< Josue 6 >

1 Karon gisirad-an na ang tanang mga pultahan sa Jerico tungod sa kasundalohan sa Israel. Wala nay nakagawas ug wala nay nakasulod.
Ang Jerico nga ay lubos na nakukubkob dahil sa mga anak ni Israel: walang nakalalabas, at walang nakapapasok.
2 Miingon si Yahweh kang Josue, “Tan-awa, gitugyan na nako ang Jerico sa imong kamot, ang hari niini, ug ang mga hanas nga kasundalohan niini.
At sinabi ng Panginoon kay Josue, Tingnan mo, aking ibinigay sa iyong kamay ang Jerico, at ang hari niyaon, at ang mga makapangyarihang lalaking matapang.
3 Kinahanglan nga manglakaw kamo libot sa siyudad, ang tanang mga lalaki nga manggugubat magalibot ug kausa sa siyudad. Kinahanglan buhaton ninyo kini sulod sa unom ka adlaw.
At iyong liligirin ang bayan, lahat ng mga lalaking pangdigma, na liligid na minsan sa bayan. Ganito mo gagawin na anim na araw.
4 Kinahanglan nga ang pito ka pari magdala ug pito ka budyong nga mga sungay sa laking karnero nga mag-una sa sagradong sudlanan sa kasabotan. Sa ikapito nga adlaw, kinahanglan nga manglakaw kamo libot sa siyudad sa makapito ka higayon, ug kinahanglan nga patingogon sa makusog sa mga pari ang mga budyong.
At pitong saserdote sa unahan ng kaban ay magdadala ng pitong pakakak na mga sungay ng tupa: at sa ikapitong araw ay inyong liligiring makapito ang bayan, at ang mga saserdote ay hihipan ang mga pakakak.
5 Unya kinahanglan nga patingogon nila ug maayo ang sungay sa laking karnero, ug sa dihang madungog ninyo ang tingog sa budyong ang tanang katawhan kinahanglan mosinggit uban sa makusog nga panagsinggit, ug ang paril sa siyudad malumpag gayod. Kinahanglan nga mosulong ang kasundalohan, ang matag usa moabante sa unahan.”
At mangyayari, na pagka hinipan nila ng matagal ang sungay ng tupa, at pagka inyong narinig ang tunog ng pakakak, ay hihiyaw ng malakas ang buong bayan; at ang kuta ng bayan ay guguho, at ang bayan ay sasampa ang bawa't isa'y tapatan sa harap niya.
6 Unya gitawag ni Josue nga anak ni Nun, ang mga pari ug giingnan sila, “Alsaha ang sagradong sudlanan sa kasabotan, ug tugoti ang pito ka pari nga magdala ug pito ka budyong nga mga sungay sa laking karnero sa atubangan sa sagradong sudlanan sa kasabotan ni Yahweh.”
At tinawag ni Josue na anak ni Nun ang mga saserdote, at sinabi sa kanila, Buhatin ninyo ang kaban ng tipan, at magdala ang pitong saserdote ng pitong pakakak na mga sungay ng tupa sa unahan ng kaban ng Panginoon.
7 Ug miingon siya sa katawhan, “Padayon kamo ug lakaw libot sa siyudad, ug paunaha sa sagradong sudlanan sa kasabotan ni Yahweh ang mga lalaki nga sangkap sa hinagiban.”
At kaniyang sinabi sa bayan, Magpauna kayo, at ligirin ninyo ang bayan, at papagpaunahin ninyo ang mga lalaking may sandata sa unahan ng kaban ng Panginoon.
8 Sama sa giingon ni Josue sa katawhan, ang pito ka pari nagdala ug pito ka budyong nga mga sungay sa laking karnero sa atubangan ni Yahweh. Samtang mipadayon sila, gipatingog nila sa makusog ang mga budyong. Ang sudlanan sa kasabotan ni Yahweh misunod kanila.
At nangyari, na pagkapagsalita ni Josue sa bayan, ay nagpauna sa Panginoon ang pitong saserdote na may tangang pitong pakakak na mga sungay ng tupa, at humihip ng mga pakakak; at ang kaban ng tipan ng Panginoon ay sumusunod sa kanila.
9 Naglakaw ug una sa mga pari ang mga lalaki nga sangkap sa hinagiban, ug gipatingog nila sa makusog ang ilang mga budyong, apan ang tigbantay sa likod nagsunod sa sagradong sudlanan sa kasabotan, ug nagpadayon ang mga pari sa pagpatingog sa ilang mga budyong.
At ang mga lalaking may sandata ay nagpauna sa mga saserdote na humihihip ng mga pakakak, at ang bantay likod ay sumusunod sa kaban, na ang mga saserdote ay humihip ng mga pakakak habang sila'y yumayaon.
10 Apan gimandoan ni Josue ang mga tawo, nga nag-ingon, “Ayaw pagsinggit. Kinahanglan nga walay tingog nga mogawas sa inyong baba hangtod sa adlaw nga mosulti ako kaninyo sa pagsinggit. Unya diha pa lamang kamo mosinggit.”
