< Lucas 24 >

1 Sayo sa buntag sa unang adlaw sa semana, sila miabot sa lubnganan, dala ang mga pahumot nga ilang giandam.
Now on the first day of the week, very early in the morning, they came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 Nakita nila ang bato nga naligid palayo gikan sa lubnganan.
And they found the stone rolled away from the tomb;
3 Misulod sila, apan wala nila nakita ang lawas ni Ginoong Jesus.
and on entering they found not the body of the Lord Jesus.
4 Nahitabo kini, samtang nahibulong sila mahitungod niini, sa kalit lang, duha ka mga lalaki ang mitindog nga nagsuot ug makasisilaw nga bisti.
And it came to pass, as they were much perplexed about this, lo! two men stood by them in glittering apparel;
5 Samtang ang mga babaye napuno sa kahadlok ug miduko sa ilang mga dagway sa yuta, sila miingon sa mga babaye, “Nganong nangita kamo sa buhi taliwala sa patay?
and when they were terrified, and bowed their faces to the earth, the men said to them, Why seek ye the living among the dead?
6 Wala siya dinhi, apan nabanhaw! Hinumdumi kung giunsa niya pagsulti kaninyo kaniadtong anaa pa siya sa Galilea,
He is not here, but hath risen. Remember how be spoke to you while yet in Galilee,
7 miingon nga ang Anak sa Tawo kinahanglan itugyan ngadto sa mga kamot sa makasasala nga mga tawo ug ilansang sa krus, ug sa ikatulo ka adlaw, mabanhaw pag-usab.”
saying, The Son of man must be delivered up into the hands of sinners, and be crucified, and rise again on the third day.
8 Ang mga babaye nakahinumdum sa iyang mga pulong,
And they remembered his words.
9 ug nibalik gikan sa lubnganan ug nagsulti niining tanan nga mga butang sa napulo ug usa ug sa tanan.
And returning from the tomb, they told all these things to the eleven, and to all the rest.
10 Karon si Maria Magdalena, Joana, Maria ang inahan si Santiago, ug ang uban nga mga babaye nga kauban nila misugilon niining mga butang sa mga apostoles.
It was Mary the Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James; and the other women with them told these things to the apostles.
11 Apan kini nga mensahe sama sa walay pulos nga istorya alang sa mga apostoles, ug sila wala motuo sa mga babaye.
And these words seemed to them as an idle tale, and they did not believe them.
12 Apan si Pedro mibarog, ug midagan padulong sa lubnganan, ug nagyukbo ug nitan-aw sa sulod, nakita niya ang panapton nga lino nga mao nalang ang nahibilin. Dayon si Pedro mipauli sa iyang balay, nahibulong kung unsa ang nahitabo.
13 Tan-awa, duha kanila mopaingon anang adlawa sa baryo nga ginganlan ug Emaus, nga 60 ka estadyum gikan sa Jerusalem.
And lo! two of them were going the same day to a village called Emmaus, distant a hundred and sixty furlongs from Jerusalem.
14 Sila nag-istoryahanay mahitungod sa tanang mga butang nga nahitabo.
And they were conversing together about all those things which had taken place.
15 Nahitabo kini, samtang sila naghisgotanay ug nagpangotan-anay, si Jesus sa iyang kaugalingon mipaduol ug mikuyog kanila.
And it came to pass, while they were conversing and reasoning, that Jesus himself drew near, and went with them.
16 Apan gipugngan ang ilang mga mata sa pag-ila kaniya.
But their eyes were restrained from knowing him.
17 Si Jesus miingon kanila, “Unsa inyong giistoryahang duha samtang kamo nagalakaw?” Sila mitindog nga magul-anon.
And he said to them, What discourse is this which ye have one with another, as ye are walking? And they stood sad.
18 Ang usa kanila, ginganlan ug Cleopas, mitubag kaniya, “Ikaw ra ba ang usa ka tawo sa Jerusalem nga wala nakahibalo sa mga butang nga nahitabo didto karong mga adlawa?”
And one, whose name was Cleopas, answering said to him, Art thou the only sojourner in Jerusalem that doth not know the things which have come to pass there in these days?
