< Pagbangotan 2 >

1 Tungod sa dakong kasuko sa Ginoo iyang gitakloban ug itom nga panganod ang mga anak nga babaye sa Zion! Gilumpag niya ang katahom sa Israel gikan sa langit paingon sa yuta; gisalikway niya ang iyang kaugalingong tumbanan sa adlaw sa iyang kasuko.
How has the Lord covered the daughter of Zion with a cloud in his anger! He has cast the beauty of Israel down from heaven to the earth, and hasn’t remembered his footstool in the day of his anger.
2 Gilamoy sa Ginoo ug wala niya kaloy-i ang mga lungsod ni Jacob. Gilabay niya ang kusgan nga mga siyudad sa anak nga babaye sa Juda tungod sa iyang kapungot; gipukan niya sila unya gikuhaag dungog ug gipakaulawan niya ang gingharian ug ang iyang mga prinsipe.
The Lord has swallowed up all the dwellings of Jacob without pity. He has thrown down in his wrath the strongholds of the daughter of Judah. He has brought them down to the ground. He has profaned the kingdom and its princes.
3 Uban sa kabangis sa iyang kasuko iyang giwagtang ang tanang kusog sa Israel. Gibawi niya ang iyang tuong kamot ngadto kanila atubangan sa kaaway. Gisunog niya si Jacob sama sa nagdilaab nga kalayo nga nipukan sa tanang mga butang libot niini.
He has cut off all the horn of Israel in fierce anger. He has drawn back his right hand from before the enemy. He has burnt up Jacob like a flaming fire, which devours all around.
4 Gipana kita niya sama sa iyang kaaway. Mitindog siya sa nahimutangan sa gubat ingon nga kaaway, ug ang iyang kamot andam na sa pagpatay. Gipangpatay niya ang tanang mga tawo nga mahinungdanon kaayo sa panan-aw. Gibubo niya ang iyang kasuko sama sa kalayo diha sa tolda sa anak nga babaye sa Zion.
He has bent his bow like an enemy. He has stood with his right hand as an adversary. He has killed all that were pleasant to the eye. In the tent of the daughter of Zion, he has poured out his wrath like fire.
5 Nahimong sama sa kaaway ang Ginoo. Gilamoy niya ang Israel. Gilamoy niya ang tanan niyang mga palasyo; giguba niya ang ilang mga salipdanan. Gidugangan niya ang ilang mga pagbakho ug ang ilang pagbangotan sulod sa anak nga babaye sa Juda.
The Lord has become as an enemy. He has swallowed up Israel. He has swallowed up all her palaces. He has destroyed his strongholds. He has multiplied mourning and lamentation in the daughter of Judah.
6 Gisulong niya ang iyang tabernakulo nga daw usa ka lamang kini ka payag sa tanaman. Giguba niya ang dapit sa hilom nga tigomanan. Si Yahweh ang hinungdan nganong nakalimtan sa mga taga Zion ang hilom nga panagtigom ug ang Igpapahulay, tungod kay gisalikway niya ang hari ug pari diha sa kalagot sa iyang kasuko.
He has violently taken away his tabernacle, as if it were a garden. He has destroyed his place of assembly. The LORD has caused solemn assembly and Sabbath to be forgotten in Zion. In the indignation of his anger, he has despised the king and the priest.
7 Gisalikway sa Ginoo ang iyang halaran; wala niya gihatagan ug bili ang balaan niya nga puluy-anan. Gihatag niya ang mga pader sa iyang mga palasyo ngadto sa kamot sa kaaway. Nanagsinggit sila sa kadaogan diha sa balay ni Yahweh, sa adlaw sa hilom nga panagtigom.
The Lord has cast off his altar. He has abhorred his sanctuary. He has given the walls of her palaces into the hand of the enemy. They have made a noise in the LORD’s house, as in the day of a solemn assembly.
