Lucas 4
1 Unya si Jesus, napuno sa Balaang Espiritu, sa dihang mibalik siya gikan sa Suba sa Jordan, ug gitultolan siya sa Espiritu ngadto sa kamingawan sulod
On returning from the Jordan, full of the Holy Spirit, Jesus was led by the power of the Spirit through the wilderness for forty days, tempted by the devil.
2 sa kwarenta ka adlaw ug gitintal siya sa yawa didto. Niadtong mga adlawa, wala gayod siyay gikaon bisan unsa, ug sa kataposan nga adlaw gigutom siya pag-ayo.
All that time he ate nothing; and, when it was over, he became hungry.
3 Ang yawa miingon kaniya, “Kung ikaw ang Anak sa Dios, mando-i kining bato nga mahimong pan.”
So the devil said to him, ‘If you are God’s Son, tell this stone to become a loaf of bread.’
4 Si Jesus mitubag kaniya, “Nahisulat kini, 'Nga ang Tawo dili mabuhi sa pan lamang.'”
And Jesus answered him, ‘Scripture says – “It is not on bread alone that a person is to live.”’
5 Unya gidala siya sa yawa sa taas nga dapit, ug gipakita kaniya ang tanan nga mga gingharian sa kalibutan niadtong higayona.
And the devil led Jesus up, and showing him in a single moment all the kingdoms of the earth, said to him,
6 Ang yawa nag-ingon kaniya, “Ihatag ko kanimo ang katungod nga magdumala sa tanan gingharian, ug ang tanan nga kaanyag niini. Ako kining mabuhat tungod kay gihatag kini kanako nga akong dumalahan, ug mahimo nako ihatag ni bisan kinsa nga akong gusto.
‘I will give you all this power, and the splendour of them; for it has been given into my hands and I give it to whom I wish.
7 Busa kung moyukbo ka kanako ug mosimba ka kanako, ang tanan niini maimo.”
If you worship me, it will all be yours.’
8 Apan si Jesus mitubag ug miingon kaniya, “Nahisulat kini, 'Kinahanglan simbaha ang Ginoo nga imong Dios, ug siya lang gayod ang alagari.'”
And Jesus answered him, ‘Scripture says – “You should worship the Lord your God, and worship him only.”’
9 Sunod ang yawa nagtultol kang Jesus didto sa Jerusalem ug gibutang siya sa pinakataas nga bahin sa templo, ug miingon kaniya, “Kung ikaw ang Anak sa Dios, ambak sa imong kaugalingon gikan diri.
The devil next led him into Jerusalem, and, placing him on the parapet of the Temple, said, ‘If you are God’s Son throw yourself down from here,
10 Kay nahisulat kini, “Iyang suguon ang iyang mga anghel nga moatiman kanimo, aron panalipdan ka.'
for scripture says – “He will give his angels commands about you, to guard you safely,”
11 ug, 'Pagasapnayon ka nila sa ilang mga kamot, aron nga dili maigo ang imong mga tiil batok sa bato.'”
And “On their hands they will lift you up, otherwise you might strike your foot against a stone.”’
12 Si Jesus mitubag kaniya nga nag-ingon, “Gipamulong kini, 'Ayaw sulayi ang Ginoo nga imong Dios.'”
But Jesus answered him, ‘It is said – “You must not tempt the Lord your God.”’
13 Sa dihang nahuman na sa yawa tintala si Jesus, nagpalayo siya ug mibiya kaniya hangtod sa sunod na usab nga higayon.
When he had tried every kind of temptation, the devil left Jesus, until another opportunity.
14 Unya si Jesus mibalik sa Galilea uban sa gahom sa Espiritu, ug ang balita mahitungod kaniya mikaylap sa tibuok rehiyon nga palibot niini.
Moved by the power of the Spirit, Jesus returned to Galilee. Reports about him spread through all that region;
15 Nanudlo siya sa mga sinagoga, ug ang tanan nagdayeg kaniya.
and he began to teach in their synagogues, and was honoured by everyone.
16 Usa kadlaw miadto siya sa Nazaret, sa siyudad kung aha siya nagdako. Ingon sa iyang naandan, misulod siya sa sinagoga sa adlaw nga Igpapahulay, ug mitindog siya ug iyang gibasa ang kasulatan.
Coming to Nazareth, where he had been brought up, Jesus, as was his custom, went on the Sabbath into the synagogue, and stood up to read the scriptures.
