Lucas 24
1 Sayo sa buntag sa unang adlaw sa semana, sila miabot sa lubnganan, dala ang mga pahumot nga ilang giandam.
On the first day of the week, very early in the morning, the women came to the tomb, bringing the spices they had prepared.
2 Nakita nila ang bato nga naligid palayo gikan sa lubnganan.
They found the stone rolled away from the tomb,
3 Misulod sila, apan wala nila nakita ang lawas ni Ginoong Jesus.
but when they entered, they did not find the body of the Lord Jesus.
4 Nahitabo kini, samtang nahibulong sila mahitungod niini, sa kalit lang, duha ka mga lalaki ang mitindog nga nagsuot ug makasisilaw nga bisti.
While they were puzzling over this, suddenly two men in radiant apparel stood beside them.
5 Samtang ang mga babaye napuno sa kahadlok ug miduko sa ilang mga dagway sa yuta, sila miingon sa mga babaye, “Nganong nangita kamo sa buhi taliwala sa patay?
As the women bowed their faces to the ground in terror, the two men asked them, “Why do you look for the living among the dead?
6 Wala siya dinhi, apan nabanhaw! Hinumdumi kung giunsa niya pagsulti kaninyo kaniadtong anaa pa siya sa Galilea,
He is not here; He has risen! Remember how He told you while He was still in Galilee:
7 miingon nga ang Anak sa Tawo kinahanglan itugyan ngadto sa mga kamot sa makasasala nga mga tawo ug ilansang sa krus, ug sa ikatulo ka adlaw, mabanhaw pag-usab.”
‘The Son of Man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and on the third day rise again.’”
8 Ang mga babaye nakahinumdum sa iyang mga pulong,
Then they remembered His words.
9 ug nibalik gikan sa lubnganan ug nagsulti niining tanan nga mga butang sa napulo ug usa ug sa tanan.
And when they returned from the tomb, they reported all these things to the Eleven and to all the others.
10 Karon si Maria Magdalena, Joana, Maria ang inahan si Santiago, ug ang uban nga mga babaye nga kauban nila misugilon niining mga butang sa mga apostoles.
It was Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the other women with them who told this to the apostles.
11 Apan kini nga mensahe sama sa walay pulos nga istorya alang sa mga apostoles, ug sila wala motuo sa mga babaye.
But their words seemed like nonsense to them, and they did not believe the women.
12 Apan si Pedro mibarog, ug midagan padulong sa lubnganan, ug nagyukbo ug nitan-aw sa sulod, nakita niya ang panapton nga lino nga mao nalang ang nahibilin. Dayon si Pedro mipauli sa iyang balay, nahibulong kung unsa ang nahitabo.
Peter, however, got up and ran to the tomb. And after bending down and seeing only the linen cloths, he went away, wondering to himself what had happened.
13 Tan-awa, duha kanila mopaingon anang adlawa sa baryo nga ginganlan ug Emaus, nga 60 ka estadyum gikan sa Jerusalem.
That same day two of them were going to a village called Emmaus, about seven miles from Jerusalem.
14 Sila nag-istoryahanay mahitungod sa tanang mga butang nga nahitabo.
They were talking with each other about everything that had happened.
15 Nahitabo kini, samtang sila naghisgotanay ug nagpangotan-anay, si Jesus sa iyang kaugalingon mipaduol ug mikuyog kanila.
And as they talked and deliberated, Jesus Himself came up and walked along with them.
16 Apan gipugngan ang ilang mga mata sa pag-ila kaniya.
But their eyes were kept from recognizing Him.
17 Si Jesus miingon kanila, “Unsa inyong giistoryahang duha samtang kamo nagalakaw?” Sila mitindog nga magul-anon.
He asked them, “What are you discussing so intently as you walk along?” They stood still, with sadness on their faces.
18 Ang usa kanila, ginganlan ug Cleopas, mitubag kaniya, “Ikaw ra ba ang usa ka tawo sa Jerusalem nga wala nakahibalo sa mga butang nga nahitabo didto karong mga adlawa?”
One of them, named Cleopas, asked Him, “Are You the only visitor to Jerusalem who does not know the things that have happened there in recent days?”