8 Nakahukom na gayod si Yahweh sa pagbungkag sa pader sa anak nga babaye sa Zion. Gibinat niya ang sukdanan ug wala niya pugngi ang iyang kamot gikan sa pagbungkag sa pader. Gipahuyang niya ang mga pader ug gipasubo niya kini.
The LORD has purposed to destroy the wall of the daughter of Zion. He has stretched out the line. He has not withdrawn his hand from destroying; He has made the rampart and wall lament. They languish together.
9 Nalumpag ang iyang mga ganghaan ngadto sa yuta; gibungkag ug gibali niya ang mga rehas sa ganghaan. Ang iyang hari ug ang iyang mga prinsipe uban na sa mga Gentil, diin wala nay balaod ni Moises. Bisan ang iyang mga propeta dili na makakita ug panan-awon gikan kang Yahweh.
Her gates have sunk into the ground. He has destroyed and broken her bars. Her king and her princes are amongst the nations where the law is not. Yes, her prophets find no vision from the LORD.
10 Nanaglingkod sa yuta ang mga katigulangan sa anak nga babaye sa Zion ug nagsubo sila sa hilom. Giwisik-wisikan nila ug abog ang ilang mga ulo; ug nagsul-ob sila ug sako. Miyukbo sa yuta ang mga ulay sa Jerusalem.
The elders of the daughter of Zion sit on the ground. They keep silence. They have cast up dust on their heads. They have clothed themselves with sackcloth. The virgins of Jerusalem hang down their heads to the ground.
11 Miundang na sa pagtulo ang akong mga luha; pula na kaayo ang akong mga mata; anaa sa kasakit ang akong kinasuloran nga bahin. Nilugwa ngadto sa yuta ang akong atay tungod sa pagkadugmok sa mga anak nga babaye sa akong katawhan, tungod kay wala nay kusog ang mga bata ug ang mga masuso nga anaa sa mga dalan sa mga baryo.
My eyes fail with tears. My heart is troubled. My bile is poured on the earth, because of the destruction of the daughter of my people, because the young children and the infants swoon in the streets of the city.
12 Nangutana sila sa ilang mga inahan, “Hain man ang tinapay ug bino?” nangakuyapan sila sama sa mga tawong samdan sa mga dalan sa siyudad, nangabugto ang ilang mga kinabuhi diha sa sabakan sa ilang mga inahan.
They ask their mothers, “Where is grain and wine?” when they swoon as the wounded in the streets of the city, when their soul is poured out into their mothers’ bosom.
13 Unsa man ang akong ikasulti kanimo, anak nga babaye sa Jerusalem? Unsa man ang akong ikatandi kanimo aron makahupay kanimo, ulay nga anak nga babaye sa Zion? Ang imong pagkalumpag daw sama kalapad sa dagat. Kinsa man ang makaayo kanimo?
What shall I testify to you? What shall I liken to you, daughter of Jerusalem? What shall I compare to you, that I may comfort you, virgin daughter of Zion? For your breach is as big as the sea. Who can heal you?
14 Malimbongon ug binuang ang mga panan-awon nga nakita sa imong mga propeta alang kanimo. Wala nila gipadayag kanimo ang imong mga kasal-anan aron ipasig-uli ang imong bahandi, apan nagtudlo hinuon sila ug mga panlimbong ug mga pangtintal alang kanimo.
Your prophets have seen false and foolish visions for you. They have not uncovered your iniquity, to reverse your captivity, but have seen for you false revelations and causes of banishment.
15 Kadtong tanan nga milabay sa dalan namakpak sa ilang mga kamot diha kanimo. Nagpanlingo sila sa ilang mga ulo batok sa anak nga babaye sa Jerusalem ug nag-ingon, “Mao ba kini ang siyudad nga ilang gitawag, 'Ang Kahingpit sa Pagkamaanyag,' 'Ang Kalipay sa Tibuok Kalibotan?'”
