< Josue 11 >
1 Sa dihang nadungog kini ni Jabin, nga hari sa Asor, nagpadala siya ug mensahe ngadto kang Jobab, nga hari sa Madon, ngadto sa hari sa Simron, ug ngadto sa hari sa Acsaf.
And it came to pass, when Jabin king of Hazor had heard [those things], that he sent to Jobab king of Madon, and to the king of Shimron, and to the king of Achshaph,
2 Nagpadala usab siya ug mensahe ngadto sa mga hari nga anaa sa mga kabungtoran nga anaa sa amihanan, ngadto sa walog sa Suba sa Jordan sa habagatang bahin sa Cinerot, ngadto sa mga kapatagan, ug sa mga kabungtoran sa Dor nga anaa sa kasadpan.
And to the kings that [were] on the north of the mountains, and of the plains south of Chinneroth, and in the valley, and in the borders of Dor on the west,
3 Nagpadala usab siya ug mensahe ngadto sa mga Canaanhon nga anaa sa sidlakan ug kasadpan, sa mga Amorihanon, sa mga Hitihanon, sa mga Perisihanon, sa mga Jebusihanon nga anaa sa kabungtoran, ug sa mga Hebihanon sa Bukid sa Hermon sa yuta sa Mispa.
[And to] the Canaanite on the east and on the west, and [to] the Amorite, and the Hittite, and the Perizzite, and the Jebusite in the mountains, and [to] the Hivite under Hermon in the land of Mizpeh.
4 Nagkatigom ang tanan nilang mga kasundalohan uban kanila, daghan kaayo nga mga kasundalohan, sama sa gidaghanon sa balas sa baybayon. Daghan kaayo sila ug mga kabayo ug mga karwahe.
And they went out, they and all their hosts with them, much people, even as the sand that [is] upon the sea shore in multitude, with horses and chariots very many.
5 Sa gitakda nga panahon nagtagbo kini nga mga hari, ug nagkampo sila daplin sa katubigan sa Merom aron makiggubat sa Israel.
And when all these kings were met together, they came and pitched together at the waters of Merom, to fight against Israel.
6 Si Yahweh miingon kang Josue, “Ayaw kahadlok sa ilang presensiya, tungod kay ugma sa sama niining taknaa ihatag ko silang tanan sa Israel ingon nga mga patay. Imong pungkolan ang ilang mga kabayo, ug imong sunogon ang ilang mga karwahe.”
And the LORD said unto Joshua, Be not afraid because of them: for to morrow about this time will I deliver them up all slain before Israel: thou shalt hough their horses, and burn their chariots with fire.
7 Miabot si Josue ug ang tanan nga mga kalalakin-ang manggugubat. Kalit sila nga miabot ngadto sa mga katubigan sa Merom, ug gisulong ang kaaway.
So Joshua came, and all the people of war with him, against them by the waters of Merom suddenly; and they fell upon them.
8 Gihatag ni Yahweh ang mga kaaway ngadto sa kamot sa Israel, ug gitigbas nila sila pinaagi sa ilang mga espada ug gigukod nila sila hangtod sa Sidon, Misrefot Maim, ug hangtod sa walog sa Mispa nga anaa sa sidlakan. Gipanigbas nila sila hangtod nga wala nay nabilin.
And the LORD delivered them into the hand of Israel, who smote them, and chased them unto great Zidon, and unto Misrephoth-maim, and unto the valley of Mizpeh eastward; and they smote them, until they left them none remaining.
9 Gibuhat ni Josue kanila ang giingon ni Yahweh kaniya. Giputlan niya ug tiil ang mga kabayo ug gisunog ang mga karwahe.
And Joshua did unto them as the LORD bade him: he houghed their horses, and burnt their chariots with fire.
10 Mibalik si Josue niana nga takna ug gisakop ang Hasor. Iyang gitigbas ang hari niini pinaagi sa espada. (Ang Hasor maoy labaw niini nga mga gingharian.)
And Joshua at that time turned back, and took Hazor, and smote the king thereof with the sword: for Hazor beforetime was the head of all those kingdoms.
11 Gitigbas nila pinaagi sa espada ang tanang mga buhing binuhat nga anaa didto, ug gigahin niya sila aron laglagon, busa wala gayoy buhing binuhat nga nahibilin. Unya iyang gisunog ang Hazor.
And they smote all the souls that [were] therein with the edge of the sword, utterly destroying [them: ] there was not any left to breathe: and he burnt Hazor with fire.
12 Nailog ni Josue ang tanang mga siyudad niini nga mga hari. Gidakop usab niya ang tanan nilang mga hari ug gitigbas sila pinaagi sa espada. Gilaglag gayod niya sila sa hingpit pinaagi sa espada, sama sa gimando ni Moises nga sulugoon ni Yahweh.
