Lucas 24
1 Sayo sa buntag sa unang adlaw sa semana, sila miabot sa lubnganan, dala ang mga pahumot nga ilang giandam.
The however on [the] first [day] of the week dawn very early to the tomb they came bringing that they had prepared spices (and certain with them. *K*)
2 Nakita nila ang bato nga naligid palayo gikan sa lubnganan.
They found then the stone rolled away from the tomb.
3 Misulod sila, apan wala nila nakita ang lawas ni Ginoong Jesus.
(and *k*) Having entered (however *no*) not they found the body of the Lord Jesus.
4 Nahitabo kini, samtang nahibulong sila mahitungod niini, sa kalit lang, duha ka mga lalaki ang mitindog nga nagsuot ug makasisilaw nga bisti.
And it came to pass while (perplexing *N(k)O*) they about this that behold men two stood by them in (garment dazzling. *N(k)O*)
5 Samtang ang mga babaye napuno sa kahadlok ug miduko sa ilang mga dagway sa yuta, sila miingon sa mga babaye, “Nganong nangita kamo sa buhi taliwala sa patay?
Terrified then were becoming they and bowing (their faces *N(k)O*) to the ground they said to them; Why seek you the living among the dead?
6 Wala siya dinhi, apan nabanhaw! Hinumdumi kung giunsa niya pagsulti kaninyo kaniadtong anaa pa siya sa Galilea,
Not He is here but He is risen! do remember how He spoke to you yet being in Galilee
7 miingon nga ang Anak sa Tawo kinahanglan itugyan ngadto sa mga kamot sa makasasala nga mga tawo ug ilansang sa krus, ug sa ikatulo ka adlaw, mabanhaw pag-usab.”
saying The Son of Man that it behooves to be delivered into hands of men sinful and to be crucified and on the third day to arise.
8 Ang mga babaye nakahinumdum sa iyang mga pulong,
And they remembered the declarations of Him,
9 ug nibalik gikan sa lubnganan ug nagsulti niining tanan nga mga butang sa napulo ug usa ug sa tanan.
And having returned from the tomb they related these things all to the eleven and to all the rest.
10 Karon si Maria Magdalena, Joana, Maria ang inahan si Santiago, ug ang uban nga mga babaye nga kauban nila misugilon niining mga butang sa mga apostoles.
It was now Magdalene Mary and Joanna and Mary the [mother] of James and the other women with them; (who *k*) were telling to the apostles these things,
11 Apan kini nga mensahe sama sa walay pulos nga istorya alang sa mga apostoles, ug sila wala motuo sa mga babaye.
And appeared before them like folly the declarations (of them *N(k)O*) and they were not believing in them.
12 Apan si Pedro mibarog, ug midagan padulong sa lubnganan, ug nagyukbo ug nitan-aw sa sulod, nakita niya ang panapton nga lino nga mao nalang ang nahibilin. Dayon si Pedro mipauli sa iyang balay, nahibulong kung unsa ang nahitabo.
But Peter having risen up he ran to the tomb, and having stooped down he sees the linen strips (lying *k*) alone and he went away in (himself *NK(o)*) wondering at that having come to pass.
13 Tan-awa, duha kanila mopaingon anang adlawa sa baryo nga ginganlan ug Emaus, nga 60 ka estadyum gikan sa Jerusalem.
And behold two of them on same the day were going to a village being distant stadia sixty from Jerusalem whose name [is] Emmaus.
14 Sila nag-istoryahanay mahitungod sa tanang mga butang nga nahitabo.
and they themselves were talking with one another about all which having taken place these things.
15 Nahitabo kini, samtang sila naghisgotanay ug nagpangotan-anay, si Jesus sa iyang kaugalingon mipaduol ug mikuyog kanila.
And it came to pass during the talking by them and reasoning that Himself (*k*) Jesus having drawn near He was walking along with them.
16 Apan gipugngan ang ilang mga mata sa pag-ila kaniya.
but the eyes of them were held not to know Him.
17 Si Jesus miingon kanila, “Unsa inyong giistoryahang duha samtang kamo nagalakaw?” Sila mitindog nga magul-anon.
He said then to them; What words [are] these that you exchange with one another walking? And (they stood still *N(K)O*) looking sad.
18 Ang usa kanila, ginganlan ug Cleopas, mitubag kaniya, “Ikaw ra ba ang usa ka tawo sa Jerusalem nga wala nakahibalo sa mga butang nga nahitabo didto karong mga adlawa?”
Answering now (the *k*) one (from of them *O*) (whose *k*) (name *NK(o)*) Cleopas said to Him; You yourself alone visit (in *k*) Jerusalem and not have known the [things] having come to pass in it in days these?
