Job 5
1 Pagtawag karon; aduna bay motubag kanimo? Kinsa man sa mga balaan ang imong kaadtoan?
Call now, see if any will answer thee! And to which of the holy ones wilt thou look?
2 Kay ang kasuko mopatay sa tawong buangbuang; ang kasina molaglag sa tawong pahong.
Verily grief destroyeth the fool, And wrath consumeth the weak man.
3 Nakita ko ang tawong buangbuang nga nakagamot na, apan gitunglo ko dayon ang iyang puluy-anan.
I have seen an impious man taking root, But soon I cursed his habitation.
4 Layo sa kaluwasan ang iyang kaanakan; nangadugmok sila diha sa ganghaan sa siyudad. Walay bisan usa ang magaluwas kanila—
His children are far from safety; They are oppressed at the gate, and there is none to deliver them.
5 kadtong alanihon gipangaon sa uban nga gipanggutom, bisan sa katunokan pagakuhaon kini sa katawhan; kadtong katigayonan gihurot sa katawhan nga giuhaw niini.
His harvest the hungry devour, Carrying it even through the thorns; And a snare gapeth after his substance.
6 Kay ang kalisdanan dili motubo gikan sa yuta; ni ang kasamok moturok sa yuta;
For affliction cometh not from the dust, Nor doth trouble spring up from the ground;
7 Apan ang tawo mao ang naghimo sa iyang kaugalingong kalisdanan, sama sa agipo nga milupad paitaas.
Behold, man is born to trouble, As the sparks fly upward.
8 Apan alang kanako, mobalik ako sa Dios; didto kaniya itugyan ko ang akong mga tuyo—
I would look to God, And to God would I commit my cause,
9 kaniya nga nagbuhat sa dagko ug dili matukib nga mga butang, kahibulongang mga butang nga dili maihap.
Who doeth great things and unsearchable; Yea, marvellous things without number;
10 Naghatag siya ug ulan sa yuta, ug nagpadalag tubig sa kaumahan.
Who giveth rain upon the earth, And sendeth water upon the fields;
11 Gibuhat niya kini aron ipahimutang sa hataas kadtong anaa sa ubos; aron igabayaw sa kaluwasan kadtong nagbangotan sa abo.
Who placeth the lowly in high places, And restoreth the afflicted to prosperity;
12 Gisumpo niya ang mga laraw sa malimbongong mga tawo, aron nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang bulohaton.
Who disappointeth the devices of the crafty, So that their hands cannot perform their enterprises;
13 Gilit-ag niya ang malimbongong mga tawo sa ilang kaugalingong pagkamalimbongon; ang mga laraw sa mga tawong hanas mapakyas sa dili madugay.
Who taketh the wise in their own craftiness, And bringeth to nought the counsel of the artful.
14 Masagubang nila ang kangitngit panahon sa adlaw, ug masukarap sa kaudtohon ingon nga kini gabii.
They meet with darkness in the daytime; They grope at noon as if it were night.
15 Apan iyang giluwas ang kabos nga tawo gikan sa espada sa ilang mga baba ug ang nanginahanglan nga mga tawo gikan sa kamot sa gamhanang mga tawo.
So he saveth the persecuted from their mouth; The oppressed from the hand of the mighty.
16 Busa may paglaom ang kabos nga tawo, ug ang dili makataronganon magatak-om sa iyang baba.
So the poor hath hope, And iniquity stoppeth her mouth.
17 Tan-awa, pagkamalipayon sa tawo nga pagabadlongon sa Dios; busa, ayaw pagbiaybiay sa mga kastigo sa Makagagahom.
Behold, happy is the man whom God correcteth; Therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
18 Kay siya ang magasamad ug unya pagabugkosan; siya magasakit ug unya ang iyang mga kamot magaayo.
For he bruiseth, and bindeth up; He woundeth, and his hands make whole.
19 Siya ang magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; bisan paman, sa pito ka kasamok, ang daotan dili makadapat kanimo.
In six troubles will he deliver thee; Yea, in seven shall no evil touch thee.
20 Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; ug sa gubat gikan sa mga kamot niadtong migamit sa espada.
In famine he will redeem thee from death, And in war from the power of the sword.
21 Pagatagoan ka gikan sa hampak sa dila; ug dili ka mahadlok sa kalaglagan nga modangat.
Thou shalt be safe from the scourge of the tongue, And shalt not be afraid of destruction, when it cometh.
22 Pagakataw-an mo ang paglaglag ug tinggutom, ug dili ka mahadlok sa mga ihalas nga mga mananap.
At destruction and famine thou shalt laugh, And of the wild beasts of the land shalt thou not be afraid.
23 Kay aduna kay kasabotan uban sa mga bato sa imong kapatagan; aduna kay kalinaw kauban ang ihalas nga mga mananap.
For thou shalt be in league with the stones of the field; Yea, the beasts of the forest shall be at peace with thee.
24 Masayod ka nga ang imong tolda anaa sa luwas; moduaw ka sa imong kahayopan ug walay nawala niini.
Thou shalt find that thy tent is in peace; Thou shalt visit thy dwelling, and not be disappointed.
25 Masayod ka usab nga ang imong kaliwat modaghan, nga ang imong mga kaliwatan mahisama sa sagbot sa yuta.
Thou shalt see thy descendants numerous, And thine offspring as the grass of the earth.
26 Moadto ka sa imong lubnganan sa hingkod nga panuigon, sama sa usa ka tapok sa mga binugkosang trigo nga gidala didto sa giokanan.
Thou shalt come to thy grave in full age, As a shock of corn gathered in its season.
27 Tan-awa, gisusi ta kining butanga; sama kini niini; patalinghugi kini, ug sayri alang sa imong kaugalingon.”
Lo! this we have searched out; so it is: Hear it, and lay it up in thy mind!