17 Ang linukot nga basahon nga sinulat ni propeta Isaias ang gihatag kaniya, unya iyang gi-ablihan ang linukot nga basahon ug nakaplagan niya didto ang nahisulat,
He was given the book of the prophet Isaiah; and Jesus opened the book and found the place where it says –
18 “Ang Espiritu sa Ginoo anaa kanako, Tungod kay gidihogan ako niya sa pagsangyaw sa maayong balita ngadto sa mga kabos. Gipadala ako niya aron sa pagpahibalo sa kagawasan ngadto sa mga dinakpan, Ug makakita pag-usab ang mga buta, Mohatag ug kagawasan ngadto sa gipang-daugdaug,
“The Spirit of the Lord is on me, for he has consecrated me to bring good news to the poor, he has sent me to proclaim release to captives and restoration of sight to the blind, to set the oppressed at liberty,
19 Aron ipahibalo ang tuig sa pagkamaayo sa Ginoo.”
to proclaim the year of the Lord’s favour.”
20 Unya iyang gisirado ang linukot nga basahon, gibalik niya kini ngadto sa piniyalan sa sinagoga, ug milingkod siya. Ang mga mata sa mga tawo nga naa sa sinagoga nagtutok kaniya.
Then, closing the book and returning it to the attendant, he sat down. The eyes of all in the synagogue were fixed on him,
21 Nagsugod siya pag-ingon kanila, “Karon nga adlaw ang kasulatan natuman na pinaagi sa inyong nadunggan.”
and Jesus began, ‘This very day this passage has been fulfilled in your hearing.’
22 Ang tanan nga naa didto naka-saksi sa iyang gisulti ug silang tanan nahibulong sa malomanay niyang mga pulong nga migula sa iyang baba. Nag-ingon sila, “Usa lang kini ka anak ni Jose, dili ba?”
All who were present spoke well of him, and were astonished at the beautiful words that fell from his lips. ‘Isn’t Joseph’s son?’ they asked.
23 Si Jesus miingon ngadto kanila, “Sigurado gayod moingon kamo kanako bahin niining panultihon, 'Mananambal, tambali imong kaugalingon. Kung unsa ang among nadunggan sa Capernaum, buhata usab diri sa imong lungsod.'”
‘Doubtless,’ said Jesus, ‘you will remind me of the saying – “Doctor, cure yourself;” and you will say “Do here in your own country all that we have heard that has been done at Capernaum.”
24 Miingon usab siya, “Sultihan ko kamo, walay propeta nga dawaton sa iyang kaugalingong lugar.
I tell you,’ he continued, ‘that no prophet is acceptable in his own country.
25 Apan sultian ko kamo sa kamatuoran daghan ang mga balo sa Israel sa panahon ni Elias, sa dihang ang langit nisirado nga wala na nag-ulan sulod sa tulo ka tuig ug tunga, ug adunay dakong gutom sa tibuok nasod.
There were, doubtless, many widows in Israel in Elijah’s days, when the heavens were closed for three years and six months, and a severe famine prevailed throughout the country;
26 Apan si Elias wala gipaadto bisan asa kanila, apan didto siya gipadala sa usa ka biyuda nga nagpuyo sa Zarefat nga duol sa syudad sa Sidon.
and yet it was not to one of them that Elijah was sent, but to a widow at Zarephath in Sidonia.
27 Aduna usab daghan nga mga sanglahon sa Israel sa panahon ni propeta Eliseo, apan walay bisan usa nga giayo ngadto kanila gawas kang Naaman nga taga-Siria.”
And there were many lepers in Israel in the time of the prophet Elisha, yet it was not one of them who was made clean, but Naaman the Syrian.’
28 Ang tanang mga tawo nga anaa sa sinagoga napuno sila sa kalagot sa dihang nadungog nila kining mga butanga.
All the people in the synagogue, as they listened to this, became enraged.
29 Mitindog sila ug ilang gipugos siya pagawas sa siyudad, ug ila siyang gidala sa tumoy sa bungtod diin natukod ang maong siyudad, aron ila siyang ihulog sa pangpang.
Starting up, they drove Jesus out of the town, and led him to the brow of the hill on which their town stood, intending to hurl him down.
30 Apan milakaw siya sa ilang taliwala ug nagpadayon sa iyang panaw.
But he passed through the middle of the crowd and went on his way.
31 Unya milugsong siya sa Capernaum, ang siyudad sa Galilea. Usa ka adlaw sa Igpapahulay nagtudlo siya sa mga tawo sa sinagoga.
Then Jesus went down to Capernaum, a city in Galilee. On the Sabbath he taught the people.