19 Si Jesus miingon kanila, “Unsa nga mga butang?” Sila mitubag kaniya, “Ang mga butang nga mahitungod kang Jesus nga Nasareno, nga usa ka propeta, gamhanan sa buhat ug pulong atubangan sa Dios ug sa tanan tawo.
“What things?” He asked. “The events involving Jesus of Nazareth,” they answered. “This man was a prophet, powerful in speech and action before God and all the people.
20 Ug giunsa sa mga pangulong pari ug atong mga magmamando pagtugyan kaniya aron hukman sa silot sa kamatayon ug paglansang kaniya sa krus.
Our chief priests and rulers delivered Him up to the sentence of death, and they crucified Him.
21 Apan kami naglaum nga siya maoy mohatag ug kagawasan sa Israel. O, ug bisan pa niining tanan, karon ang ikatulo nga adlaw sukad nga kining mga butang nahitabo.
But we were hoping He was the One who would redeem Israel. And besides all this, it is the third day since these things took place.
22 Apan usab, ang uban nga mga babaye nga among kauban nagpahibulong kanamo, nga miadto sa lubnganan sayo sa kabuntagon.
Furthermore, some of our women astounded us. They were at the tomb early this morning,
23 Sa dihang wala nila makita ang iyang lawas, sila miabot, ug miingon nga sila nakakita ug panan-awon sa mga anghel nga nag-ingon kanila nga siya nabuhi.
but they did not find His body. They came and told us they had seen a vision of angels, who said that Jesus was alive.
24 Pipila sa mga tawo kinsa miuban padulong sa lubnganan, ug nakita ang sama sa gisulti sa mga babaye. Apan wala nila siya nakita.”
Then some of our companions went to the tomb and found it just as the women had described. But Him they did not see.”
25 Si Jesus miingon kanila, “O buangbuang nga mga tawo ug hinay ang kasingkasing sa pagtuo sa tanan nga gipang-istorya sa mga propeta!
Then Jesus said to them, “O foolish ones, how slow are your hearts to believe all that the prophets have spoken!
26 Dili ba mahinungdanon ang pagsakripisyo ni Cristo niining mga butanga, ug musulod diha sa iyang himaya?”
Was it not necessary for the Christ to suffer these things and then to enter His glory?”
27 Sa sinugdanan gikan kang Moises ug sa tanan nga mga propeta, gipasabot ni Jesus kanila ang mga butang nga may kalabotan sa iyang kaugalingon ngadto sa tanan nga kasulatan.
And beginning with Moses and all the Prophets, He explained to them what was written in all the Scriptures about Himself.
28 Sa dihang duol na sila sa baryo, diin sila mopadulong, si Jesus milihok ingon nga siya molakaw pagpadayon.
As they approached the village where they were headed, He seemed to be going farther.
29 Apan sila mipugos kaniya, ug miingon, “Pabilin kauban kanamo, tungod kay duol na ang gabii ug ang adlaw hapit na mahuman.” Busa si Jesus misulod ug mipabilin uban kanila.
But they pleaded with Him, “Stay with us, for it is nearly evening and the day is almost over.” So He went in to stay with them.
30 Kini nahitabo, sa dihang siya milingkod kauban nila aron sa pagpangaon, gikuha niya ang tinapay, gipanalanginan kini, ug gipikaspikas, ug gihatag kanila.
While He was reclining at the table with them, He took bread, spoke a blessing and broke it, and gave it to them.
31 Unya naablihan ang ilang mga mata, ug sila nakaila kaniya, ug siya nawala sa ilang panan-aw.
Then their eyes were opened and they recognized Jesus—and He disappeared from their sight.
32 Sila miingon sa usag-usa, “Wala ba midilaab ang sulod sa atong mga kasingkasing, sa dihang siya nakig-istorya kanato sa dalan, samtang giablihan niya kanato ang kasulatan?”
They asked each other, “Were not our hearts burning within us as He spoke with us on the road and opened the Scriptures to us?”
33 Sila nanindog niadtong orasa, ug mibalik sa Jerusalem. Nakita nila ang napulo ug usa nga nagtigum, ug kadtong mga nikuyog kanila,
And they got up that very hour and returned to Jerusalem. There they found the Eleven and those with them, gathered together
34 miingon, “Ang Ginoo tinuod nga nabanhaw, ug nagpakita kang Simon.”
and saying, “The Lord has indeed risen and has appeared to Simon!”
