< Mateo 14 >
1 Nianang tungora, si Herodes nga usa ka pangulo sa distrito nakadungog sa mga balita mahitungod kang Jesus.
tadānīṁ rājā herod yīśo ryaśaḥ śrutvā nijadāseyān jagād,
2 Miingon siya sa iyang mga sulugoon, “Mao kini si Juan nga Tigbawtismo; nabanhaw siya gikan sa mga patay. Busa kini nga mga gahom mao ang namuhat kaniya.”
eṣa majjayitā yohan, pramitebhayastasyotthānāt tenetthamadbhutaṁ karmma prakāśyate|
3 Kay si Herodes nagdakop kang Juan, gigapos niya, ug gibutang siya sa bilanggoan tungod ni Herodias, nga asawa sa iyang igsoong lalaki nga si Filipe.
purā herod nijabhrātu: philipo jāyāyā herodīyāyā anurodhād yohanaṁ dhārayitvā baddhā kārāyāṁ sthāpitavān|
4 Kay si Juan miingon kaniya. “Dili kini makataronganon alang kanimo nga maangkon siya ingon nga imong asawa.”
yato yohan uktavān, etsayāḥ saṁgraho bhavato nocitaḥ|
5 Mahimo ni Herodes nga mahiagoman niya ang kamatayon, apan nahadlok siya sa mga tawo, tungod kay giila nila siya nga usa ka propeta.
tasmāt nṛpatistaṁ hantumicchannapi lokebhyo vibhayāñcakāra; yataḥ sarvve yohanaṁ bhaviṣyadvādinaṁ menire|
6 Apan sa dihang ang takna sa adlaw nga natawhan ni Herodes niabot, ang anak nga babaye ni Herodias nagsayawsayaw taliwala kanila ug nakapahimuot kang Herodes.
kintu herodo janmāhīyamaha upasthite herodīyāyā duhitā teṣāṁ samakṣaṁ nṛtitvā herodamaprīṇyat|
7 Ingon nga balos, nagsaad siya kaniya nga ihatag kaniya kung unsa ang iyang pangayoon.
tasmāt bhūpatiḥ śapathaṁ kurvvan iti pratyajñāsīt, tvayā yad yācyate, tadevāhaṁ dāsyāmi|
8 Human siya gitambagan sa iyang inahan, miingon siya, “Ihatag kanako dinhi, sa usa ka bandihado, ang ulo ni Juan nga Tigbawtismo.”
sā kumārī svīyamātuḥ śikṣāṁ labdhā babhāṣe, majjayituryohana uttamāṅgaṁ bhājane samānīya mahyaṁ viśrāṇaya|
9 Ang hari naguol pag-ayo sa paagi sa iyang pagpangayo, apan tungod kay nakapanumpa man siya, ug tungod niadtong tanan nga nagkaon kauban niya, nagsugo siya nga kinahanglan nga buhaton kini.
tato rājā śuśoca, kintu bhojanāyopaviśatāṁ saṅgināṁ svakṛtaśapathasya cānurodhāt tat pradātuma ādideśa|
10 Nagpadala siya ug giputlan ug ulo si Juan didto sa bilanggoan.
paścāt kārāṁ prati naraṁ prahitya yohana uttamāṅgaṁ chittvā
11 Unya ang iyang ulo gibutang sa usa ka bandihado ug gihatag sa dalaga ug gidala kini niya ngadto sa iyang inahan.
tat bhājana ānāyya tasyai kumāryyai vyaśrāṇayat, tataḥ sā svajananyāḥ samīpaṁ tannināya|
12 Unya ang iyang mga disipulo nangabot, gikuha ang patay nga lawas, ug gilubong kini. Human niini, miadto sila ug gisultihan si Jesus.
paścāt yohanaḥ śiṣyā āgatya kāyaṁ nītvā śmaśāne sthāpayāmāsustato yīśoḥ sannidhiṁ vrajitvā tadvārttāṁ babhāṣire|
13 Karon sa dihang nadungog kini ni Jesus, mibiya siya gikan didto pinaagi sa usa ka sakayan ngadto sa mamingaw nga dapit. Sa dihang ang pundok sa katawhan nakadungog niini, namaktas nga misunod sila kaniya gikan sa mga siyudad.
