Jonas 3
1 Ang pulong ni Yahweh gipadayag kang Jonas sa ikaduha nga higayon, nga nag-ingon,
Ug ang pulong ni Jehova midangat kang Jonas sa ikaduha nga higayon, nga nagaingon:
2 “Tindog, adto sa Ninebe, kadtong bantogan nga siyudad, ug imantala ang mensahe nga akong gisugo kanimo nga ihatag.”
Tumindog ka, umadto ka sa Ninive, kanang dakung ciudad, ug walihan mo kini sa wali nga gisugo ko kanimo.
3 Busa mitindog si Jonas ug miadto sa Ninebe sa pagtuman sa pulong ni Yahweh. Karon ang Ninebe usa ka dako kaayo nga siyudad, tulo ka adlaw nga panaw.
Busa si Jonas mitindog, ug miadto sa Ninive, sumala sa pulong ni Jehova. Karon ang Ninive maoy usa ka ciudad nga daku uyamut, nga nagakinahanglan sa totolo ka adlaw nga pagpanaw.
4 Nagsugod si Jonas sa pagsulod sa siyudad ug human sa usa ka adlaw nga panaw, misinggit siya ug miingon, “Sulod sa 40 ka adlaw ang Ninebe pagalaglagon.”
Ug si Jonas misugod sa pagsulod sa ciudad sa usa ka adlaw nga pagpanaw, ug siya misinggit, ug miingon: Kap-atan na lamang ka adlaw, ug ang Ninive pagalaglagon.
5 Ang mga tawo sa Ninebe mituo sa Dios ug nagsugo sila nga magpuasa. Misul-ob silang tanan ug sako, gikan sa pinakainila kanila hangtod sa pinakaubos kanila.
Ug ang katawohan sa Ninive mingtuo sa Dios; ug ilang gimantala ang usa ka pagpuasa, ug nanagsul-ob sila sa bisti nga sako, gikan sa labing dagku kanila hangtud sa labing gagmay kanila.
6 Sa wala madugay miabot ang balita sa hari sa Ninebe. Mibarog siya sa iyang trono, gihubo ang iyang bisti ug misul-ob ug sako, ug nilingkod sa abo.
Ug ang mga balita midangat sa hari sa Ninive, ug siya mitindog sa iyang trono, ug iyang gihukas ang iyang kupo gikan kaniya, ug misul-ob siya sa sako, ug milingkod sa abo.
7 Nagpadala siya ug sugo nga nag-ingon, “Sa Ninebe, pinaagi sa katungod sa hari ug sa iyang mga halangdon, sa dili pagtugot sa tawo ni hayop, mga panon sa baka ni panon sa karnero, sa pagtilaw sa bisan unsa. Ayaw sila pakaona ni paimna ug tubig.
Ug gihimo niya ang pahibalo ug gimantala sa tibook Ninive pinaagi sa pagbulot-an sa hari ug sa iyang harianon nga mga tawo, nga nagaingon: Ayaw pagtugoti ang tawo ni ang mananap, bisan mga panon sa vaca ni sa carnero, sa pagtilaw sa bisan unsang butang; ayaw pagpakan-a sila, ni paimnon ug tubig;
8 Apan tugoti ang tawo ug hayop nga magsul-ob ug sako ug tugoti nga mosangpit sila ug kusog sa Dios. Tugoti ang matag-usa nga mobiya sa ilang daotan nga binuhatan ug gikan sa kabangis sa ilang mga kamot.
Hinonoa bistihan ninyo sila sa sako, lakip ang tawo ug ang mananap, ug pagsinggita sila sa makusog gayud nga pagsinggit ngadto sa Dios: oo, pabiyaa sila ang tagsatagsa gikan sa iyang dautan nga dalan, ug gikan sa pagpanlupig nga anaa sa iyang mga kamot.
9 Basin diay? Mahupay ang Dios ug mausab ang iyang hunahuna ug motalikod gikan sa iyang mapintas nga kasuko aron dili kita mangamatay.”
Kinsa ang nasayud kong ang Dios dili ba motalikod ug magbasul, ug mobiya sa iyang mabangis nga kasuko, aron kita dili mangamatay?
10 Nakita sa Dios ang ilang gibuhat, nga mibiya sila sa ilang daotang mga binuhatan. Busa giusab sa Dios ang iyang hunahuna mahitungod sa silot nga iyang giingon nga buhaton kanila, ug wala niya kini buhata.
Ug nakita sa Dios ang ilang mga buhat, nga sila mingtalikod sa ilang dautang batasan; ug ang Dios nagbasul mahitungod sa kadautan nga iyang giingon nga iyang buhaton unta kanila; ug kini wala pagbuhata niya.
