Pagbangotan 1
1 Ang siyudad nga puno ug mga tawo kaniadto naglingkod na karon nga masulob-on kaayo! Nahisama siya sa usa ka biyuda, bisan ug usa siya ka gamhanan nga nasod! Prinsesa siya taliwala sa kanasoran, apan karon gipugos ngadto sa pagkaulipon!
How the city sits solitary, that was full of people. She has become as a widow, who was great among the nations. She who was a princess among the provinces has become a forced laborer.
2 Naghilak siya ug nagtiyabaw sa kagabhion, ug ang iyang mga luha mitabon sa iyang mga aping. Walay bisan usa sa iyang mga hinigugma nga mihupay kaniya. Gibudhian siya sa tanan niyang mga higala. Nahimo niya sila nga mga kaaway.
She weeps bitterly in the night, and her tears are on her cheeks; among all her lovers she has none to comfort her. All her friends have dealt treacherously with her; they have become her enemies.
3 Human sa kakabos ug pag-antos, nabihag ang Juda. Mipuyo siya taliwala sa kanasoran ug wala makakaplag ug kapahulayan. Ang tanan niyang mga maglulutos midakop kaniya sa iyang pagkawalay paglaom.
Judah has gone into exile because of affliction and harsh servitude; she dwells among the nations, she finds no rest: all her persecutors overtook her in the midst of her distress.
4 Ang mga kadalanan sa Zion nagbangotan tungod kay walay miadto sa nakatakda nga mga pista. Ang tanan niyang mga ganghaan mingaw na. Nag-agulo ang iyang mga pari. Ang iyang mga ulay nagmasulob-on, ug siya mismo anaa sa tumang kasakit.
The roads to Zion mourn, because no one comes to the solemn assembly; all her gates are desolate, her priests groan: her virgins are afflicted, and she herself is in bitterness.
5 Ang iyang mga kalaban nahimo niyang agalon; niuswag ang iyang mga kaaway. Gipaantos siya ni Yahweh tungod sa iyang daghan nga kasal-anan. Ang gagmay niyang mga anak nahimong binihag sa iyang kalaban.
Her adversaries have become the head, her enemies prosper; for Jehovah has afflicted her for the multitude of her transgressions: her young children have gone into captivity before the adversary.
6 Ug mibiya ang katahom sa anak nga babaye sa Zion. Ang iyang mga prinsipe nahisama sa mga binaw nga wala makakita ug kasabsaban, ug milakaw sila nga walay kusog atubangan sa mga nagalutos kanila.
All majesty has departed from the daughter of Zion: her leaders have become like deer that find no pasture, they fled exhausted before the pursuer.
7 Sa mga adlaw sa iyang pag-antos ug sa iyang pagkawalay pinuy-anan, hinumdoman sa Jerusalem ang tanan niya nga bililhong mga bahandi nga gipanag-iyahan niya kaniadto. Sa dihang nabihag ang iyang katawhan ngadto sa kamot sa iyang kalaban, walay mitabang kaniya. Nakita siya sa iyang mga kalaban ug mikatawa sa iyang kalaglagan.
Jerusalem remembers in the days of her affliction and wandering all her precious things that were from the days of old: when her people fell into the hand of the adversary, and no one helped her. The adversaries saw her, they mocked at her desolations.
8 Nakasala pag-ayo ang Jerusalem, busa, gihimaraot siya ingon nga usa ka butang nga mahugaw. Ang tanan nga nagpasidungog kaniya nagbugalbugal na kaniya karon sanglit nakita nila ang iyang pagkahubo. Nag-agulo siya ug misulay sa pagpalayo.
Jerusalem has grievously sinned; therefore she has become as an unclean thing; all who honored her despise her, because they have seen her nakedness: yes, she groans, and turns away.
9 Nahimo siyang dili hinlo ilalom sa iyang palda. Wala na siya naghunahuna mahitungod sa iyang kaugmaon. Makalilisang ang iyang pagkapukan. Walay naghupay kaniya. Misinggit siya, “Tan-awa ang akong pag-antos, Yahweh, kay nahimong hilabihan ka gamhanan ang kaaway!”
Her filthiness was in her skirts; she did not remember her latter end; therefore her fall was astonishing; she has no comforter. "Look, Jehovah, on my affliction, for the enemy has magnified himself."
10 Ang kaaway mikuha sa tanan nato nga mga bililhong bahandi. Nakita niya ang mga nasod nga misulod sa iyang balaang dapit, bisan tuod ug misugo ka nga dili gayod sila mosulod sa imong tigomanang dapit.
The adversary has spread out his hand on all her precious things: for she has seen that the nations have entered into her sanctuary, concerning whom you commanded that they should not enter into your assembly.
11 Ang tanan niyang katawhan nag-agulo samtang nangita sila ug tinapay. Gihatag nila ang ilang bililhong mga bahandi alang sa pagkaon aron sa pagpahiuli sa ilang kinabuhi. Tan-awa, Yahweh, ug isipa ako, kay nahimo akong walay pulos.
