< Pagbangotan 3 >

1 Ako ang tawo nga nakakita sa kaalaotan sa bunal sa kapungot ni Yahweh.
Teg er den Mand, som saa Elendighed ved hans Vredes Ris.
2 Gipahilayo niya ako ug gipalakaw sa kangitngit kay sa kahayag.
Mig ledede og førte han ind i Mørke og ikke til Lys.
3 Sigurado gayod nga gihimo niya ako nga kaaway; gidagmalan niya ako sa iyang kamot sa tibuok adlaw.
Kun imod mig vendte han atter og atter sin Haand den ganske Dag.
4 Gikuniskunis niya ang akong kaunoran ug akong panit; gidugmok niya ang akong mga bukog.
Han gjorde mit Kød og min Hud gammel; han sønderbrød mine Ben.
5 Nagtukod siya ug mga babag alang kanako, ug gipaalirongan ako sa kapaitan ug kalisdanan.
Han byggede imod mig og omgav mig med Galde og Møje.
6 Gipapuyo niya ako sa mangitngit nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
Han lod mig bo i de mørke Steder som dem, der ere døde i al Evighed.
7 Nagtukod siya ug pader libot kanako, ug dili ako makaikyas. Gipabug-atan niya ang akong mga gapos.
Han tilmurede for mig, og jeg kan ikke komme ud, han gjorde min Lænke svar.
8 Bisan tuod nagtawag ug nagsinggit ako alang sa pakitabang, wala niya tagda ang akong mga pag-ampo.
Naar jeg end skriger og raaber, lukker han til for min Bøn.
9 Gibabagan niya ang akong agianan sa mga pader sa mga bato nga sinapsapan; baliko ang matag dalan nga akong agian.
Han har tilmuret mine Veje med hugne Stene, han har gjort mine Stier krogede.
10 Sama siya sa usa ka oso nga naghulat sa paghasmag kanako, usa ka liyon nga nagtago.
Han er bleven mig som en Bjørn, der ligger paa Lur, som en Løve i Skjul.
11 Gipatipas niya ang akong mga agianan. Gikuniskunis niya ako ug gibiyaan.
Han lod mine Veje bøje af, og saa sønderrev han mig; han lagde mig øde.
12 Gibinat niya ang iyang pana ug gitumong niya ako nga ig-onon alang sa udyong.
Han spændte sin Bue og stillede mig som Maalet for Pilen.
13 Gipana niya ang mga udyong sa iyang baslayan aron mosulod sa akong mga kidni.
Han lod Pile af sit Kogger trænge ind i mine Nyrer.
14 Nahimo akong kataw-anan sa tanan nakong katawhan, ang ulohan sa ilang biaybiay nga alawiton adlaw-adlaw.
Jeg er bleven alt mit Folk til Latter, deres Spottesang den ganske Dag.
15 Gipuno niya ako sa kapait ug gipugos ako pag-inom sa panyawan.
Han mættede mig med beske Urter, „han gav mig rigelig Malurt at drikke
16 Gigupok niya ang akong mga ngipon sa graba, ug gimu-mo niya ako ngadto sa abog.
og lod mine Tænder bide i Grus, han nedtrykte mig i Aske.
17 Gikuhaan mo ako ug kalinaw sa akong kinabuhi; dili na ako makahinumdom sa bisan unsa nga kalipay.
Og du bortstødte min Sjæl fra Fred, jeg har glemt det gode.
18 Busa miingon ako, “Ang akong paglahutay nahanaw na, ug ang akong paglaom diha kang Yahweh nawala na.”
Og jeg sagde: Borte er min Kraft, og hvad jeg forventede fra Herren.
19 Nahunahunaan ko ang akong kasakitan ug akong pagkahisalaag sa panyawan ug sa kapaitan.
Kom min Elendighed og min Landflygtighed i Hu: Malurt og Galde!
20 Nahunahunaan ko gayod kini, ug moyukbo ako nga wala nay paglaom.
Min Sjæl kommer det ret i Hu og er nedbøjet i mit Indre.
21 Apan nahunahunaan ko kini, ug mao kini ang hinungdan nga ako aduna pay paglaom:
Dette vil jeg tage mig til Hjerte, derfor vil jeg haabe:
22 Pinaagi kini sa matinud-anon nga kasabotan ni Yahweh mao nga wala kita gilaglag, kay ang maluloy-on niya nga mga buhat dili matapos.
Det er Herrens Miskundhed, at vi ikke ere fortærede; thi hans Barmhjertighed har ingen Ende.