anantaraṁ yīśuriti niśabhya nāvā nirjanasthānam ekākī gatavān, paścāt mānavāstat śrutvā nānānagarebhya āgatya padaistatpaścād īyuḥ|
14 Unya si Jesus miduol kanila ug nakita ang dakong pundok sa katawhan. Mibati siya ug kaluoy ngadto kanila ug gi-ayo ang ilang balatian.
tadānīṁ yīśu rbahirāgatya mahāntaṁ jananivahaṁ nirīkṣya teṣu kāruṇikaḥ man teṣāṁ pīḍitajanān nirāmayān cakāra|
15 Sa dihang ang kagabhion miabot na, ang mga disipulo miduol kaniya ug miingon. “Usa kini ka mamingaw nga dapit, ug hapit na mosalop ang adlaw. Ipapauli na ang pundok sa katawhan, aron makaadto sila didto sa mga baryo ug makapalit ug pagkaon alang sa ilang mga kaugalingon.”
tataḥ paraṁ sandhyāyāṁ śiṣyāstadantikamāgatya kathayāñcakruḥ, idaṁ nirjanasthānaṁ velāpyavasannā; tasmāt manujān svasvagrāmaṁ gantuṁ svārthaṁ bhakṣyāṇi kretuñca bhavān tān visṛjatu|
16 Apan si Jesus miingon kanila. “Dili na kinahanglan nga ipalakaw sila. Hatagi sila ug bisan unsa nga pagkaon.”
kintu yīśustānavādīt, teṣāṁ gamane prayojanaṁ nāsti, yūyameva tān bhojayata|
17 Sila miingon kaniya, “Aduna lamang kami lima ka tinapay ug duha ka isda.”
tadā te pratyavadan, asmākamatra pūpapañcakaṁ mīnadvayañcāste|
18 Si Jesus miingon, “Dad-a sila kanako.”
tadānīṁ tenoktaṁ tāni madantikamānayata|
19 Unya si Jesus nagmando sa pundok sa katawhan nga manglingkod sa kasagbotan. Gikuha niya ang lima ka tinapay ug duha ka isda. Mihangad siya sa langit, gipasalamatan niya ug gipikaspikas ang tinapay ug iyang gihatag ngadto sa mga tinun-an. Gihatag kini sa mga dicipulo ngadto sa pundok sa katawhan. Nangaon silang tanan ug nangabusog.
anantaraṁ sa manujān yavasoparyyupaveṣṭum ājñāpayāmāsa; apara tat pūpapañcakaṁ mīnadvayañca gṛhlan svargaṁ prati nirīkṣyeśvarīyaguṇān anūdya bhaṁktvā śiṣyebhyo dattavān, śiṣyāśca lokebhyo daduḥ|
20 Unya gipanguha nila ang salin sa gipikaspikas nga pagkaon - napulo ug usa ka mga basket ang napuno.
tataḥ sarvve bhuktvā paritṛptavantaḥ, tatastadavaśiṣṭabhakṣyaiḥ pūrṇān dvādaśaḍalakān gṛhītavantaḥ|
21 Kadtong nangaon mga 5, 000 ka mga lalaki, walay labot ang mga babaye ug mga bata.
te bhoktāraḥ strīrbālakāṁśca vihāya prāyeṇa pañca sahasrāṇi pumāṁsa āsan|
22 Dihadiha dayon gisugo niya ang iyang mga disipulo nga mosakay didto sa sakayan ug mag-una kaniya didto sa tabok, samtang siya sa iyang kaugalingon magsugo sa pundok sa katawhan nga mamauli.
tadanantaraṁ yīśu rlokānāṁ visarjanakāle śiṣyān taraṇimāroḍhuṁ svāgre pāraṁ yātuñca gāḍhamādiṣṭavān|
23 Sa nahuman na niya papaulia ang pundok sa katawhan, mitungas siya sa bukid aron sa pag-ampo. Sa dihang miabot na ang kagabhion, siya nag-inusara didto.
tato lokeṣu visṛṣṭeṣu sa vivikte prārthayituṁ girimekaṁ gatvā sandhyāṁ yāvat tatraikākī sthitavān|
24 Apan ang sakayan anaa na karon sa tungatunga sa dagat, halos dili na mapugngan tungod sa mga balod, kay ang hangin nakigtagbo man.
