Pagbangotan 4
1 Ang bulawan hingpit nang natay-an; ang labing lunsay nga bulawan nausab na. Ang balaan nga mga bato gibubo na sa ulohan sa matag dalan.
How gold has tarnished! Even pure gold has lost its shine! Jewels from the Temple have been scattered on every street corner.
2 Ang mga anak nga lalaki sa Zion bililhon, gihatagan ug mas dako nga bili kaysa lunsay nga bulawan. Apan karon giisip na sila ingon nga walay pulos nga banga nga hinimo sa magkukulon.
Look at how the precious people of Zion, worth their weight in gold, are now valued like cheap clay jars made by a potter!
3 Bisan ang ihalas nga mga iro mopagawas man sa ilang mga suso aron sa pagpasuso sa ilang mga itoy, apan ang anak nga babaye sa akong mga katawhan ingon na kapintas sama sa mga langgam nga abistros sa kamingawan.
Even jackals nurse their young at their breasts, but the women of my people have become cruel, like an ostrich in the desert.
4 Ang dila sa bata nga masuso mitapot na sa alingagngag sa iyang baba uban sa kauhaw; ang mga bata nangayo ug tinapay, apan walay alang kanila.
The nursing babies are so thirsty that their tongues stick to the roof of their mouths. Little children beg for food, but nobody gives them anything.
5 Ang usa nga nagakaon ug mahalon nga mga pagkaon nahimo na karong tinalikdan, ug gipanggutom sa kadalanan; kadtong nagsuot ug pula nga mga bisti anaa na karon sa ibabaw sa dinam-ok nga mga basura.
Those who used to eat gourmet food now die starving in the streets. Those who dressed in fine clothes from their childhood now live in heaps of rubbish.
6 Ang kasal-anan sa anak nga babaye sa akong katawhan mas dako pa kaysa sala sa Sodoma, nga gipukan sa usa ka higayon, bisan tuod walay mga kamot nga naggapos kaniya.
Jerusalem's punishment is worse than sinful Sodom's, which was destroyed in a brief moment, without the help of human hands.
7 Ang iyang mga pangulo kaniadto nagadan-ag sama sa nieve ug sama kaputi sa gatas. Ang ilang mga lawas mas mapula kaysa pagang; ang ilang hulagway sama sa sapiro.
Her leaders were purer than snow, whiter than milk; their bodies were a healthier red than coral, and they shone like lapis lazuli.
8 Apan karon ang kangitngit nagpaitom na sa ilang mga panagway, ug dili na sila mailhan diha sa kadalanan, kay ang ilang mga panit mitapot na sa nauga nilang mga bukog. Nahimo na kining ingon kauga sa kahoy!
But now they look blacker than soot; no one recognizes them in the street. Their skin has shrunk to their bones and is as dry as wood.
9 Kadtong gipatay pinaagi sa espada mas maayo pa kaysa niadtong namatay pinaagi sa kagutom; mas maayo pa sila kaysa niadtong gipanglabay, giduslak pinaagi sa kagutom tungod sa kakulang sa bisan unsang mga tanom gikan sa kaumahan.
Those killed by the sword are better off than those who die of hunger, who slowly waste away in agony because the fields produce no crops.
10 Ang mga kamot kaniadto sa manggiluluy-on nga mga kababayen-an nagluto na sa ilang kaugalingon nga mga anak! Ang ilang mga anak nahimo na nilang pagkaon sa dihang nangalaglag ang akong katawhan.
The hands of loving women have cooked their own children to eat during the destruction of Jerusalem.
11 Natagbaw si Yahweh sa iyang kapungot. Gibubo niya ang nagdilaab niya nga kasuko; gidagkotan niya ang usa ka kalayo diha sa Zion, ug gilamoy niini ang iyang mga patukoranan.
The Lord has given full expression to his anger. He has poured out his fury. He has started a fire in Zion, and it has burned down her very foundations.
12 Bisan ang mga hari sa kalibotan ni bisan kinsa nga mga lumulupyo sa kalibotan dili makatuo nga ang kabatok ug ang kaaway makasulod sa mga ganghaan sa Jerusalem.