35 Busa ilang gisulti ang mga butang nga nahitabo sa ilang pagpadulong, ug kung giunsa ni Jesus pagpakita kanila pinaagi sa pagpikas sa tinapay.
Then the two told what had happened on the road, and how they had recognized Jesus in the breaking of the bread.
36 Sa dihang gihisgotan nila kining mga butang, si Jesus sa iyang kaugalingon mibarog sa ilang taliwala, ug siya miingon, “Ang kalinaw maanaa kaninyo.”
While they were describing these events, Jesus Himself stood among them and said, “Peace be with you.”
37 Apan sila nangalisang ug napuno sa kahadlok, daw nakakita sila ug kalag.
But they were startled and frightened, thinking they had seen a spirit.
38 Si Jesus miingon kanila, “Nganong nasamok kamo? Nganong adunay mga pangutana nga mitungha sa inyong mga kasingkasing?
“Why are you troubled,” Jesus asked, “and why do doubts arise in your hearts?
39 Tan-awa ang akong mga kamot ug mga tiil, nga kini ako mismo. Hikapa ako ug tan-awa. Kay ang kalag walay unod ug mga bukog, nga sa makita ninyo anaa kanako.”
Look at My hands and My feet. It is I Myself. Touch Me and see—for a spirit does not have flesh and bones, as you see I have.”
40 Sa dihang gisulti niya kini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug mga tiil.
And when He had said this, He showed them His hands and feet.
41 Sa dihang dili pa sila makatuo sa hilabihang kalipay ug pagkahibulong, si Jesus miingon kanila, “Naa ba kamoy bisag unsa nga pagkaon?”
While they were still in disbelief because of their joy and amazement, He asked them, “Do you have anything here to eat?”
42 Gihatagan nila siya ug sinugbang isda.
So they gave Him a piece of broiled fish,
43 Gikuha kini ni Jesus ug gikaon sa ilang atubangan.
and He took it and ate it in front of them.
44 Siya miingon kanila, “Kaniadtong ako kauban ninyo, ako miingon kaninyo nga ang tanan nga nahisulat sa balaod ni Moises ug ang mga propeta ug ang mga Salmo kinahanglan matuman.”
Jesus said to them, “These are the words I spoke to you while I was still with you: Everything must be fulfilled that is written about Me in the Law of Moses, the Prophets, and the Psalms.”
45 Unya iyang giablihan ang ilang mga hunahuna, aron sila makasabot sa kasulatan.
Then He opened their minds to understand the Scriptures.
46 Siya miingon kanila, “Kini nahisulat, nga ang Cristo kinahanglan mag-antos, ug mabanhaw pag-usab gikan sa kamatayon sa ikatulo nga adlaw.
And He told them, “This is what is written: The Christ will suffer and rise from the dead on the third day,
47 Ug ang paghinulsol ug pagpasaylo sa mga sala kinahanglan isangyaw pinaagi sa iyang ngalan sa tanang mga nasod, sugod sa Jerusalem.
and in His name repentance and forgiveness of sins will be proclaimed to all nations, beginning in Jerusalem.
48 Kamo ang mga saksi niining mga butanga.
You are witnesses of these things.
49 Tan-awa, Akong ipadala ang saad sa akong Amahan alang kaninyo. Apan hulata didto sa siyudad, hangtod kamo masul-oban sa gahom nga gikan sa kahitas-an.”
And behold, I am sending the promise of My Father upon you. But remain in the city until you have been clothed with power from on high.”
50 Unya si Jesus migiya kanila pagawas hangtod anaa na sila duol sa Bitania. Gipataas niya iyang mga kamot, ug gipanalanginan sila.
When Jesus had led them out as far as Bethany, He lifted up His hands and blessed them.
51 Kini nahitabo, samtang siya mipanalangin kanila, siya mibiya kanila ug gibayaw ngadto sa kalangitan.
While He was blessing them, He left them and was carried up into heaven.
52 Ug sila midayeg kaniya, ug mibalik sa Jerusalem sa dakong kalipay.
And they worshiped Him and returned to Jerusalem with great joy,
53 Sila anaa kanunay sa templo, nagapanalangin sa Dios.
praising God continually in the temple.