32 Nahibulong sila pag-ayo sa iyang gipanudlo, tungod kay nagsulti siya nga adunay katungdanan.
They were amazed at his teaching, because his words were spoken with authority.
33 Karon sa Sinagoga nianang adlawa adunay usa ka tawo nga nasudlan sa hugaw nga espiritu sa demonyo, misinggit siya sa makusog niyang tingog,
In the synagogue there was a man with the spirit of a foul demon in him, who called out loudly,
34 “Unsa man ang among buhaton alang kanimo, Jesus nga Nazaretnon? Mi-anhi kaba aron sa paglaglag kanamo? Nakabalo ko kung kinsa ka! Ikaw ang Usa ka Balaan sa Dios!”
‘Stop! What do you want with us, Jesus of Nazareth? Have you come to destroy us? I know who you are – the Holy One of God!’
35 Gibadlong ni Jesus ang demonyo, nga nag-ingon, “Pag-hilom ug gawas diha kaniya!” Sa dihang ang demonyo iyang gilabay ang tawo sa ilang tunga, migawas siya gikan sa iyaha nga walay kadaot.
But Jesus rebuked the demon. ‘Be silent! Come out from him,’ he said. The demon flung the man down in the middle of the people, and then came out from him, without causing him further harm.
36 Ang tanan tawo natingala pag-ayo, ug kanunay silang nag-istoryahanay sa matag usa mahitungod sa nahitabo. Miingon sila, “Unsa nga matang sa pinulongan kini? Nga mahimo niyang mandoan ang mga daotang espiritu nga adunay katungod ug gahom ug nanggula sila?”
And they were all lost in amazement, and kept saying to one another, ‘What words are these? For he gives his commands to the foul spirits with a marvellous authority, and they come out.’
37 Busa ang balita mahitungod kaniya misugod ug kaylap sa tanang bahin nga palibot sa rehiyon.
And rumours about Jesus traveled through every place in the region.
38 Unya si Jesus mibiya sa sinagoga ug misulod sa balay ni Simon, karon ang ugangan ni Simon nga babaye nag-antos sa taas nga hilanat, ug nagpakiluoy sila kaniya alang sa iyang balatian.
On leaving the synagogue, Jesus went into Simon’s house. Now Simon’s mother-in-law was suffering from a severe attack of fever, and they asked Jesus to cure her.
39 Busa mitindog siya sa iyang tapad ug iyang gibadlong ang hilanat, ug mibaya kini kaniya. Diha-diha mitindog siya ug nagsugod pag-alagad kanila.
Bending over her, he rebuked the fever; the fever left her, and she immediately got up and began to take care of them.
40 Sa dihang mosalopay na ang adlaw, gidala sa mga tawo ngadto kang Jesus ang tanan nga adunay lain-lain nga balatian ug sakit. Gitapion niya ang iyang kamot ngadto sa tagsa-tagsa kanila ug nanga-ulian sila.
At sunset, all who had friends suffering from various diseases took them to Jesus; and he placed his hands on everyone of them and cured them.
41 Ang mga demonyo usab nanggawas gikan sa kadaghanan kanila, ug nagsinggit nga nag-ingon, “Ikaw ang Anak sa Dios!” Gibadlong ni Jesus ang mga demonyo, wala niya kini tugoti nga moistorya, kay sila mismo nakabalo nga siya ang Cristo.
And even demons came out from many people, screaming “You are the Son of God.” Jesus rebuked them, and would not allow them to speak, because they knew that he was the Christ.
42 Sa dihang ang banagbanag sa kaadlawon miabot, miadto si Jesus sa mingaw nga dapit. Ang panon sa mga tawo nangita kaniya ug naabot sila sa lugar kung hain siya, nanghangyo sila nga dili mobiya kanila.
At daybreak, Jesus went out and walked to a lonely spot. But crowds of people began to look for him; and they came to where he was and tried to detain him and prevent his leaving them.
43 Apan miingon siya ngadto kanila, “Kinahanglan gayod ako mosangyaw sa maayong balita mahitungod sa gingharian sa Dios sa daghan pa nga mga siyudad, tungod kay kini ang hinungdan nga gipadala ako diri.”
Jesus, however, said to them, ‘I must take the good news of the kingdom of God to the other towns too, for that was why I was sent.’
44 Unya nagpadayon siya sa pagwali sa mga sinagoga sa tibuok probinsiya sa Judea.
And he continued to make his proclamation in the synagogues of Judea.