At iniutos ni Josue sa bayan, na sinasabi, Huwag kayong hihiyaw, ni huwag ninyong iparirinig ang inyong tinig, ni huwag magbubuka ang inyong bibig ng anomang salita, hanggang sa araw na aking sabihing kayo'y humiyaw; kung magkagayo'y hihiyaw kayo.
11 Busa gipalibot niya ug kausa ang sagradong sudlanan sa kasabotan sa siyudad nianang adlawa. Unya misulod sila sa ilang kampo, ug nagpabilin sila didto sa kampo sa pagkagabii.
Sa gayo'y kaniyang iniligid sa bayan ang kaban ng Panginoon, na lumigid na minsan: at sila'y nasok sa kampamento, at tumigil sa kampamento.
12 Unya mibangon si Josue sa sayo sa kabuntagon, ug gialsa sa mga pari ang sagradong sudlanan sa kasabotan ni Yahweh.
At si Josue ay bumangong maaga sa kinaumagahan, at binuhat ng mga saserdote ang kaban ng Panginoon.
13 Ang pito ka mga pari nga nagdala sa pito ka budyong nga mga sungay sa laking karnero sa atubangan sa sagradong sudlanan sa kasabotan, ug nagpadayon sa paglakaw, gipatingog nila sa makusog ang mga budyong. Ang kasundalohan nga sangkap sa hinagiban naglakaw diha sa ilang atubangan. Apan sa dihang naglakaw sunod sa sagradong sudlanan sa kasabotan ang tigbantay sa likod, unya nagpadayon sila sa pagpatingog sa mga budyong.
At ang pitong saserdote na may tangang pitong pakakak na mga sungay ng tupa sa unahan ng kaban ng Panginoon ay yumaon na patuloy, at humihihip ng mga pakakak: at ang mga lalaking may sandata ay nagpauna sa kanila; at ang bantay likod ay sumusunod sa kaban ng Panginoon, na ang mga saserdote ay humihihip ng mga pakakak habang sila'y yumayaon.
14 Nanglakaw sila libot sa siyudad sa makausa sa ikaduha nga adlaw ug mibalik ngadto sa kampo. Gibuhat nila kini sulod sa unom ka adlaw.
At sa ikalawang araw ay kanilang niligid na minsan ang bayan, at nagsibalik sa kampamento: kanilang ginawang gayon na anim na araw.
15 Mao kadto ang ikapito nga adlaw nga mibangon sila ug sayo sa banagbanag, ug nanglakaw sila libot sa siyudad sa sama gihapon nga pamaagi, niining higayona sa makapito ka higayon. Mao kini nga adlaw nga nanglakaw sila libot sa siyudad sa makapito ka higayon.
At nangyari nang ikapitong araw, na sila'y bumangong maaga sa pagbubukang liwayway, at niligid ang bayan ng gayon ding paraan na makapito: nang araw lamang na yaon kanilang niligid ang bayan na makapito.
16 Ikapito kadto nga adlaw sa dihang gipatingog sa makusog sa mga pari ang mga budyong, nga gimandoan ni Josue ang katawhan, “Singgit! Kay gihatag na ni Yahweh kaninyo ang siyudad.
At nangyari, sa ikapito, nang humihip ng mga pakakak ang mga saserdote, ay sinabi ni Josue sa bayan, Humiyaw kayo; sapagka't ibinigay na ng Panginoon sa inyo ang bayan.
17 Ang siyudad ug ang tanang anaa niini gigahin kang Yahweh aron laglagon. Si Rahab lamang ang babaye nga nagabaligya ug dungog ang mabuhi—siya ug ang tanan nga kauban niya sa iyang panimalay— tungod kay gitagoan man niya ang mga lalaki nga atong gipadala.
At ang bayan ay matatalaga sa Panginoon, yaon at ang lahat na tumatahan doon: si Rahab na patutot lamang ang mabubuhay, siya at ang lahat na kasama niya sa bahay, sapagka't kaniyang ikinubli ang mga sugo na ating sinugo.
18 Apan alang kaninyo, pagbantay mahitungod sa pagkuha sa gilain nga mga butang alang sa paglaglag, aron nga human ninyo kini mabutangan ug timailhan alang sa paglaglag, dili na dayon kamo mokuha ug bisan unsa niini. Kung buhaton ninyo kini, himoon ninyo ang kampo sa Israel nga kinahanglan laglagon ug magdala kamo ug kasamok niini.
At kayo, sa anomang paraan ay magsipagingat sa itinalagang bagay; baka pagka naitalaga na sa inyo ay kumuha kayo sa itinalagang bagay; sa gayo'y inyong ipasusumpa ang kampamento ng Israel, at inyong babagabagin.
19 Ang tanang plata, bulawan, ug ang mga butang nga hinimo sa tumbaga ug puthaw nga gilain alang kang Yahweh. Kinahanglan nga moadto kini ngadto sa tipiganan sa bahandi ni Yahweh.”
Nguni't lahat na pilak, at ginto, at mga sisidlang tanso at bakal, ay banal sa Panginoon: pawang ipapasok sa silid ng kayamanan ng Panginoon.