19 Si Jesus miingon kanila, “Unsa nga mga butang?” Sila mitubag kaniya, “Ang mga butang nga mahitungod kang Jesus nga Nasareno, nga usa ka propeta, gamhanan sa buhat ug pulong atubangan sa Dios ug sa tanan tawo.
And he said to them, What things? And they said to him, The things relating to Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in word and deed before God and all the people;
20 Ug giunsa sa mga pangulong pari ug atong mga magmamando pagtugyan kaniya aron hukman sa silot sa kamatayon ug paglansang kaniya sa krus.
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
21 Apan kami naglaum nga siya maoy mohatag ug kagawasan sa Israel. O, ug bisan pa niining tanan, karon ang ikatulo nga adlaw sukad nga kining mga butang nahitabo.
But we are hoping that it is he who is to redeem Israel; moreover, besides all this, it is the third day since these things were done.
22 Apan usab, ang uban nga mga babaye nga among kauban nagpahibulong kanamo, nga miadto sa lubnganan sayo sa kabuntagon.
And furthermore certain women of our company have amazed us; for going early to the tomb,
23 Sa dihang wala nila makita ang iyang lawas, sila miabot, ug miingon nga sila nakakita ug panan-awon sa mga anghel nga nag-ingon kanila nga siya nabuhi.
they did not find his body, and came, saying that they had even seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 Pipila sa mga tawo kinsa miuban padulong sa lubnganan, ug nakita ang sama sa gisulti sa mga babaye. Apan wala nila siya nakita.”
And some of those who were with us went to the tomb, and found it to be as the women had said; but him they saw not.
25 Si Jesus miingon kanila, “O buangbuang nga mga tawo ug hinay ang kasingkasing sa pagtuo sa tanan nga gipang-istorya sa mga propeta!
And he said to them, O dull of apprehension, and slow of heart to believe all that the Prophets have spoken!
26 Dili ba mahinungdanon ang pagsakripisyo ni Cristo niining mga butanga, ug musulod diha sa iyang himaya?”
Was it not necessary that the Christ should suffer these things, and enter into his glory?
27 Sa sinugdanan gikan kang Moises ug sa tanan nga mga propeta, gipasabot ni Jesus kanila ang mga butang nga may kalabotan sa iyang kaugalingon ngadto sa tanan nga kasulatan.
And beginning with Moses and all the Prophets he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
28 Sa dihang duol na sila sa baryo, diin sila mopadulong, si Jesus milihok ingon nga siya molakaw pagpadayon.
And they drew near to the village whither they were going; and he made as though he would go further.
29 Apan sila mipugos kaniya, ug miingon, “Pabilin kauban kanamo, tungod kay duol na ang gabii ug ang adlaw hapit na mahuman.” Busa si Jesus misulod ug mipabilin uban kanila.
But they constrained him, saying, Abide with us, for it is towards evening, and the day is now far spent. And he went in to stay with them.
30 Kini nahitabo, sa dihang siya milingkod kauban nila aron sa pagpangaon, gikuha niya ang tinapay, gipanalanginan kini, ug gipikaspikas, ug gihatag kanila.
And it came to pass, as he was at table with them, that he took the bread, and blessed it, and broke and gave it to them.
31 Unya naablihan ang ilang mga mata, ug sila nakaila kaniya, ug siya nawala sa ilang panan-aw.
And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
32 Sila miingon sa usag-usa, “Wala ba midilaab ang sulod sa atong mga kasingkasing, sa dihang siya nakig-istorya kanato sa dalan, samtang giablihan niya kanato ang kasulatan?”
And they said one to another, Did not our hearts burn within us while he talked with us on the way, while he opened to us the Scriptures?
33 Sila nanindog niadtong orasa, ug mibalik sa Jerusalem. Nakita nila ang napulo ug usa nga nagtigum, ug kadtong mga nikuyog kanila,
And they rose up the same hour, and returned to Jerusalem; and they found the eleven and those who were with them gathered together,
34 miingon, “Ang Ginoo tinuod nga nabanhaw, ug nagpakita kang Simon.”
saying, The Lord hath risen indeed, and hath appeared to Simon.