23 Ang iyang maluloy-on nga mga buhat nganhi kanato bag-o matag buntag. Ang imong pagkamatinud-anon hilabihan!
Den er ny hver Morgen, din Trofasthed er stor.
24 “Si Yahweh mao ang akong panulondon,” miingon ako sa akong kaugalingon, busa molaom ako kaniya.
Herren er min Del, siger min Sjæl, derfor vil jeg haabe til ham.
25 Maayo si Yahweh sa magahulat kaniya, sa kinabuhi nga nangita kaniya.
Herren er god imod dem, som bie efter ham, imod den Sjæl, som spørger efter ham.
26 Maayo gayod nga maghulat nga hilom sa kaluwasan ni Yahweh.
Det er godt, at man haaber og er stille til Herrens Frelse.
27 Maayo kini alang sa usa ka tawo nga magpas-an ug yugo sa iyang pagkabatan-on.
Det er en Mand godt, at han bærer Aag i sin Ungdom.
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug maghilom, tungod kay gibutang kini ni Yahweh nganha kaniya.
Han vil sidde ene og tie; thi han lægger det paa ham.
29 Tugoti nga ibutang niya ang iyang baba sa abog, ug tingali mahimong adunay paglaom.
Han vil trykke sin Mund imod Støvet, om der maaske kunde være Forhaabning.
30 Tugoti nga ihatag niya ang iyang aping sa tawo nga nagsagpa kaniya. Tugoti nga mapuno siya sa kaulawan,
Han vil vende Kinden imod den, som slaar ham, han vil mættes med Forhaanelse.
31 kay ang Ginoo dili mosalikway kaniya hangtod sa kahangtoran!
Thi Herren skal ikke forkaste evindelig.
32 Kay bisan tuod nagdala siya ug kagul-anan, mopakita usab siya ug kaluoy nga naggikan sa pagkamaayo sa matinud-anon niyang kasabotan.
Thi dersom han bedrøver, da skal han dog forbarme sig efter sin store Miskundhed.
33 Kay dili siya magdaogdaog gikan sa iyang kasingkasing, o pasakitan ang mga anak sa mga tawo.
Thi det er ikke af sit Hjerte, at han plager og bedrøver Menneskens Børn.
34 Ang pagdugmok sa tanan nga binihag sa kalibotan ilalom sa iyang tiil,
For at knuse alle de bundne paa Jorden under sine Fødder,
35 ang dili pagtagad sa hustisya sa mga tawo atubangan sa Labing Taas,
for at bøje en Mands Ret for den Højestes Ansigt,
36 ang pagbaliwala sa usa ka tawo sa iyang katungod—wala ba nakakita ang Ginoo?
for at forvende et Menneskes Retssag — skuer Herren ikke ned.
37 Kinsa man ang nagasulti ug unya kini mahitabo sa dihang ang Ginoo wala nagmando niini?
Hvo er den, som har sagt noget, saa at det skete, uden at Herren befaler det?
38 Dili ba ang katalagman ug kalamposan mogawas man sa baba sa Labing Taas?
Mon Lykke og Ulykke ikke udgaa af den Højestes Mund?
39 Nganong magmulo man ang bisan kinsa nga tawo nga buhi? Nganong magmulo man ang bisan kinsa nga tawo mahitungod sa pagsilot alang sa iyang mga sala?
Hvorfor klager et Menneske som lever? — enhver for sine Synder!
40 Sulayan ug susihon nato ang atong mga pamaagi, ug mobalik pag-usab kang Yahweh.
Lader os ransage vore Veje og efterspore dem og vende om til Herren!
41 Ipataas nato ang atong mga kasingkasing ug atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan ug mag-ampo:
Lader os opløfte vort Hjerte tillige med vore Hænder til Gud i Himmelen!
42 “Nakalapas kami ug misukol batok kanimo, busa wala mo kami pasayloa.
Vi, vi have syndet og været genstridige, du tilgav ikke.
43 Gitabonan nimo ang imong kaugalingon uban sa kasuko ug nagalutos kanamo. Gipatay mo kami, ug wala mo kami gikaluy-an.
Du tildækkede os med Vrede og forfulgte os, ihjelslog, sparede ikke,
44 Gitabonan nimo ang imong kaugalingon sa panganod, aron nga walay pag-ampo nga makalahos.
Du skjulte dig med en Sky, at ingen Bøn kunde trænge igennem.
45 Gisalikway mo kami ug gidumilian sa katawhan.
Du gjorde os til Skarn og Udskud midt iblandt Folkene.