20 Busa naninggit ang mga tawo, ug nagpatingog sila sa mga budyong. Nahitabo kadto nga sa dihang nadungog sa mga tawo ang tingog sa budyong, naninggit sila uban sa makusog nga tingog, ug nalumpag nga nahapla ang paril busa nanungas ang mga tawo ngadto sa siyudad, ang matag usa nagdiritso sa unahan. Ug giilog nila ang siyudad.
Sa gayo'y humiyaw ang bayan, at ang mga saserdote ay humihip ng mga pakakak: at nangyari nang marinig ng bayan ang tunog ng pakakak na ang bayan ay humiyaw ng malakas, at ang kuta ay gumuho, na ano pa't ang bayan ay sumampang nasok sa siyudad, na bawa't isa'y matuwid na nagpatuloy, at kanilang sinakop ang bayan.
21 Gipukan gayod nila sa hingpit ang tanang anaa sa siyudad pinaagi sa sulab sa espada—lalaki ug babaye, batan-on ug tigulang, torong baka, karnero ug mga asno.
At kanilang lubos na nilipol ng talim ng tabak ang lahat na nasa bayan, ang lalake at gayon din ang babae, ang binata at gayon din ang matanda, at ang baka, at ang tupa, at ang asno.
22 Unya giingnan ni Josue ang duha ka lalaki nga naniid sa yuta, “Adto ngadto sa balay sa babaye nga nagbaligya sa iyang dungog. Pagawsa ang babaye ug ang tanan nga uban kaniya, sumala sa inyong gipanumpa kaniya.”
At sinabi ni Josue sa dalawang lalaking tumiktik sa lupain, Pumasok kayo sa bahay ng patutot, at ilabas ninyo roon ang babae, at ang lahat niyang tinatangkilik, na gaya ng inyong isinumpa sa kaniya.
23 Busa ang batan-on nga mga lalaki nga naniid misulod ug gidala si Rahab pagawas. Gipagawas usab nila ang iyang amahan, inahan, mga igsoon nga lalaki, ug ang tanang kaparyentihan nga uban niya. Gidala nila sila ngadto sa dapit sa gawas sa kampo sa Israel.
At ang mga binata na mga tiktik ay pumasok, at inilabas si Rahab, at ang kaniyang ama, at ang kaniyang ina, at ang kaniyang mga kapatid, at lahat ng kaniyang tinatangkilik; lahat niyang kamaganakan naman ay kanilang inilabas; at kanilang inilagay sila sa labas ng kampamento ng Israel.
24 Ug gisunog nila ang siyudad ug ang tanan nga anaa niini. Ang plata lamang, bulawan, ug mga sudlanan nga tumbaga ug puthaw ang gibutang sa tipiganan sa bahandi sa balay ni Yahweh.
At kanilang sinunog ng apoy ang bayan, at lahat na nandoon: ang pilak lamang, at ang ginto, at ang mga sisidlang tanso at bakal, ang kanilang ipinasok sa silid ng kayamanan ng bahay ng Panginoon.
25 Apan gitugotan ni Josue si Rahab ang babaye nga nagbaligya ug dungog, ang panimalay sa iyang amahan, ug ang tanan nga uban kaniya nga mabuhi. Nagpuyo siya sa Israel hangtod niining adlawa tungod kay gitagoan man niya ang mga lalaki nga gipadala ni Josue aron sa pagpaniid sa Jerico.
Nguni't si Rahab na patutot at ang sangbahayan ng kaniyang ama, at ang lahat niyang tinatangkilik, ay iniligtas na buhay ni Josue; at siya'y tumahan sa gitna ng Israel, hanggang sa araw na ito; sapagka't kaniyang ikinubli ang mga sugo na sinugo ni Josue upang tumiktik sa Jerico.
26 Unya gimandoan sila ni Josue niadtong panahona uban sa pagpanumpa, ug miingon siya, “Matinunglo sa atubangan ni Yahweh ang tawo nga motukod pag-usab niini nga siyudad sa Jerico. Ang kinabuhi sa iyang kamagulangan nga anak nga lalaki mao ang bayad, kung ipahiluna niya ang patukoranan, ug ang kinabuhi sa iyang kamanghoran nga anak nga lalaki mao ang bayad, kung tukoron niya ang mga ganghaan niini.”
At binilinan sila ni Josue sa pamamagitan ng sumpa nang panahong yaon, na sinasabi, Sumpain ang lalake sa harap ng Panginoon, na magbangon at magtayo nitong bayan ng Jerico; kaniyang inilagay ang tatagang-baon niyaon sa kamatayan ng kaniyang panganay, at kaniyang itatayo ang mga pintuang-bayan niyaon sa kamatayan ng kaniyang bunso.
27 Busa nagauban si Yahweh kang Josue, ug ang iyang kabantogan mikaylap sa tibuok yuta.
Sa gayo'y ang Panginoon ay sumama kay Josue; at ang kaniyang kabantugan ay lumaganap sa buong lupain.

< Josue 6 >