19 Si Jesus miingon kanila, “Unsa nga mga butang?” Sila mitubag kaniya, “Ang mga butang nga mahitungod kang Jesus nga Nasareno, nga usa ka propeta, gamhanan sa buhat ug pulong atubangan sa Dios ug sa tanan tawo.
And He said to them; What things? And they said to Him; The [things] concerning Jesus (of Nazareth, *N(k)O*) who was a man a prophet mighty in deed and word before God and all the people,
20 Ug giunsa sa mga pangulong pari ug atong mga magmamando pagtugyan kaniya aron hukman sa silot sa kamatayon ug paglansang kaniya sa krus.
that then delivered up him the chief priests and the rulers of us to [the] judgment of death and crucified Him.
21 Apan kami naglaum nga siya maoy mohatag ug kagawasan sa Israel. O, ug bisan pa niining tanan, karon ang ikatulo nga adlaw sukad nga kining mga butang nahitabo.
We ourselves however were hoping that He himself it is who is about to redeem Israel. But indeed (also *no*) with all these things [the] third this day brings (today *ko*) away from which these things came to pass.
22 Apan usab, ang uban nga mga babaye nga among kauban nagpahibulong kanamo, nga miadto sa lubnganan sayo sa kabuntagon.
However also women certain out from us amazed us Having been (at dawn *N(k)O*) to the tomb
23 Sa dihang wala nila makita ang iyang lawas, sila miabot, ug miingon nga sila nakakita ug panan-awon sa mga anghel nga nag-ingon kanila nga siya nabuhi.
and not having found the body of Him they came declaring also a vision of angels to have seen who say He [is] living.
24 Pipila sa mga tawo kinsa miuban padulong sa lubnganan, ug nakita ang sama sa gisulti sa mga babaye. Apan wala nila siya nakita.”
And went some of those with us to the tomb and found [it] so even as also the women said, Him however not they saw.
25 Si Jesus miingon kanila, “O buangbuang nga mga tawo ug hinay ang kasingkasing sa pagtuo sa tanan nga gipang-istorya sa mga propeta!
And He himself said to them; O foolish and slow of heart to believe in all that spoke the prophets;
26 Dili ba mahinungdanon ang pagsakripisyo ni Cristo niining mga butanga, ug musulod diha sa iyang himaya?”
Surely these things it was necessary for to suffer the Christ and to enter into the glory of Him?
27 Sa sinugdanan gikan kang Moises ug sa tanan nga mga propeta, gipasabot ni Jesus kanila ang mga butang nga may kalabotan sa iyang kaugalingon ngadto sa tanan nga kasulatan.
And having begun from Moses and from all the Prophets (He interpreted *N(k)O*) to them in all the Scriptures the [things] concerning (of Himself. *NK(o)*)
28 Sa dihang duol na sila sa baryo, diin sila mopadulong, si Jesus milihok ingon nga siya molakaw pagpadayon.
And they drew near to the village where they were going, and He himself (appeared *N(k)O*) farther to be going.
29 Apan sila mipugos kaniya, ug miingon, “Pabilin kauban kanamo, tungod kay duol na ang gabii ug ang adlaw hapit na mahuman.” Busa si Jesus misulod ug mipabilin uban kanila.
And they constrained Him saying; do abide with us, for toward evening it is and has declined (now *no*) the day. And He entered in to abide with them.
30 Kini nahitabo, sa dihang siya milingkod kauban nila aron sa pagpangaon, gikuha niya ang tinapay, gipanalanginan kini, ug gipikaspikas, ug gihatag kanila.
And it came to pass during the reclining of Him with them having taken the bread He blessed [it] and having broken [it] He was giving [it] to them.
31 Unya naablihan ang ilang mga mata, ug sila nakaila kaniya, ug siya nawala sa ilang panan-aw.
Of them then were opened the eyes and they knew Him; And He himself vanished being seen from them.
32 Sila miingon sa usag-usa, “Wala ba midilaab ang sulod sa atong mga kasingkasing, sa dihang siya nakig-istorya kanato sa dalan, samtang giablihan niya kanato ang kasulatan?”
And they said to one another; Surely the heart of us burning it was within us as He was speaking with us on the road (and *k*) as He was opening to us the Scriptures?
33 Sila nanindog niadtong orasa, ug mibalik sa Jerusalem. Nakita nila ang napulo ug usa nga nagtigum, ug kadtong mga nikuyog kanila,
And having risen up on [that] same hour they returned to Jerusalem and they found (gathered *N(k)O*) the eleven and those with them
34 miingon, “Ang Ginoo tinuod nga nabanhaw, ug nagpakita kang Simon.”
saying that Indeed has risen the Lord and He has appeared to Simon.
