Josue 2
1 Unya si Josue nga anak ni Nun hilom nga nagpadala ug duha ka lalaki gikan sa Sitim ingon nga mga tigpaniid. Miingon siya, “Lakaw, panid-i ang tibuok yuta, ilabina ang Jerico.” Milakaw sila ug miabot sa balay sa babaye nga nagbaligya ug dungog nga ginganlan ug Rahab, ug mipahulay sila didto.
And Joshua the son of Nun sent from Shittim two spies secretly, saying, Go, see the land, even Jericho. And they went, and came into a harlot's house, named Rahab, and they lay down there.
2 Gibalita kini ngadto sa hari sa Jerico, “Tan-awa, ang mga lalaki sa Israel mianhi dinhi aron sa pagpaniid sa yuta.”
And it was told the king of Jericho, saying, Behold, men have come hither to-night from the children of Israel to search out the land.
3 Nagpadala ug pulong ang hari sa Jerico ngadto kang Rahab ug miingon, “Dad-a sa gawas ang mga lalaki nga miabot kanimo nga misulod sa imong balay, kay mianhi sila aron sa pagpaniid sa tibuok yuta.”
And the king of Jericho sent to Rahab, saying, Bring forth the men that have come to thee, who have come into thy house: for they have come to search out all the land.
4 Apan gidala sa babaye ang duha ka lalaki ug gipatago sila. Ug miingon siya, “Oo, miabot ang mga lalaki dinhi kanako, apan wala ako masayod kung asa sila gikan.
And the woman had taken and concealed the two men; and she said, Yes, the men did come unto me, but I knew not whence they were;
5 Mibiya sila sa dihang kilumkilum pa, sa dihang panahon kini sa pagsira sa ganghaan. Wala ako masayod kung asa sila paingon. “Tingalig madakpan pa ninyo sila kung magdali kamo.”
and it came to pass when the gate had to be closed, at dark, that the men went out: I know not whither the men have gone. Pursue after them quickly; for ye shall overtake them.
6 Apan gidala niya sila ngadto sa atop ug gitabonan sila ug mga tikog nga iyang gipahimutang ngadto sa atop.
But she had taken them up to the roof, and secreted them under the stalks of flax, which she had laid out on the roof.
7 Busa gigukod sila sa mga lalaki sa dalan nga nagtultol kanila ngadto sa mabaw nga bahin sa Jordan. Ug ang mga ganghaan gisirado sa diha nga ang naggukod nakagawas na.
And the men pursued after them the way to the Jordan, to the fords; and when they who pursued after them had gone out, they closed the gate.
8 Ang mga lalaki wala pa naghigda sa kagabhion, sa dihang miadto siya kanila ngadto sa atop.
And before they had lain down, she went up to them upon the roof;
9 Miingon siya, “Nasayod ako nga gihatag ni Yahweh kaninyo ang yuta ug ang kahadlok diha kaninyo miabot dinhi kanamo. Ang tanan nga mipuyo sa yuta mangatunaw diha kaninyo.
and said to the men, I know that Jehovah has given you the land, and that the dread of you has fallen on us, and that all the inhabitants of the land faint because of you.
10 Nadunggan namo nga gipamala ni Yahweh ang tubig sa Dagat nga Kabugangan alang kaninyo sa dihang migawas kamo sa Ehipto. Ug nadunggan namo kung unsa ang inyong gibuhat sa duha ka hari sa Amorihanon sa pikas bahin sa Jordan—si Sihon ug si Og—nga inyong gilaglag sa hingpit.
For we have heard that Jehovah dried up the waters of the Red sea before you when ye came out of Egypt; and what ye did to the two kings of the Amorites that were beyond the Jordan, to Sihon and to Og, whom ye utterly destroyed.
11 Sa dihang nadunggan namo kini, nangatunaw ang among mga kasingkasing ug wala nay kaisog nga nahibilin sa matag usa—kay si Yahweh nga inyong Dios, siya ang Dios sa kahitas-an sa langit ug sa kinahiladman sa kalibotan.
We heard [of it], and our heart melted, and there remained no more spirit in any man because of you; for Jehovah your God, he is God in the heavens above and on the earth beneath.
12 Unya karon, palihog pagsaad kanako pinaagi sa ngalan ni Yahweh nga, ingon nga nagmanggiluluy-on ako kaninyo, magmanggiluluy-on usab kamo uban sa panimalay sa akong amahan. Hatagi ako ug sigurado nga timaan
And now, I pray you, swear to me by Jehovah, since I have dealt kindly with you, that ye will also deal kindly with my father's house, and give me a certain sign,
13 nga inyong pagaluwason ang kinabuhi sa akong amahan, inahan, mga igsoon nga lalaki, ug babaye ug ang tanan nila nga mga pamilya, ug pagaluwason ninyo kami gikan sa kamatayon.”
that ye will let my father live, and my mother, and my brethren, and my sisters, and all that belong to them, and deliver our souls from death.
