< Juan 4 >
1 Karon sa dihang si Jesus nahibalo nga ang mga Pariseo nakadungog nga naghimo siya ug namawtismo sa mas daghan pa nga mga disipulo kaysa kang Juan
Now, when the Master heard that the Pharisees had been told that he was making and baptizing more disciples than John
2 (bisan tuod si Jesus sa iyang kaugalingon wala nagbawtismo, apan ang iyang mga disipulo lamang)
(Though it was not Jesus himself, but his disciples, who baptized),
3 mibiya siya sa Judea ug mibalik pag-usab sa Galilea.
he left Judea, and set out again for Galilee.
4 Apan kinahanglan alang kaniya nga moagi sa Samaria.
He had to pass through Samaria,
5 Busa miabot siya sa usa ka lungsod sa Samaria, nga gitawag ug Sikar, duol sa luna sa yuta nga si Jacob mihatag sa iyang anak nga si Jose.
and, on his way, he came to a Samaritan town called Shechem, near the plot of land that Jacob gave to his son Joseph.
6 Ang atabay ni Jacob atua didto. Gikapoy si Jesus gikan sa iyang panaw busa milingkod siya duol sa atabay. Hapit na kini mag alas sais ang takna.
Jacob’s Spring was there, and Jesus, being tired after his journey, sat down beside the spring, just as he was. It was then about mid-day.
7 Ang usa ka babaye nga Samarianhon miduol sa pagkalos ug tubig, ug miingon si Jesus kaniya, “Hatagi ako ug gamayng tubig aron mainom.”
A woman of Samaria came to draw water; and Jesus said to her — “Give me some to drink,”
8 Kay ang iyang mga disipulo miadto man sa lungsod aron mopalit ug pagkaon.
For his disciples had gone into the town to buy food.
9 Unya ang babaye nga Samarianhon miingon kaniya, “Ngano man nga ikaw, nga usa ka Judio, nagahangyo man kanako, nga usa ka babaye nga Samarianhon, ug tubig nga mainom?” Kay ang mga Judio dili makigsandurot sa mga Samarianhon.
“How is it,” replied the Samaritan woman, “that you who are a Jew ask for water from a Samaritan woman like me?” (For Jews do not associate with Samaritans).
10 Si Jesus mitubag ug miingon kaniya, “Kung nailhan mo unta ang gasa sa Dios, ug si kinsa kini nga nagaingon kanimo, 'Hatagi ako ug mainom,' mangayo ka unta kaniya, ug siya maghatag kanimo, sa buhi nga tubig.”
“If you knew of the gift of God,” replied Jesus, “and who it is that is saying to you ‘Give me some water,’ you would have asked him, and he would have given you ‘living water’.”
11 Ang babaye miingon kaniya, “Sir, wala kay usa ka timba ug ang atabay lalom. Unya hain ka man anang buhi nga tubig?
“You have no bucket, Sir, and the well is deep,” she said; “where did you get that ‘living water?’
12 Dili ka man labing labaw, labaw pa ikaw, kaysa among amahan nga si Jacob, nga mihatag kanamo ug atabay ug miinom gikan gayod niini mismo, ingon sa gihimo sa iyang mga anak ug sa iyang baka?”
Surely you are not greater than our ancestor Jacob who gave us the well, and used to drink from it himself, and his sons, and his cattle!”
13 Si Jesus mitubag ug miingon kaniya, “Ang tanan nga moinom niining tubiga uhawon pa pag-usab,
“All who drink of this water,” replied Jesus, “will be thirsty again;
14 apan si bisan kinsa kadtong moinom gikan sa tubig nga akong ihatag kaniya dili na gayod uhawon pa pag-usab. Hinuon, ang tubig nga akong ihatag kaniya mahimong usa ka tuboran sa tubig diha kaniya ug motubod sa kinabuhing walay kataposan.” (aiōn , aiōnios )
but whoever once drinks of the water that I will give him shall never thirst any more; but the water that I will give him shall become a spring welling up within him — a source of Immortal Life.” (aiōn , aiōnios )
15 Ang babaye miingon kaniya, “Sir, hatagi ako niini nga tubig aron nga dili na ako uhawon ug dili na moanhi dinhi aron sa pagkalos ug tubig.”
“Give me this water, Sir,” said the woman, “so that I may not be thirsty, nor have to come all the way here to draw water.”
16 Miingon si Jesus kaniya, “Lakaw, tawga ang imong bana, ug balik dinhi.”
“Go and call your husband,” said Jesus, “and then come back.”
17 Ang babaye mitubag ug miingon kaniya, “Wala akoy bana.” Mitubag si Jesus, “Husto ka sa pag-ingon, 'Wala akoy bana,'
“I have no husband,” answered the woman. “You are right in saying ‘I have no husband,’” replied Jesus,
18 kay ikaw adunay lima ka mga bana, ug ang usa nga anaa kanimo karon dili mao ang imong bana. Kung unsa ang imong giingon tinuod.”