No king on earth—in fact nobody in all the world—thought that an enemy or attacker could enter the gates of Jerusalem.
13 Apan nabuhat nila kini, tungod sa mga sala sa iyang mga propeta, ug sa mga kasal-anan sa iyang mga pari nga nagpaula sa dugo sa mga matarong sa iyang taliwala.
But this happened because of the sins of her prophets and the wickedness of her priests, who shed the blood of the innocent right there in the city.
14 Kadtong mga propeta ug mga pari naglatagaw na karon sama sa mga tawo nga buta diha sa kadalanan. Nahugawan sila pinaagi sa dugo busa walay bisan usa nga makahimo sa paghikap bisan sa ilang mga bisti.
They wandered like blind men through the streets, made unclean by this blood, so no one would touch their clothes.
15 “Palayo! Mahugaw,” kining mga propeta ug mga pari misinggit. “Palayo! palayo! ayaw kamig hikapa!” Busa naglatagaw sila ngadto sa lahi nga mga kayutaan, apan bisan ang mga Gentil miingon, “Dili na sila makahimo pa sa pagpuyo dinhi ingon nga mga langyaw.”
“Go away! You're unclean!” people would shout at them, “Go away, go away! Don't touch us!” So they ran away and wandered from country to country, but the people there told them, “You can't stay here!”
16 Gipatibulaag sila ni Yahweh gikan sa iyang presensya; wala gayod siya nagtan-aw kanila uban sa pagdapig. Walay bisan usa nga midawat sa mga pari uban sa bisan unsa nga pagtahod, ug wala sila mipakita ug pagpakabana sa mga katigulangan.
The Lord himself has scattered them; he doesn't bother with them anymore. Nobody respects the priests, and nobody admires the leaders.
17 Ang among mga mata kanunay nga mapakyas sa pagpangita bisan sa walay pulos nga mga pagtabang, bisan tuod buot na nilang motan-aw sa usa ka nasod nga dili makaluwas kanamo.
We wore out our eyes pointlessly looking for help the whole time; we watched from our towers for a nation to come that couldn't save us.
18 Gisubay nila ang among mga tunob padulong sa among mga kadalanan. Ang among kataposan haduol na ug ang among mga adlaw natapos na, kay ang among kataposan miabot na.
The enemy tracked our every movement so we couldn't walk through our streets. Our end approached. Our time was up because our end had come.
19 Ang among manggugukod mas paspas pa kaysa mga agila sa kawanangan. Gipangita nila kami sa kabukiran ug naghulat kanamo diha sa kamingawan.
Our pursuers were faster than eagles in the sky. They chased us across the mountains and ambushed us in the desert.
20 Ang gininhawa sa among mga ilong, ang usa nga dinihogan ni Yahweh—ang among hari, nadakpan diha sa ilang mga lungag; mao kini ang among hari nga among giingon, “Magpuyo kami ilalom sa iyang pagpanalipod taliwala sa mga nasod.”
The king, the Lord's anointed, our country's “life-breath,” was trapped and captured by them. We had said about him, “Under his protection we will live among the nations.”
21 Pagmaya ug pagmalipayon, anak nga babaye sa Edom nga nagpuyo diha sa yuta sa Uz, kay ang kupa moabot usab diha kaninyo. Mangahubog kamo ug hukasan ninyo ang inyong kaugalingon.
Celebrate and be happy while you can, people of Edom, you who live in the land of Uz, because this cup will be passed to you too. You will get drunk and strip yourself naked.
22 Anak nga babaye sa Zion, ang silot alang sa inyong mga kasal-anan matapos na. Dili na gayod niya kamo ipabiling mga binihag. Apan anak nga babaye sa Edom, pagasilotan niya ang inyong mga sala ug ibutyag ang inyong pagkadaotan.
People of Zion, your punishment is coming to an end—he won't continue your exile for long. But he is going to punish your sins, people of Edom; he will reveal your sins.
