dili niya kamo tubagon. Itago niya ang iyang panagway gikan kaninyo nianang taknaa, tungod kay gibuhat ninyo ang daotang binuhatan.”
Then, shall they make outcry unto Yahweh, but he will not answer them, —that he may hide his face from them, at that time, even as they have made wicked their doings.
5 Nagsulti si Yahweh niini mahitungod sa mga propeta nga nakapahisalaag sa akong katawhan, “Kadtong mga nagpakaon kanila nagpahibalo, 'Adunay kauswagan.' Apan alang niadtong walay bisan unsang gihungit sa ilang mga baba, nangandam sila ug gubat batok kaniya.
Thus, saith Yahweh, concerning the prophets who are leading astray my people, —who bite with their teeth, and then cry—Prosper! and whoso holdeth not to their mouth, they hallow against him a war!
6 Busa, mahimo kining kagabhion alang kaninyo aron wala kamoy makita; mongitngit kini aron wala na kamoy panan-awon. Mosalop na ang adlaw sa mga propeta, ug dili na modan-ag ang kahayag diha kanila.
Therefore, shall it be night to you, for lack of vision, and darkness to you, for lack of divination, —and the sun, shall go in, over the prophets, and the day, shall be overcast because of them;
7 Mapakaulawan ang mga mananagna, ug mangalibog ang mga salamangkero. Sap-ungan nilang tanan ang ilang mga baba, kay wala may katubagan gikan kanako.”
And the men of vision, shall turn pale, and the diviners, shall blush, and shall put a covering upon their lip, all of them, —because there is no answer of God.
8 Apan alang kanako, napuno ako sa gahom pinaagi sa Espiritu ni Yahweh, ug napuno ako sa hustisya ug kusog, aron mapadayag kang Jacob ang iyang kalapasan, ug ngadto sa Israel ang iyang kasal-anan.
But, in very deed, I, am full of vigour, with the spirit of Yahweh, and of justice and of valour, —to declare to Jacob, his transgression, and to Israel, his sin.
9 Karon paminawa kini, kamong mga pangulo sa panimalay ni Jacob, ug mga magmamando sa panimalay sa Israel, kamo nga nagdumot sa hustisya, ug nagtuis sa tanang matarong.
Hear this, I pray you, ye heads of the house of Jacob, and ye judges of the house of Israel, —who abhor justice, and, all right, do pervert:
10 Gitukod ninyo ang Zion pinaagi sa dugo ug ang Jerusalem pinaagi sa kasal-anan.
Building Zion, with deeds of blood, —and Jerusalem, with perversity.
11 Naghukom ang inyong mga pangulo alang sa usa ka suhol, nanudlo ang inyong mga pari alang sa usa ka bayad, ug nanagna ang inyong mga propeta alang sa salapi. Apan nagsalig gihapon kamo kang Yahweh ug nag-ingon, “Dili ba nag-uban man si Yahweh kanato? Walay kadaot nga modangat kanato.”
Her heads, for a bribe, pronounce sentence, and, her priests, for a price, give direction, and, her prophets, for silver, divine, —yet, on Yahweh, they lean, saying, Is not, Yahweh, in our midst? there shall not come upon us, calamity.
12 Busa, tungod kaninyo, ipadaro ko ang Zion sama sa uma, mahimong tapok sa pagkaguba ang Jerusalem, ug mahisama sa kalasangan ang bungtod nga nahimotangan sa templo.
Wherefore, for your sake, Zion, as a field, shall be ploughed, and, Jerusalem, unto heaps of ruins, shall be turned, —and, the mountain of the house, shall [be] like mounds in a jungle.

< Miquias 3 >