“For you have had five husbands, and the man with whom you are now living is not your husband; in saying that, you have spoken the truth.”
19 Ang babaye miingon kaniya, “Sir, nakita ko nga ikaw usa ka propeta.
“I see, Sir, that you are a Prophet!” exclaimed the woman.
20 Ang among mga amahan nagsimba niining bukira, apan nagsulti ka nga ang Jerusalem mao ang dapit diin ang mga tawo magasimba.”
“It was on this mountain that our ancestors worshiped; and yet you Jews say that the proper place for worship is in Jerusalem.”
21 Si Jesus miingon kaniya, “Tuohi ako, babaye, nga ang takna moabot na sa dihang kamo magasimba sa Amahan dili niining bukira ni sa Jerusalem.
“Believe me,” replied Jesus, “a time is coming when it will be neither on this mountain nor in Jerusalem that you will worship the Father.
22 Nagasimba kamo sa wala ninyo mailhi. Nagasimba kami sa kung unsa ang among nahibaloan, kay ang kaluwasan gikan sa mga Judio.
You Samaritans do not know what you worship; we know what we worship, for Salvation comes from the Jews.
23 Apan, ang takna taliabot na, ug mao na kini karon dinhi, sa dihang ang tinuod nga mga magsisimba magasimba sa Amahan diha sa espiritu ug sa kamatuoran, kay ang Amahan nagapangita sa mga tawo nga mahimo niyang mga magsisimba.
But a time is coming, indeed it is already here, when the true worshipers will worship the Father spiritually and truly; for such are the worshipers that the Father desires.
24 Ang Dios Espiritu, ug ang mga tawo nga mosimba kaniya kinahanglan nga magasimba sa espiritu ug sa kamatuoran.”
God is Spirit; and those who worship him must worship spiritually and truly.”
25 Ang babaye miingon kaniya, “Nasayod ako nga ang Mesiyas moabotay na ( nga mao ang gitawag nga Cristo). Sa dihang moabot siya, isaysay niya ang tanang butang kanamo.”
“I know,” answered the woman, “that the Messiah, who is called the Christ, is coming; when once he has come, he will tell us everything.”
26 Si Jesus miingon kaniya, “Ako mao siya, ang usa nga nakigsulti kanimo.”
“I am he,” Jesus said to her, “I who am speaking to you.”
27 Nianang higayona ang iyang mga disipulo nakabalik na. Karon nangatingala sila ngano nga nakig-istorya siya uban sa usa ka babaye, apan walay bisan usa nga miingon, “Unsa ang imong gusto?” o “Ngano nga nakig-istorya ka man uban kaniya?”
At this moment his disciples came up, and were surprised to find him talking with a woman; but none of them asked ‘What do you want?’ or ‘Why are you talking with her?’
28 Busa gibiyaan sa babaye ang iyang banga, mibalik sa lungsod, ug miingon sa mga tawo,
So the woman, leaving her pitcher, went back to the town, and said to the people:
29 “Ngari kamo, tan-awa ang usa ka tawo nga nagsulti kanako sa tanang butang nga akong gibuhat. Dili mahimong kini mao ang Cristo, mahimo ba kini?”
“Come and see someone who has told me everything that I have done. Can he be the Christ?”
30 Mibiya sila sa lungsod ug miadto kaniya.
And the people left the town and went to see Jesus.
31 Sa maong higayon, ang mga disipulo nag-awhag kaniya, sa pag-ingon, “Rabbi, kaon na.”
Meanwhile the disciples kept saying to him: “Take something to eat, Rabbi.”
32 Apan siya miingon kanila, “Aduna akoy pagkaon nga wala ninyo mahibaloi.”
“I have food to eat,” he answered, “of which you know nothing.”
33 Busa ang mga disipulo nagsultianay sa matag usa, “Walay usa nga nagdala kaniya ug bisan unsa aron kaonon, nagdala ba sila?”
“Can any one have brought him anything to eat?” the disciples said to one another.
34 Si Jesus miingon kanila, “Ang akong pagkaon mao ang paghimo sa kabubut-on niya nga nagpadala kanako ug aron sa paghingpit sa iyang buhat.
“My food,” replied Jesus, “is to do the will of him who sent me, and to complete his work.
35 Dili ba moingon kamo, 'Aduna pay laing upat ka bulan ug unya moabot ang ting-ani'? Ako nag-ingon kaninyo, hangad ug tan-awa ang kaumahan, kay sila hinog na alang sa ting-ani!
Do not you say that it still wants four months to harvest? Why, look up, and see how white the fields are for harvest!
36 Siya nga nagaani makadawat ug mga suhol ug makatigom ug bunga alang sa kinabuhing walay kataposan, aron siya nga nagapugas ug siya nga nagaani maglipay nga hiniusa. (aiōnios )
Already the reaper is receiving wages and gathering in sheaves for Immortal Life, so that sower and reaper rejoice together. (aiōnios )
37 Kay niini nga panultihon. 'Ang usa maoy nagpugas, ug ang uban maoy mag-ani,' natinuod.
For here the proverb holds good — ‘One sows, another reaps.’