And all the cities of those kings, and all the kings of them, did Joshua take, and smote them with the edge of the sword, [and] he utterly destroyed them, as Moses the servant of the LORD commanded.
13 Wala gisunog sa Israel ang mga siyudad nga natukod sa mga bungtod, gawas lamang sa Hasor. Kadto lamang ang gisunog ni Josue.
But [as for] the cities that stood still in their strength, Israel burned none of them, save Hazor only; [that] did Joshua burn.
14 Gipanguha sa mga kasundalohan sa Israel alang sa ilang mga kaugalingon ang tanan nga inilog nga mga butang gikan niini nga mga siyudad uban sa mga kahayopan. Gipamatay nila ang tanang katawhan pinaagi sa espada hangtod nga ang tanan nangamatay. Wala silay gibilin nga buhing binuhat.
And all the spoil of these cities, and the cattle, the children of Israel took for a prey unto themselves; but every man they smote with the edge of the sword, until they had destroyed them, neither left they any to breathe.
15 Sama nga gimandoan ni Yahweh ang iyang sulugoon nga si Moises, gimandoan usab ni Moises si Josue. Busa wala gayoy bulohaton nga wala gitapos ni Josue gikan sa tanan nga gimando ni Yahweh kang Moises nga buhaton.
As the LORD commanded Moses his servant, so did Moses command Joshua, and so did Joshua; he left nothing undone of all that the LORD commanded Moses.
16 Giilog ni Josue kadtong tanan nga mga yuta, ang kabungtoran, ang tanan sa Negeb, ang yuta sa Gosen, ang tiilan sa mga bungtod, ang walog sa Suba sa Jordan, ang kabungtoran sa Israel, ug ang mga kapatagan.
So Joshua took all that land, the hills, and all the south country, and all the land of Goshen, and the valley, and the plain, and the mountain of Israel, and the valley of the same;
17 Gikan sa Bukid sa Halak nga duol sa Edomea, ug ngadto sa amihanan paingon sa Baal Gad sa walog nga duol sa Lebanon ubos sa Bukid sa Hermon, iyang gisakop ug gipamatay ang tanan nilang mga hari.
[Even] from the mount Halak, that goeth up to Seir, even unto Baal-gad in the valley of Lebanon under mount Hermon: and all their kings he took, and smote them, and slew them.
18 Nakiggubat si Josue sa dugay nga panahon uban sa tanan nga mga hari.
Joshua made war a long time with all those kings.
19 Wala gayoy siyudad nga nakighigala sa kasundalohan sa Israel gawas lamang sa mga Hebihanon nga nagpuyo sa Gibeon. Giilog sa Israel ang tanang mga siyudad diha sa gubat.
There was not a city that made peace with the children of Israel, save the Hivites the inhabitants of Gibeon: all [other] they took in battle.
20 Kay si Yahweh man ang mipagahi sa ilang mga kasingkasing aron nga mosulong ug makiggubat sila batok sa Israel, aron nga malaglag niya sila sa hingpit, ug aron nga dili sila kaluy-an sama sa iyang gisugo kang Moises.
For it was of the LORD to harden their hearts, that they should come against Israel in battle, that he might destroy them utterly, [and] that they might have no favour, but that he might destroy them, as the LORD commanded Moses.
21 Unya miabot si Josue niana nga takna ug gilaglag niya ang Anakim. Gibuhat niya kini sa kabungtoran, diha sa Hebron, Debir, Anab, ug sa tanan nga kabungtoran sa Juda, ug sa tanan nga kabungtoran sa Israel. Gilaglag gayod sila ni Josue lakip na ang ilang mga siyudad.
And at that time came Joshua, and cut off the Anakims from the mountains, from Hebron, from Debir, from Anab, and from all the mountains of Judah, and from all the mountains of Israel: Joshua destroyed them utterly with their cities.
22 Wala gayoy kaliwat ni Anak nga nahibilin sa yuta sa Israel gawas lamang sa anaa sa Gaza, Gat, ug Asdod.
There was none of the Anakims left in the land of the children of Israel: only in Gaza, in Gath, and in Ashdod, there remained.
23 Busa nasakop ni Josue ang tibuok yuta, sama sa giingon ni Yahweh kang Moises. Gihatag kini ni Josue ingon nga panulondon sa Israel, nga gigahin sa matag tribo. Unya, mipahulay na ang yuta gikan sa mga panaggubat.
So Joshua took the whole land, according to all that the LORD said unto Moses; and Joshua gave it for an inheritance unto Israel according to their divisions by their tribes. And the land rested from war.