All that pass by clap their hands at you. They hiss and wag their head at the daughter of Jerusalem, saying, “Is this the city that men called ‘The perfection of beauty, the joy of the whole earth’?”
16 Ang tanan nimong mga kaaway nagbuka sa ilang mga baba aron sa pagbiay-biay kanimo. Nanaghoy ug nagpangagot sila sa ilang mga ngipon; nga nag-ingon, “Gilamoy na namo siya! Mao na gayod kini ang adlaw nga among gipaabot! Nakaplagan na namo kini! Nakita na namo kini!”
All your enemies have opened their mouth wide against you. They hiss and gnash their teeth. They say, “We have swallowed her up. Certainly this is the day that we looked for. We have found it. We have seen it.”
17 Nabuhat na ni Yahweh kung unsa ang iyang hukom. Natuman na niya ang iyang pulong nga gimantala niya kaniadto. Iyang gilaglag; wala siya mipakita ug kaluoy, kay gitugot man niya nga magmaya ang imong mga kaaway batok kanimo; gidugangan niya ang kusog sa imong mga kaaway.
The LORD has done that which he planned. He has fulfilled his word that he commanded in the days of old. He has thrown down, and has not pitied. He has caused the enemy to rejoice over you. He has exalted the horn of your adversaries.
18 Naninggit ang ilang mga kasing-kasing ngadto sa Ginoo, “Mga pader sa anak nga babaye sa Zion, patuloa nga daw sama sa suba ang mga luha matag-adlaw ug gabii. Ayaw paundanga ang imong kaugalingon. Ayaw hunonga ang imong paghilak.
Their heart cried to the Lord. O wall of the daughter of Zion, let tears run down like a river day and night. Give yourself no relief. Don’t let your eyes rest.
19 Tindog ug hilak matag gabii; gikan sa pagsugod sa kagabhion ibubo daw sama sa tubig ang imong kasing-kasing ngadto sa atubangan sa Ginoo. Ibayaw ang imong mga kamot ngadto sa Ginoo alang sa kinabuhi sa imong mga kabataan nga nanghigda sa kaluya uban sa kagutom diha sa kadalanan.”
Arise, cry out in the night, at the beginning of the watches! Pour out your heart like water before the face of the Lord. Lift up your hands towards him for the life of your young children, who faint for hunger at the head of every street.
20 Tan-awa, Yahweh, ug hatagi ug pagtagad kadtong mga tawo nga hilabihan nimong gipaantos. Kinahanglan bang kan-on sa mga kababayin-an ang ilang kaugalingong bunga, ang mga anak nga ilang giatiman? Kinahanglan bang ihawon ang pari ug ang propeta sulod sa balaang puluy-anan sa Ginoo?
“Look, LORD, and see to whom you have done thus! Should the women eat their offspring, the children that they held and bounced on their knees? Should the priest and the prophet be killed in the sanctuary of the Lord?
21 Nagbuy-od sa kadalanan ang mga tigulang ug mga batan-on. Nangamatay ang akong mga ulay ug ang akong kusgan nga mga kalalakin-an pinaagi sa espada. Gipatay nimo sila sa adlaw sa imong kapungot; gipatay mo sila sa bangis nga pamaagi ug wala ka mipakita ug kaluoy.
“The youth and the old man lie on the ground in the streets. My virgins and my young men have fallen by the sword. You have killed them in the day of your anger. You have slaughtered, and not pitied.
22 Imong gipatawag ang tanan kong mga kaaway palibot diha sa adlaw sa hilom nga panagtigom; walay nakaikyas, ug walay nagpabilin nga buhi sa adlaw sa kapungot ni Yahweh. Gitapos sa akong mga kaaway ang tanan nakong giatiman ug gipadako.
“You have called, as in the day of a solemn assembly, my terrors on every side. There was no one that escaped or remained in the day of the LORD’s anger. My enemy has consumed those whom I have cared for and brought up.

< Pagbangotan 2 >