All her people sigh, they seek bread; they have given their precious things for food to refresh the soul. "Look, Jehovah, and see, for I am despised."
12 Wala lamang ba kini kaninyo, kamong tanan nga nagapangagi? Sud-onga ug tan-awa kung aduna bay kasubo sa uban nga sama sa kasubo nga gipahamtang kanako, sanglit gipaantos ako ni Yahweh sa adlaw sa iyang bangis nga kasuko.
Is it nothing to you, all you who pass by? Look, and see if there is any sorrow like my sorrow, which is brought on me, with which Jehovah has afflicted me in the day of his fierce anger.
13 Gikan sa kahitas-an mipadala siya ug kalayo sa akong kabukogan, ug kini mibuntog kanila. Mibukhad siya ug pukot alang sa akong tiil ug gipabalik niya ako. Gihimo niya ako nga masub-anon ug huyang kanunay.
From on high he has sent fire into my bones, and it overcame them. He has spread a net for my feet, he has turned me back. He has made me desolate and faint all the day.
14 Ang yugo sa akong paglapas gihigot pinaagi sa iyang kamot. Gitahi sila ug gibutang sa akong liog. Giwala niya ang akong kusog. Gitugyan ako sa Ginoo ngadto sa ilang mga kamot, ug dili ako makahimo sa pagtindog.
My transgressions are bound into a yoke; by his hand they are fastened together, they are set upon my neck; he has made my strength to fail. Jehovah has delivered me into their hands, against whom I am not able to stand.
15 Gipanglabay sa Ginoo ang kusgan nako nga mga kalalakin-an nga nanalipod kanako. Nagtawag siya ug panagtigom batok kanako aron sa pagdugmok sa akong kusgan nga mga kalalakin-an. Giyatakan sa Ginoo ang mga ulay nga anak nga babaye sa Juda sama sa mga ubas diha sa pug-anan ug bino.
Jehovah has rejected all my mighty men in my midst; he has called a solemn assembly against me to crush my young men. Jehovah has trodden as in a winepress the virgin daughter of Judah.
16 Mihilak ako tungod niining mga butanga. Sa akong mga mata, miagas ang tubig gikan sa akong mga mata sanglit ang tighupay nga magpahiuli sa akong kinabuhi layo kanako. Nagsubo ang akong mga anak tungod kay nagmadaugon ang mga kaaway.
For these things I weep; my eyes flow with tears; because the comforter who should refresh my soul is far from me. My children are desolate, because the enemy has prevailed.
17 Gidupa pag-ayo sa Zion ang iyang mga kamot; walay mihupay kaniya. Misugo si Yahweh nga kadtong anaa sa palibot ni Jacob mahimo niyang mga kalaban. Dili hinlo ang Jerusalem alang kanila.
Zion spreads forth her hands; there is none to comfort her. Jehovah has commanded concerning Jacob, that those who are around him should be his adversaries. Jerusalem is among them as an unclean thing.
18 Matarong si Yahweh, tungod kay misupak ako sa iyang kasugoan. Paminaw, kamong tanan nga katawhan, ug tan-awa ang akong kasubo. Ang akong mga ulay ug ang akong kusgan nga mga kalalakin-an nahimong binihag.
Jehovah is righteous, for I have rebelled against his commandment. Please listen all you people, and see my suffering. My virgins and my young men have gone into captivity.
19 Mitawag ako sa akong mga higala, apan nagmaluibon sila kanako. Ang akong mga pari ug ang akong mga kadagkoan nangalaglag ngadto sa siyudad, samtang nangita sila ug pagkaon aron sa pagpahiuli sa ilang mga kinabuhi.
I called for my lovers, but they deceived me. My priests and my elders perished in the city, while they searched for food to refresh their souls.
20 Tan-awa, Yahweh, kay ania ako sa kasakit; ang akong kinahiladmang mga bahin gigaling. Gikumot ang akong kasingkasing sulod kanako kay hilabihan gayod ang akong pagsupak. Gikan sa gawas ang espada moputol sa kinabuhi. Nahisama kini sa kamatayon diha sa balay.
See, Jehovah, for I am in distress; my stomach churns; my heart is turned within me; for I have grievously rebelled. Outside the sword bereaves, in the house it is like death.
21 Dungga ang akong pag-agulo. Walay bisan usa nga mihupay kanako. Nakadungog ang akong mga kaaway sa akong kalisod. Naglipay sila nga gibuhat nimo kini. Ipaabot ang adlaw nga imong gisaad, nga mahisama sila kanako.
They have heard that I groan; there is none to comfort me. All my enemies have heard of my trouble; they are glad that you have done it. Bring the day that you have proclaimed, so that they shall end up like me.
22 Tugoti nga ang tanan nilang pagkadaotan moabot sa imong atubangan. Paantosa sila sama sa imong pagpaantos kanako tungod sa akong paglapas; kay daghan ang akong mga pag-agulo, ug huyang ang akong kasingkasing.
Let all their wickedness come before you. Do to them, as you have done to me for all my transgressions. For my groans are many, and my heart is faint.
