Marcos 8
1 Niadtong mga adlawa, aduna na usab usa ka dakong panon, ug sila walay makaon. Si Jesus nagtawag sa iyang mga disipulo ug miingon kanila,
About that time, when there was again a great crowd of people who had nothing to eat, Jesus called his disciples to him, and said:
2 “Hilabihan ang akong kaluoy sa panon, tungod kay sila nagpadayon nga nakig-uban kanako sulod na sa tulo ka adlaw ug wala silay makaon.
“My heart is moved at the sight of all these people, for they have already been with me three days and they have nothing to eat;
3 Kung ako silang papaulion sa ilang panimalay nga wala makakaon sila mangaluya didto sa dalan. Ug ang pipila kanila gikan pa sa layo.”
and if I send them away to their homes hungry, they will break down on the way; and some of them have come a long distance.”
4 Ang iyang mga disipulo mitubag kaniya, “Asa man kita magkuha ug igo nga tinapay sa awa-aw nga dapit aron tagbawon kining katawhan?”
“Where will it be possible,” his disciples answered, “to get sufficient bread for these people in this lonely place?”
5 Siya nangutana kanila, “Pila kabuok tinapay ang anaa kaninyo?” Sila miingon, “Pito.”
“How many loaves have you?” he asked. “Seven,” they answered.
6 Siya nagsugo sa panon nga manglingkod sa yuta. Gikuha niya ang pito ka mga tinapay, ug human siya nakapasalamat, iyang gipikaspikas ang mga tinapay ug gihatag kini sa iyang mga disipulo ug giapod-apod. Busa giapod-apod na nila kini sa panon.
Jesus told the crowd to sit down upon the ground. Then he took the seven loaves, and, after saying the thanksgiving, broke them, and gave them to his disciples to serve out; and they served them out to the crowd.
7 Aduna usab silay pipila ka gagmay nga isda, ug human siya nakapasalamat alang kanila, nagsugo siya sa mga disipulo aron sa pag-apod-apod usab niini.
They had also a few small fish; and, after he had said the blessing, he told the disciples to serve out these as well.
8 Sila nangaon ug nangatagbaw. Ug ilang gihipos ang nabilin nga pagkaon gikan sa mga pinikaspikas nga bahin, kini pito ka bukag nga puno.
The people had sufficient to eat, and they picked up seven baskets full of the broken pieces that were left.
9 Adunay mga 4, 000 ka mga lalaki didto. Gipapauli sila ni Jesus.
There were about four thousand people. Then Jesus dismissed them.
10 Dihadiha dayon misakay siya sa sakayan uban sa iyang mga disipulo, ug sila miadto sa rehiyon sa Dalmanuta.
Immediately afterwards, getting into the boat with his disciples, Jesus went to the district of Dalmanutha.
11 Unya ang mga Pariseo migawas ug misugod sa pagpakiglantugi kaniya. Sila nangita kaniya ug usa ka timailhan nga gikan sa langit, aron sa pagsulay kaniya.
Here the Pharisees came out, and began to argue with Jesus, asking him for some sign from the heavens, to test him.
12 Siya miginhawa ug lawom sa iyang espiritu ug miingon, “Nganong nangita man ug usa ka timailhan kini nga mga kaliwatan? Sa pagkatinuod sultihan ko kamo, walay timailhan nga ihatag niini nga kaliwatan.”
Sighing deeply, Jesus said: “Why does this generation ask for a sign? I tell you, no sign shall be given it.”
13 Unya mibiya siya kanila, misakay na usab sa sakayan, ug mibiya ug miadto sa pikas bahin sa linaw.
So he left them to themselves, and, getting into the boat again, went away to the opposite shore.
14 Karon ang mga disipulo nakalimot sa pagdala ug tinapay uban kanila. Wala na silay bisan usa kabuok tinapay sa sakayan.
Now the disciples had forgotten to take any bread with them, one loaf being all that they had in the boat.
15 Siya nagpahimangno kanila ug miingon, “Pagbantay ug pag-amping batok sa patubo sa mga Pariseo ug sa patubo ni Herodes.”
So Jesus gave them this warning. “Take care,” he said, “beware of the leaven of the Pharisees and the leaven of Herod.”
16 Ang mga disipulo naglalis sa usag-usa, “Tungod kay wala na kitay tinapay.”
They began talking to one another about their being short of bread.
17 Si Jesus nasayod niini, ug siya miingon kanila, “Nganong naglalis man kamo kung wala nay tinapay? Wala ba gihapon ninyo makita? Wala ba gihapon ninyo masabti? Gipaluya na ba ninyo pag-ayo ang inyong mga kasingkasing?
And, noticing this, Jesus said to them: “Why are you talking about your being short of bread? Do not you yet see or understand? Are your minds still so slow or comprehension?
18 Aduna kamoy mga mata, dili ba kamo makakita? Aduna kamoy mga dalunggan, dili ba kamo makadungog? Wala ba kamo nakahinumdom?
“Though you have eyes, do you not see? and though you have ears, do you not hear?’ Do not you remember,
19 Sa dihang akong gipikaspikas ang tinapay taliwala sa 5, 000, pila ka bukag ang napuno sa pinikaspikas nga tinapay nga inyong nadala?” Sila mitubag kaniya, “Napulo ug duha.”
when I broke up the five loaves for the five thousand, how many baskets of broken pieces you picked up?” “Twelve,” they said.
20 Ug sa dihang akong gipikaspikas ang pito ka tinapay taliwala sa 4, 000, pila ka bukag ang napuno nga inyong nadala?” Sila mitubag kaniya, “Pito.”