14 Miingon ang mga lalaki kaniya, “Ang among kinabuhi alang kanimo, bisan paman sa kamatayon! Kung dili nimo ipanulti ang among mga buluhaton, unya, sa dihang ihatag na ni Yahweh kining yutaa kanamo magmaluluy-on kami ug magmatinud-anon kanimo.”
And the men said to her, Our lives shall pay for yours, if ye do not make this our business known; and it shall be when Jehovah shall give us the land, that we will deal kindly and truly with thee.
15 Busa gitunton niya sila gawas sa bintana gamit ang pisi. Ang balay nga iyang gipuy-an natukod ngadto sa paril sa siyudad.
And she let them down by a cord through the window; for her house was upon the city-wall, and she dwelt upon the wall.
16 Miingon siya kanila, “Lakaw ngadto sa kabungtoran ug pagtago o basin makaplagan kamo sa nagagukod kaninyo. Pagtago didto sulod sa tulo ka adlaw hangtod nga makabalik na ang naggukod kaninyo. Unya lakaw sa inyong dalan.”
And she said to them, Go to the mountain, that the pursuers may not meet with you; and hide yourselves there three days, until the pursuers have returned; and afterwards go your way.
17 Ang mga lalaki miingon kaniya, “Dili kami mahiktan sa mga saad sa panumpa nga imong gisaad kanamo, kung dili nimo kini pagabuhaton.
And the men said to her, We will be quit of this thine oath which thou hast made us swear.
18 Sa dihang makaabot kami ngadto sa yuta, kinahanglan nga ihikot nimo kining pula nga pisi sa bintana diin imo kaming gipanaog, ug magtigom kamo ngadto sa balay ang imong amahan ug inahan, ang imong mga igsoon nga lalaki ug ang tanan nga sakop sa panimalay sa imong amahan.
Behold, when we come into the land, thou shalt bind in the window this line of scarlet thread by which thou hast let us down; and thou shalt gather to thee in the house thy father, and thy mother, and thy brethren, and all thy father's household;
19 Si bisan kinsa nga mogawas sa mga pultahan sa inyong balay ngadto sa kadalanan, ang ilang dugo maana sa ilang kaugalingon nga mga ulo ug dili kami sad-an. Apan kung modapat ang kamot ni bisan kinsa nga kauban kanimo diha sa balay, ang iyang dugo maana sa among ulo.
and it shall be, that whoever shall go out of the doors of thy house into the street, — his blood shall be upon his head, and we shall be innocent; but every one who shall be with thee in the house, his blood shall be upon our head, if any hand be upon him.
20 Apan kung ipanulti mo ang among mga buluhaton, magawasnon kami gikan sa among saad nga imong gipasaad kanamo.”
And if thou make known this our business, we will be quit of thine oath which thou hast made us swear.
21 Mitubag si Rahab, “Hinaot nga mahitabo ang inyong gisulti.” Gipalakaw niya sila ug mipahawa sila. Unya gihigot niya ang pula nga pisi ngadto sa bintana.
And she said, According to your words, so be it. And she sent them away, and they departed. And she bound the scarlet line in the window.
22 Mibiya sila ug mitungas sa kabungtoran ug nagpabilin sila didto sulod sa tulo ka adlaw hangtod nga mibalik na ang mga naggukod kanila. Gisusi sa mga naggukod ang tanang bahin sa dalan ug walay nakaplagan.
And they went, and came to the mountain, and remained there three days, until the pursuers had returned; and the pursuers sought them all the way, and found them not.
23 Miuli ang duha ka lalaki ug milatas ug mibalik ngadto kang Josue nga anak nga lalaki ni Nun, ug gisuginlan nila siya mahitungod sa tanan nga mga nahitabo kanila.
And the two men returned and came down from the mountain, and went over and came to Joshua the son of Nun, and related to him everything that had happened to them.
24 Ug miingon sila kang Josue, “Tinuod gayod nga gihatag ni Yahweh kining yutaa kanato. Ang tanan nga nagpuyo sa yuta nagakatunaw tungod kanato.
And they said to Joshua, Of a surety Jehovah has given the whole land into our hands, and even all the inhabitants of the land faint because of us.
