< Jonas 1 >

1 Karon ang pulong ni Yahweh gipadayag kang Jonas nga anak ni Amitai, nga nagaingon,
Y la palabra del Señor vino a Jonás, hijo de Amitai, diciendo:
2 “Tindog ug adto sa Ninebe, kadtong bantogan nga siyudad, ug pagpamulong batok niini, tungod kay ang ilang pagkadaotan midangat na kanako.”
Levántate! ve a Nínive, esa gran ciudad, y deja que tu voz llegue a ella; porque su maldad ha surgido delante de mí.
3 Apan si Jonas mitindog aron moikyas gikan sa presensya ni Yahweh ug moadto sa Tarsis. Milugsong siya sa Joppa ug nakakaplag ug barko paingon sa Tarsis. Busa nagbayad siya sa pamasahe ug misakay sa barko aron mouban kanila paingon sa Tarsis, palayo sa presensya ni Yahweh.
Y Jonás se levantó para huir a Tarsis, lejos del Señor; y bajó a Jope, y vio allí un barco que iba a Tarsis; así que les dio el precio del viaje y bajó para ir con ellos a Tarsis, lejos del Señor.
4 Apan nagpadala si Yahweh ug kusog nga hangin ngadto sa dagat ug nahimo kining gamhanan nga bagyo sa dagat. Sa wala madugay ang barko daw hapit na maguba.
Y el Señor envió un gran viento hacia el mar y hubo una tormenta violenta en el mar, por lo que el barco parecía estar en peligro de hacerse pedazos.
5 Unya ang mga manlalayag nangahadlok pag-ayo ug ang matag tawo misinggit ngadto sa iyang kaugalingon nga dios. Ilang gilabay ngadto sa dagat ang mga karga sa barko aron mogaan kini. Apan si Jonas mikanaog ngadto sa pinakasuok nga bahin sa barko, ug didto siya naghigda ug nahinanok sa pagkatulog.
Entonces los marineros estaban llenos de miedo, cada hombre llorando a su dios; y los bienes en el barco fueron arrojados al mar para reducir el peso. Pero Jona había bajado a la parte más interior del barco donde estaba tendido en un sueño profundo.
6 Mao nga ang kapitan miduol ngadto kaniya ug miingon kaniya, “Nganong natulog ka man? Bangon! Tawag sa imong dios! Basin makamatngon pa ang imong dios kanato ug dili kita malaglag.”
Y el capitán del barco se le acercó y le dijo: ¿Qué haces durmiendo? ¡Levántate! Di una oración a tu Dios, si por casualidad Dios tendrá compasión de nosotros, para que no lleguemos a la destrucción.
7 Nag-ingnanay sila sa usag-usa, “Dali, magripa kita, aron masayran nato kung kinsa ang hinungdan niining daotan nga nagakahitabo kanato.” Busa nagripa sila, ug ang ripa natunong kang Jonas.
Y se dijeron el uno al otro: Ven, pongamos esto a la decisión del azar y veamos por quién nos ha venido este mal. Entonces lo hicieron, y Jonás fue visto como el hombre.
8 Unya miingon sila kang Jonas, “Palihog sultihi kami kung kinsa ang hinungdan niining kadaot nga nagakahitabo kanato.” Unsa man ang imong trabaho, ug asa ka man gikan? Unsa ang imong nasod ug kang kinsa kang katawhan nahisakop?”
Entonces le dijeron: Ahora dinos cuál es tu trabajo y de dónde vienes. ¿Cuál es tu país y quién es tu gente?
9 Si Jonas miingon kanila, “Usa ako ka-Hebreohanon; ug adunay akoy kahadlok kang Yahweh, ang Dios sa langit, nga nagbuhat sa dagat ug sa uga nga yuta.”
Y él les dijo: Soy hebreo, adorador del Señor, el Dios del cielo, que hizo el mar y la tierra seca.
10 Unya misamot pa gayod sa kahadlok ang mga tawo ug miingon kang Jonas, “Unsa man kining imong nabuhat?” Tungod nasayod man ang mga tawo nga mipalayo siya sa presensya ni Yahweh, tungod mitug-an man siya kanila.
Y los hombres estaban muy temerosos, y le dijeron: ¿Qué es esto que has hecho? Porque los hombres tenían conocimiento de su huida del Señor porque él no se la había ocultado.
11 Unya miingon sila kang Jonas, “Unsa man ang angay namong buhaton kanimo aron ang dagat molurang alang kanamo?” Tungod ang dagat nag-anam pa gayod ug kakusog.
Y le dijeron: ¿Qué te vamos a hacer para que el mar se calme? Porque el mar se estaba volviendo cada vez más tempestuoso.
12 Si Jonas mitubag kanila, “Dayongi ako ninyo ug ilabay ako ngadto sa dagat. Unya ang dagat molurang alang kaninyo, tungod nasayod ako nga ako ang hinungdan nganong nagakahitabo kining kusog nga bagyo kaninyo.”
Y él les dijo: Tómame y échame en el mar, y el mar se calmará; porque estoy seguro de que por mí esta gran tormenta ha venido sobre ustedes.
13 Apan ang mga tawo mibugsay pa gayod aron mobalik ang barko sa baybay, apan dili nila kini mahimo tungod misamot pa gayod ang dagat ug kakusog batok kanila.
Y los hombres estaban trabajando duro para regresar a la tierra, pero no pudieron hacerlo; porque el mar se hizo cada vez más duro contra ellos.
14 Busa misinggit sila kang Yahweh ug miingon, “Nagpakiluoy kami kanimo, Yahweh, nagpakiluoy kami, ayaw kami paantosa tungod sa kinabuhi aning tawhana, ug ayaw kami himoang sad-an sa iyang kamatayon, tungod ikaw, Yahweh, nagbuhat kung unsa ang makapahimuot kanimo.”
Entonces, clamando al Señor, dijeron: Escucha, oh Señor, nuestra oración, y no permitas que la destrucción nos alcance por la vida de este hombre; no nos pongas sangre inocente sobre nosotros; porque tú, Señor, has hecho lo que te pareció bien.
15 Busa ilang gialsa si Jonas ug gitambog sa dagat ug ang dagat miundang sa kabangis. Unya nahadlok pag-ayo ang mga tawo kang Yahweh.
Entonces tomaron a Jonás y lo echaron al mar; y el mar volvió a su calma.
16 Naghatag sila ug mga halad kang Yahweh ug naghimo ug mga pagpakigsaad.
Entonces fue grande la reverencia de los hombres al Señor; e hicieron una ofrenda al Señor y le hicieron juramentos.
17 Karon si Yahweh nag-andam ug dako kaayo nga isda aron lamyon si Jonas, ug si Jonas anaa sa tiyan sa isda sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii.
Y el Señor preparó un gran pez para que se tragara a Jonás; y Jonás estuvo dentro del pez durante tres días y tres noches.

< Jonas 1 >