“And when the seven for the four thousand, how many basketfuls of broken pieces did you pick up?” “Seven,” they said.
21 Siya miingon, “Wala ba gihapon kamo makasabot?”
“Do not you understand now?” he repeated.
22 Sila miadto sa Betsaida. Ang mga tawo didto nagdala kaniya ug usa ka tawong buta ug nagpakiluoy kang Jesus nga hikapon siya.
They came to Bethsaida. There some people brought a blind man to Jesus, and begged him to touch him.
23 Gigunitan ni Jesus ang tawong buta pinaagi sa iyang kamot, ug giagak siya pagawas sa baryo. Sa dihang naluwaan na niya ang iyang mga mata ug gitapion niya ang iyang kamot kaniya, nangutana siya kaniya, “Aduna ka na bay nakita?”
Taking the blind man’s hand, Jesus led him to the outskirts of the village, and, when he had put saliva on the man’s eyes, he placed his hands on him, and asked him: “Do you see anything?”
24 Mihangad siya, ug miingon, “Nakita ko ang mga tawo. Apan daw sama sila sa mga kahoy nga naglakawlakaw.”
The man looked up, and said: “I see the people, for, as they walk about, they look to me like trees.”
25 Unya gitapion na usab niya ang iyang mga kamot sa iyang mga mata, ug ang tawo mibuka sa iyang mata, ang iyang panan-aw nahibalik, ug nakita niya ang tanang butang nga tin-aw na.
Then Jesus again placed his hands on the man’s eyes; and the man saw clearly, his sight was restored, and he saw everything with perfect distinctness.
26 Gipapauli siya ni Jesus paingon sa iyang panimalay ug miingon, “Ayaw pagsulod sa lungsod.”
Jesus sent him to his home, and said: “Do not go even into the village.”
27 Si Jesus milakaw pagawas uban sa iyang mga disipulo didto sa mga baryo sa Cesarea Filipos. Didto sa dalan nangutana siya sa iyang mga disipulo, “Kinsa man kuno ako sumala sa gisulti sa mga tawo?”
Afterwards Jesus and his disciples went into the villages round Caesarea Philippi; and on the way he asked his disciples this question — “Who do people say that I am?”
28 Sila mitubag kaniya ug miingon, “Si Juan nga magbabawtismo. Ang uban miingon, 'Si Elias,' ug ang uban, 'Usa sa mga propeta.'
“John the Baptist,” they answered, “but others say Elijah, while others say one of the Prophets.”
29 Siya nangutana kanila, “Apan kinsa man ako alang kaninyo?” Mitubag si Pedro nga nag-ingon kaniya, “Ikaw ang Cristo.”
“But you,” he asked, “who do you say that I am?” To this Peter replied: “You are the Christ.”
30 Ug si Jesus nagpahimangno kanila nga dili manugilon kang bisan kinsa mahitungod kaniya.
On which Jesus charged them not to say this about him to anyone.
31 Siya nagsugod sa pagtudlo kanila nga ang Anak sa Tawo kinahanglan nga mag-antos sa daghang mga butang, igasalikway sa mga kadagkoan ug sa mga pangulong pari ug sa mga eskriba, pagapatyon, ug mabanhaw pag-usab human sa tulo ka adlaw.
Then he began to teach them that the Son of Man must undergo much suffering, and that he must be rejected by the Councillors, and the Chief Priests, and the Teachers of the Law, and be put to death, and rise again after three days.
32 Gisulti niya kini sa tin-aw. Unya si Pedro nagdala kaniya sa daplin ug nagsugod sa pagbadlong kaniya.
This statement he made openly. But Peter took Jesus aside, and began to rebuke him.
33 Apan si Jesus milingi ug mitan-aw sa iyang mga disipulo ug unya gibadlong niya si Pedro ug miingon, “Palayo kanako Satanas! Kay wala ka magpakabana sa mga butang sa Dios, apan sa mga butang sa mga tawo.”
Jesus, however, turning round and seeing his disciples, rebuked Peter. “Out of my sight, Satan!” he exclaimed. “For you look at things, not as God does, but as man does.”
34 Unya iyang gitawag ang panon ug ang iyang mga disipulo, ug siya miingon, “Kung kinsa ang buot mosunod kanako, kinahanglan gayod niya ilimod ang iyang kaugalingon, ug mopas-an sa iyang krus, ug mosunod kanako.
Calling the people and his disciples to him, Jesus said: “If any man wishes to walk in my steps, let him renounce self, take up his cross, and follow me.
35 Kay bisan kinsa kadtong buot moluwas sa iyang kinabuhi makabsan niini, ug kinsa kadtong makabsan sa iyang kinabuhi tungod kanako ug alang sa ebanghelyo mamaluwas niini.
For whoever wishes to save his life will lose it, and whoever, for my sake and for the sake of the Good News, will lose his life shall save it.
36 Unsa man ang makuha sa usa ka tawo, kung maangkon niya ang tibuok kalibotan, ug unya mawad-an sa iyang kinabuhi?
What good is it to a man to gain the whole world and forfeit his life?
37 Unsa man ang ikahatag sa usa ka tawo nga baylo alang sa iyang kinabuhi?
For what could a man give that is of equal value with his life?
38 Bisan kinsa kadtong magakaulaw kanako ug sa akong mga pulong niining mananapaw ug makasasala nga kaliwatan, ikaulaw usab siya sa Anak sa Tawo pag-abot niya sa himaya sa iyang Amahan uban sa balaang mga manulonda.”
Whoever is ashamed of me and of my teaching, in this unfaithful and wicked generation, of him will the Son of Man be ashamed, when he comes in his Father’s Glory with the holy angels.”