38 Gipadala ko kamo aron moani sa wala ninyo trabahoi. Ang uban nagtrabaho, ug kamo miapil ngadto sa ilang hinagoan.”
I have sent you to reap that on which you have spent no labour; others have laboured, and you have entered upon the results of their labour.”
39 Daghan nga mga Samarianhon niana nga siyudad ang mituo kaniya tungod sa gibalita sa babaye nga nagpamatuod, “Siya nagsulti kanako sa tanang butang nga akong nabuhat.”
Many from that town came to believe in Jesus — Samaritans though they were — on account of the woman’s statement — ‘He has told me everything that I have done.’
40 Busa sa dihang ang mga Samarianhon miadto kaniya, naghangyo sila kaniya nga magpabilin uban kanila, ug mipabilin siya didto sa duha ka adlaw.
And, when these Samaritans had come to Jesus, they begged him to stay with them, and he stayed there two days.
41 Ug daghan pa gayod ang mituo tungod sa iyang pulong.
But far more came to believe in him on account of what he said himself,
42 Miingon sila sa babaye, “Wala na kami nagatuo tungod sa kung unsa ang imong giingon, kay kami mismo nakadungog, ug kami nakahibalo nga kini siya mao gayod ang manluluwas sa kalibotan.”
and they said to the woman: “It is no longer because of what you say that we believe in him, for we have heard him ourselves and know that he really is the Saviour of the world.”
43 Pagkahuman niadtong duha ka mga adlaw, mibiya siya didto paingon sa Galilea.
After these two days Jesus went on to Galilee;
44 Kay si Jesus mismo nagpahayag nga ang usa ka propeta walay kadungganan sa iyang kaugalingon nga nasod.
for he himself declared that ‘a Prophet is not honoured in his own country.’
45 Sa dihang miabot siya ngadto sa Galilea, ang mga taga Galilea nag-abiabi kaniya. Nakita nila ang tanang mga butang nga iyang nahimo sa pista sa Jerusalem, kay sila miadto man usab ngadto sa pista.
When he entered Galilee, the Galileans welcomed him, for they had seen all that he did at Jerusalem during the Festival, at which they also had been present.
46 Karon nahiabot na usab siya sa Cana sa Galilea, diin gihimo niya nga bino ang tubig. Adunay usa ka harianon nga pamunuan kansang anak atua sa Capernaum nga nagsakit.
So Jesus came again to Cana in Galilee, where he had turned the water into wine. Now there was one of the King’s officers whose son was lying ill at Capernaum.
47 Sa dihang nakadungog siya nga si Jesus niabot gikan sa Judea padulong sa Galilea, miadto siya kang Jesus ug naghangyo kaniya nga mokanaog ug ayohon ang iyang anak, nga hapit na mamatay.
When this man heard that Jesus had returned from Judea to Galilee, he went to him, and begged him to come down and cure his son; for he was at the point of death.
48 Unya si Jesus miingon kaniya. “Kondili ka makakita sa mga timaan ug mga katingalahan, dili ka gayod motuo.”
Jesus answered: “Unless you all see signs and wonders, you will not believe.”
49 Ang opisyal miingon kaniya, “Sir, kanaog sa dili pa mamatay ang akong anak.”
“Sir,” said the officer, “come down before my child dies.” And Jesus answered: “Go, your son is living.”
50 Si Jesus miingon kaniya, “Lakaw. Ang imong anak mabuhi.” Ang tawo mituo sa pulong nga gisulti ni Jesus kaniya, ug siya mipauli.
The man believed what Jesus said to him, and went;
51 Samtang mikanaog siya, ang iyang mga sulugoon misugat kaniya, nag-ingon nga ang iyang anak nabuhi.
and, while he was on his way down, his servants met him, and told him that his child was living.
52 Busa nangutana siya kanila sa takna sa dihang nagsugod siyag kaayo. Sila mitubag kaniya, “Gahapon sa alas syete ang takna ang hilanat mibiya kaniya.”
So he asked them at what time the boy began to get better. “It was yesterday, about one o’clock,” they said, “that the fever left him.”
53 Unya ang amahan nakaamgo nga mao kadto ang takna nga si Jesus miingon kaniya, “Ang imong anak mabuhi.” Busa siya mismo ug ang iyang tibuok panimalay mituo.
By this the father knew that it was at the very time when Jesus had said to him ‘Your son is living’; and he himself, with all his household, believed in Jesus.
54 Mao kini ang ikaduha nga timaan nga gihimo ni Jesus sa dihang migawas siya sa Judea padulong sa Galilea.
This was the second occasion on which Jesus gave a sign of his mission on coming from Judea to Galilee.