Job 5
1 Pagtawag karon; aduna bay motubag kanimo? Kinsa man sa mga balaan ang imong kaadtoan?
請ふなんぢ龥びて看よ 誰か汝に應ふる者ありや 聖者の中にて誰に汝むかはんとするや
2 Kay ang kasuko mopatay sa tawong buangbuang; ang kasina molaglag sa tawong pahong.
夫愚なる者は憤恨のために身を殺し 癡き者は嫉媢のために己を死しむ
3 Nakita ko ang tawong buangbuang nga nakagamot na, apan gitunglo ko dayon ang iyang puluy-anan.
我みづから愚なる者のその根を張るを見たりしがすみやかにその家を詛へり
4 Layo sa kaluwasan ang iyang kaanakan; nangadugmok sila diha sa ganghaan sa siyudad. Walay bisan usa ang magaluwas kanila—
その子等は助援を獲ることなく 門にて惱まさる 之を救ふ者なし
5 kadtong alanihon gipangaon sa uban nga gipanggutom, bisan sa katunokan pagakuhaon kini sa katawhan; kadtong katigayonan gihurot sa katawhan nga giuhaw niini.
その穡とれる物は飢たる人これを食ひ 荊棘の籬の中にありてもなほ之を奪ひいだし 羂をその所有物にむかひて口を張る
6 Kay ang kalisdanan dili motubo gikan sa yuta; ni ang kasamok moturok sa yuta;
災禍は塵より起らず 艱難は土より出ず
7 Apan ang tawo mao ang naghimo sa iyang kaugalingong kalisdanan, sama sa agipo nga milupad paitaas.
人の生れて艱難をうくるは火の子の上に飛がごとし
8 Apan alang kanako, mobalik ako sa Dios; didto kaniya itugyan ko ang akong mga tuyo—
もし我ならんには我は必らず神に告求め 我事を神に任せん
9 kaniya nga nagbuhat sa dagko ug dili matukib nga mga butang, kahibulongang mga butang nga dili maihap.
神は大にして測りがたき事を行ひたまふ 其不思議なる事を爲たまふこと數しれず
10 Naghatag siya ug ulan sa yuta, ug nagpadalag tubig sa kaumahan.
雨を地の上に降し 水を野に遣り
11 Gibuhat niya kini aron ipahimutang sa hataas kadtong anaa sa ubos; aron igabayaw sa kaluwasan kadtong nagbangotan sa abo.
卑き者を高く擧げ 憂ふる者を引興して幸福ならしめたまふ
12 Gisumpo niya ang mga laraw sa malimbongong mga tawo, aron nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang bulohaton.
神は狡しき者の謀計を敗り 之をして何事をもその手に成就ること能はざらしめ
13 Gilit-ag niya ang malimbongong mga tawo sa ilang kaugalingong pagkamalimbongon; ang mga laraw sa mga tawong hanas mapakyas sa dili madugay.
慧き者をその自分の詭計によりて執へ 邪なる者の謀計をして敗れしむ
14 Masagubang nila ang kangitngit panahon sa adlaw, ug masukarap sa kaudtohon ingon nga kini gabii.
彼らは晝も暗黒に遇ひ 卓午にも夜の如くに摸り惑はん
15 Apan iyang giluwas ang kabos nga tawo gikan sa espada sa ilang mga baba ug ang nanginahanglan nga mga tawo gikan sa kamot sa gamhanang mga tawo.
神は惱める者を救ひてかれらが口の劍を免かれしめ 強き者の手を免かれしめたまふ
16 Busa may paglaom ang kabos nga tawo, ug ang dili makataronganon magatak-om sa iyang baba.
是をもて弱き者望あり 惡き者口を閉づ
17 Tan-awa, pagkamalipayon sa tawo nga pagabadlongon sa Dios; busa, ayaw pagbiaybiay sa mga kastigo sa Makagagahom.
神の懲したまふ人は幸福なり 然ば汝全能者の儆責を輕んずる勿れ
18 Kay siya ang magasamad ug unya pagabugkosan; siya magasakit ug unya ang iyang mga kamot magaayo.
神は傷け又裹み 撃ていため又その手をもて善醫したまふ
19 Siya ang magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; bisan paman, sa pito ka kasamok, ang daotan dili makadapat kanimo.
彼はなんぢを六の艱難の中にて救ひたまふ 七の中にても災禍なんぢにのぞまじ
20 Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; ug sa gubat gikan sa mga kamot niadtong migamit sa espada.
饑饉の時にはなんぢを救ひて死を免れしめ 戰爭の時には劍の手を免れしめたまふ
21 Pagatagoan ka gikan sa hampak sa dila; ug dili ka mahadlok sa kalaglagan nga modangat.
汝は舌にて鞭たるる時にも隱るることを得 壞滅の來る時にも懼るること有じ
22 Pagakataw-an mo ang paglaglag ug tinggutom, ug dili ka mahadlok sa mga ihalas nga mga mananap.
汝は壞滅と饑饉を笑ひ地の獸をも懼るること無るべし
23 Kay aduna kay kasabotan uban sa mga bato sa imong kapatagan; aduna kay kalinaw kauban ang ihalas nga mga mananap.
田野の石なんぢと相結び野の獸なんぢと和がん
24 Masayod ka nga ang imong tolda anaa sa luwas; moduaw ka sa imong kahayopan ug walay nawala niini.
汝はおのが幕屋の安然なるを知ん 汝の住處を見まはるに缺たる者なからん
25 Masayod ka usab nga ang imong kaliwat modaghan, nga ang imong mga kaliwatan mahisama sa sagbot sa yuta.
汝また汝の子等の多くなり 汝の裔の地の草の如くになるを知ん
26 Moadto ka sa imong lubnganan sa hingkod nga panuigon, sama sa usa ka tapok sa mga binugkosang trigo nga gidala didto sa giokanan.
汝は遐齡におよびて墓にいらん 宛然麥束を時にいたりて運びあぐるごとくなるべし
27 Tan-awa, gisusi ta kining butanga; sama kini niini; patalinghugi kini, ug sayri alang sa imong kaugalingon.”
視よ我らが尋ね明めし所かくのごとし 汝これを聽て自ら知れよ