46 Ang tanan namong kaaway nagbuka sa ilang mga baba aron sa pagbiay-biay batok kanamo.
Alle vore Fjender opspilede deres Mund imod os.
47 Ang kahadlok sa bung-aw miabot kanamo, ang pagkabiniyaan ug pagkadugmok.”
Der var Forfærdelse og Gru for os, Ødelæggelse og Undergang.
48 Ang akong mata mihilak sama sa tubig sa suba tungod sa pagkadugmok sa anak nga babaye sa akong katawhan.
Mit Øje rinder med Vandbække over mit Folks Datters Undergang.
49 Ang akong mga mata wala naghunong sa pagdagayday, kay wala nay kahumanan niini
Mit Øje strømmer og bliver ikke stille, der er ingen Afladelse,
50 hangtod nga si Yahweh modungaw ug makakita gikan sa langit.
indtil Herren skuer ned og ser til fra Himmelen.
51 Ang akong mata nagdala ug hilabihan nga kasakit sa akong kinabuhi tungod sa tanang anak nga babaye sa akong siyudad.
Mit Øje voldte min Sjæl Smerte over alle min Stads Døtre.
52 Walay hunong ako nga gipangita sa akong mga kaaway sama sa usa ka langgam nga walay kapasikaran.
Hart jagede mig som en Fugl de, der vare mine Fjender uden Grund.
53 Gilaglag nila ang akong kinabuhi sa atabay ug gibutangan ug bato ang akong ulo.
De bragte mit Liv til at vorde stille i Graven og kastede en Sten over mig.
54 Milapaw ang mga tubig ibabaw sa akong ulo; Miingon ako, “Mamatay na ako!”
Der strømmede Vand ned over mit Hoved, jeg sagde: Det er forbi med mig.
55 Gitawag nako ang imong ngalan, Yahweh, gikan sa kinahiladman sa bung-aw.
Jeg kaldte paa dit Navn, Herre! fra Graven, i det dybe.
56 Nadungog nimo ang akong tingog sa dihang miingon ako, “Ayaw tagoi ang imong igdulongog gikan sa akong tawag sa pagpahupay, gikan sa akong hilak sa pagpakitabang.”
Du har hørt min Røst; tilluk ej dit Øre for mit Suk, for mit Raab!
57 Giduol mo ako sa adlaw nga mitawag ako kanimo; gisultihan mo ako, “Ayaw kahadlok!”
Du holdt dig nær den Dag, jeg kaldte paa dig, du sagde: Frygt ikke!
58 Ginoo, gipanalipdan mo ako sa dihang nahukman ang akong kinabuhi; giluwas mo ang akong kinabuhi!
Herre! du har udført min Sjæls Sag, du har udløst mit Liv.
59 Yahweh, nakita mo ang ilang pagdaogdaog kanako. Hukmi ang akong kahimtang nga makataronganon.
Herre! du har set den Uret, som sker mig, døm i min Sag!
60 Nakita mo ang tanan nilang mga buhat sa pagpanimalos, ang tanan nilang mga laraw batok kanako.
Du har set al deres Hævn, alle deres Tanker imod mig.
61 Nadungog mo ang ilang pagpanghimaraot, Yahweh, ug ang tanan nilang mga laraw mahitungod kanako.
Herre! du har hørt deres haanende Tale, alle deres Tanker imod mig,
62 Nadungog nimo ang mga ngabil niadtong nakigbatok kanako; nadungog mo ang halalom nilang mga panghunahuna batok kanako sa tibuok adlaw.
mine Modstanderes Ord og deres Anslag imod mig den ganske Dag.
63 Sa paglingkod man nila o sa ilang pagtindog, tan-awa, Yahweh! Ako mao ang ilang gibiaybiay sa ilang alawiton.
Sku, hvorledes de sidde, og hvorledes de staa op; jeg er deres Spottesang.
64 Balosi sila Yahweh, sama sa kalisod sumala sa nahimo sa ilang mga kamot.
Du skal gengælde dem, Herre! efter deres Hænders Gerning.
65 Ihatag ang pagkamahinadlokon sa ilang mga kasingkasing; ihatag ang tunglo kanila.
Du skal give dem et Dække over Hjertet, din Forbandelse hører dem til.
66 Gukda sila sa imong kasuko ug laglaga sila bisan asa ilalom sa kalangitan, Yahweh!
Du skal forfølge dem i Vrede, og ødelægge dem, at de ikke ere under Herrens Himmel.

< Pagbangotan 3 >