35 Busa ilang gisulti ang mga butang nga nahitabo sa ilang pagpadulong, ug kung giunsa ni Jesus pagpakita kanila pinaagi sa pagpikas sa tinapay.
And they told what had happened on the way, and how he became known to them in the breaking of the bread.
36 Sa dihang gihisgotan nila kining mga butang, si Jesus sa iyang kaugalingon mibarog sa ilang taliwala, ug siya miingon, “Ang kalinaw maanaa kaninyo.”
And while they were thus speaking, he himself stood in the midst of them.
37 Apan sila nangalisang ug napuno sa kahadlok, daw nakakita sila ug kalag.
But they were terrified and affrighted, and supposed that they beheld a spirit.
38 Si Jesus miingon kanila, “Nganong nasamok kamo? Nganong adunay mga pangutana nga mitungha sa inyong mga kasingkasing?
And he said to them, Why are ye troubled? and why do doubts arise in your hearts?
39 Tan-awa ang akong mga kamot ug mga tiil, nga kini ako mismo. Hikapa ako ug tan-awa. Kay ang kalag walay unod ug mga bukog, nga sa makita ninyo anaa kanako.”
See my hands and my feet, that it is I myself. Handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
40 Sa dihang gisulti niya kini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug mga tiil.
41 Sa dihang dili pa sila makatuo sa hilabihang kalipay ug pagkahibulong, si Jesus miingon kanila, “Naa ba kamoy bisag unsa nga pagkaon?”
And while they still disbelieved for joy, and wondered, he said to them, Have ye anything here to eat?
42 Gihatagan nila siya ug sinugbang isda.
And they gave him a piece of a broiled fish.
43 Gikuha kini ni Jesus ug gikaon sa ilang atubangan.
And he took and ate it before them.
44 Siya miingon kanila, “Kaniadtong ako kauban ninyo, ako miingon kaninyo nga ang tanan nga nahisulat sa balaod ni Moises ug ang mga propeta ug ang mga Salmo kinahanglan matuman.”
And he said to them, These are my words which I spoke to you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled which are written in the Law of Moses, and the Prophets, and the Psalms, concerning me.
45 Unya iyang giablihan ang ilang mga hunahuna, aron sila makasabot sa kasulatan.
Then he opened their understanding, that they might understand the Scriptures.
46 Siya miingon kanila, “Kini nahisulat, nga ang Cristo kinahanglan mag-antos, ug mabanhaw pag-usab gikan sa kamatayon sa ikatulo nga adlaw.
And he said to them, Thus it is written, that the Christ should suffer, and should rise from the dead on the third day,
47 Ug ang paghinulsol ug pagpasaylo sa mga sala kinahanglan isangyaw pinaagi sa iyang ngalan sa tanang mga nasod, sugod sa Jerusalem.
and that repentance for the remission of sins should be preached in his name among all the nations, beginning at Jerusalem.
48 Kamo ang mga saksi niining mga butanga.
Ye are witnesses of these things.
49 Tan-awa, Akong ipadala ang saad sa akong Amahan alang kaninyo. Apan hulata didto sa siyudad, hangtod kamo masul-oban sa gahom nga gikan sa kahitas-an.”
And I send forth upon you that which hath been promised by my Father; but do ye tarry in the city, until ye are endued with power from on high.
50 Unya si Jesus migiya kanila pagawas hangtod anaa na sila duol sa Bitania. Gipataas niya iyang mga kamot, ug gipanalanginan sila.
And he led them out as far as to Bethany; and he lifted up his hands and blessed them.
51 Kini nahitabo, samtang siya mipanalangin kanila, siya mibiya kanila ug gibayaw ngadto sa kalangitan.
And it came to pass, while he blessed them, that he parted from them.
52 Ug sila midayeg kaniya, ug mibalik sa Jerusalem sa dakong kalipay.
And they returned to Jerusalem with great joy,
53 Sila anaa kanunay sa templo, nagapanalangin sa Dios.
and were continually in the temple, praising God.

< Lucas 24 >