kintu tadānīṁ sammukhavātatvāt saritpate rmadhye taraṅgaistaraṇirdolāyamānābhavat|
25 Sa ikaupat nga takna sa kagabhion si Jesus miadto kanila, nga naglakaw ibabaw sa dagat.
tadā sa yāminyāścaturthaprahare padbhyāṁ vrajan teṣāmantikaṁ gatavān|
26 Sa dihang ang mga disipulo nakakita kaniya nga naglakaw ibabaw sa dagat, nangahadlok sila ug miingon, “Usa kini ka kalag,” ug sila naninggit sa tumang kahadlok.
kintu śiṣyāstaṁ sāgaropari vrajantaṁ vilokya samudvignā jagaduḥ, eṣa bhūta iti śaṅkamānā uccaiḥ śabdāyāñcakrire ca|
27 Apan si Jesus nakigsulti kanila nianang tungora ug miingon, “Pagmaisogon! Ako kini! Ayaw kahadlok.”
tadaiva yīśustānavadat, susthirā bhavata, mā bhaiṣṭa, eṣo'ham|
28 Si Pedro mitubag kaniya ug miingon, “Ginoo, kung ikaw kana, mandoi ako nga moanha kanimo ibabaw sa tubig.”
tataḥ pitara ityuktavān, he prabho, yadi bhavāneva, tarhi māṁ bhavatsamīpaṁ yātumājñāpayatu|
29 Si Jesus miingon, “Umari ka.” Busa si Pedro migawas gikan sa sakayan ug naglakaw sa tubig aron sa pag-adto kang Jesus.
tataḥ tenādiṣṭaḥ pitarastaraṇito'varuhya yīśerantikaṁ prāptuṁ toyopari vavrāja|
30 Apan sa dihang nakita ni Pedro ang hangin, nahadlok siya pag-ayo. Ug nagsugod na siya sa pagka-unlod, misinggit siya ug miingon, “Ginoo, luwasa ako!”
kintu pracaṇḍaṁ pavanaṁ vilokya bhayāt toye maṁktum ārebhe, tasmād uccaiḥ śabdāyamānaḥ kathitavān, he prabho, māmavatu|
31 Dihadiha dayon gitunol ni Jesus ang iyang kamot, gigunitan si Pedro, ug miingon kaniya, “Ikaw nga gamay ug pagtuo, nganong nagduhaduha ka man?”
yīśustatkṣaṇāt karaṁ prasāryya taṁ dharan uktavān, ha stokapratyayin tvaṁ kutaḥ samaśethāḥ?
32 Unya sa dihang si Jesus ug si Pedro nakasakay na sa sakayan, ang hangin miundang na sa paghuros.
anantaraṁ tayostaraṇimārūḍhayoḥ pavano nivavṛte|
33 Unya ang mga disipulo nga anaa sa sakayan nagsimba kang Jesus ug miingon, “Tinuod gayod nga ikaw ang Anak sa Dios.”
tadānīṁ ye taraṇyāmāsan, ta āgatya taṁ praṇabhya kathitavantaḥ, yathārthastvameveśvarasutaḥ|
34 Sa dihang sila nakatabok na, nakaabot na sila sa yuta nga Geneseret.
anantaraṁ pāraṁ prāpya te gineṣarannāmakaṁ nagaramupatasthuḥ,
35 Sa dihang ang mga tawo nianang dapita nakaila kang Jesus, nagpadala sila ug mensahe bisan diin didto sa kasikbit nga dapit, ug gidala nila ngadto kaniya ang tanan nga adunay balatian.
tadā tatratyā janā yīśuṁ paricīya taddeśsya caturdiśo vārttāṁ prahitya yatra yāvantaḥ pīḍitā āsan, tāvataeva tadantikamānayāmāsuḥ|
36 Nagpakiluoy sila kaniya nga makahikap unta sa sidsid sa iyang bisti, ug ang kadaghanan nga nakagunit niini nangaayo.
aparaṁ tadīyavasanasya granthimātraṁ spraṣṭuṁ vinīya yāvanto janāstat sparśaṁ cakrire, te sarvvaeva nirāmayā babhūvuḥ|