35 Busa ilang gisulti ang mga butang nga nahitabo sa ilang pagpadulong, ug kung giunsa ni Jesus pagpakita kanila pinaagi sa pagpikas sa tinapay.
And they themselves were relating the [things] on the road and how He was known to them in the breaking of the bread.
36 Sa dihang gihisgotan nila kining mga butang, si Jesus sa iyang kaugalingon mibarog sa ilang taliwala, ug siya miingon, “Ang kalinaw maanaa kaninyo.”
These things now when they are telling He Himself (*k*) (Jesus *K*) stood in midst of them and says to them; Peace to you.
37 Apan sila nangalisang ug napuno sa kahadlok, daw nakakita sila ug kalag.
Having been terrified however and filled with fear having been they were thinking [themselves] a spirit to see.
38 Si Jesus miingon kanila, “Nganong nasamok kamo? Nganong adunay mga pangutana nga mitungha sa inyong mga kasingkasing?
And He said to them; Why troubled are you and through why doubts do come up in (the heart *N(k)O*) of you?
39 Tan-awa ang akong mga kamot ug mga tiil, nga kini ako mismo. Hikapa ako ug tan-awa. Kay ang kalag walay unod ug mga bukog, nga sa makita ninyo anaa kanako.”
do see the hands of Me and the feet of Me that I myself am He himself; do touch Me and do see for a spirit flesh and bones not has even as Me myself you see having.
40 Sa dihang gisulti niya kini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug mga tiil.
And this having said (He showed *N(k)O*) to them the hands and the feet.
41 Sa dihang dili pa sila makatuo sa hilabihang kalipay ug pagkahibulong, si Jesus miingon kanila, “Naa ba kamoy bisag unsa nga pagkaon?”
Still now while are disbelieving they for the joy and amazement He said to them; Have you anything to eat here?
42 Gihatagan nila siya ug sinugbang isda.
And they gave to Him of a fish broiled part (and from honeycomb tablet. *KO*)
43 Gikuha kini ni Jesus ug gikaon sa ilang atubangan.
And having taken [it] before them He ate [it].
44 Siya miingon kanila, “Kaniadtong ako kauban ninyo, ako miingon kaninyo nga ang tanan nga nahisulat sa balaod ni Moises ug ang mga propeta ug ang mga Salmo kinahanglan matuman.”
He said now (unto *no*) (to them; *N(k)O*) These [are] the words (of mine *NO*) which I spoke to you still being with you that it behooves to be fulfilled all things which written in the law of Moses and (in the *no*) Prophets and in [the] Psalms concerning Me.
45 Unya iyang giablihan ang ilang mga hunahuna, aron sila makasabot sa kasulatan.
Then He opened their mind to understand the Scriptures
46 Siya miingon kanila, “Kini nahisulat, nga ang Cristo kinahanglan mag-antos, ug mabanhaw pag-usab gikan sa kamatayon sa ikatulo nga adlaw.
And He said to them that Thus it has been written (and thus it was necessary for *K*) Was to suffer the Christ and to rise out from [the] dead on the third day
47 Ug ang paghinulsol ug pagpasaylo sa mga sala kinahanglan isangyaw pinaagi sa iyang ngalan sa tanang mga nasod, sugod sa Jerusalem.
and to be proclaimed in the name of Him repentance (to *N(K)O*) forgiveness of sins to all nations (having begun *N(k)O*) from Jerusalem.
48 Kamo ang mga saksi niining mga butanga.
You yourselves (now *k*) (are *ko*) witnesses of these things,
49 Tan-awa, Akong ipadala ang saad sa akong Amahan alang kaninyo. Apan hulata didto sa siyudad, hangtod kamo masul-oban sa gahom nga gikan sa kahitas-an.”
And behold (I myself am sending *NK(o)*) the promise of the Father of Mine upon you. you yourselves however do remain in the city (Jerusalem *k*) until that you may be clothed with from on high power.
50 Unya si Jesus migiya kanila pagawas hangtod anaa na sila duol sa Bitania. Gipataas niya iyang mga kamot, ug gipanalanginan sila.
He led now them out until (to *N(k)O*) Bethany, and having lifted up the hands of Him He blessed them.
51 Kini nahitabo, samtang siya mipanalangin kanila, siya mibiya kanila ug gibayaw ngadto sa kalangitan.
And it came to pass during the blessing by Him them He was separated from them and was carried up into heaven.
52 Ug sila midayeg kaniya, ug mibalik sa Jerusalem sa dakong kalipay.
And they themselves having worshiped Him returned to Jerusalem with joy great
53 Sila anaa kanunay sa templo, nagapanalangin sa Dios.
and were (through *N(K)O*) (all [times] *N(k)O*) in the temple (praising and *KO*) blessing God. (Amen *K*)
